صندوق هاي سرمايه گزاري

کانال نوین اتصال بورس و مسکن

صندوق املاک و مستغلات، به عنوان یکی از نهادهای مالی فعال در بازار سرمایه و حلقه اتصال بازار سرمایه و بازار املاک و مستغلات، به منظور تنظیم و رونق حوزه مسکن، در دستور کار اقتصاد کشور قرار گرفته است. صندوق های سرمایه گذاری املاک و مستغلات، با جمع آوری وجوه از عموم مردم، اقدام به سرمایه گذاری در حوزه دارایی های غیرمنقول کرده و بازدهی حاصل از مدیریت دارایی ها را بین دارندگان واحدهای سرمایه گذاری صندوق تقسیم می کنند.

(تصویر شماره 1) (تصویر شماره 2)
صندوق املاک و مستغلات، به عنوان یکی از نهادهای مالی فعال در بازار سرمایه و حلقه اتصال بازار سرمایه و بازار املاک و مستغلات، به منظور تنظیم و رونق حوزه مسکن، در دستور کار اقتصاد کشور قرار گرفته است. صندوق های سرمایه گذاری املاک و مستغلات، با جمع آوری وجوه از عموم مردم، اقدام به سرمایه گذاری در حوزه دارایی های غیرمنقول کرده و بازدهی حاصل از مدیریت دارایی ها را بین دارندگان واحدهای سرمایه گذاری صندوق تقسیم می کنند.

صندوق های سرمایه گذاری در املاک و مستغلات، در تامین مالی پروژه ها مشارکت ندارند و صرفا روز پروژه های تکمیل شده که دارای تمامی اسناد و مدارک رسمی هستند، سرمایه گذاری می کنند. سرمایه گذاری این صندوق ها به معنای خرید املاک و استفاده از تغییرات تورمی و صرفا حفظ ارزش پول در برابر تورم نیست. در واقع این صندوق ها دارایی های خود را مولد می کنند و از طریق اجاره املاک مختلف، جریان درآمدی ایجاد کرده و سعی بر تقویت آن خواهند داشت. در این نوع سرمایه گذاری، عموم مردم از طریق خرید واحدهای سرمایه گذاری صندوق املاک و مستغلات در بازار بورس امکان سرمایه گذاری خرد یا کلان را به صورت غیر مستقیم در حوزه مسکن پیدا می کنند و علاوه بر بهره مندی از مزایای سرمایه گذاری در حوزه املاک و مستغلات، با وجود سرمایه اندک و همچنین حفظ قدرت پول در بخش مسکن، از مزایای دیگری همچون تنوع سرمایه گذاری، برخورداری از معافیت مالیاتی، مدیریت حرفه ای و نقد شوندگی سرمایه گذاری ها برخوردار می شوند.
به طور کلی، دارایی های غیرمنقول موضوع سرمایه گذاری این نوع صندوق باید در ایران واقع شده باشند، دارای سند رسمی مالکیت باشند، گواهی پایان کار معتبر داشته باشند، مفروز باشند، قابل انتقال به غیر باشند، در رهن یا وثیقه نباشند، همچنین دارایی موضوع سرمایه گذاری شامل زمین های بدون بنا یا دارای بنا با مستحدثات غیر متناسب با مساحت زمین نیز نباشد. علاوه بر این، املاک و مستغلات موضوع سرمایه گذاری باید دارای حداقل یکی از کاربری های مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی، ورزشی، تفریحی، فرهنگی و خدماتی باشند.
به عبارت دیگر، صندوق های سرمایه گذاری در املاک و مستغلات به سرمایه گذاران فرصت مشارکت در سود حاصل از سرمایه گذاری در مقیاس وسیعی از املاک و مستغلات را اعطا می کنند؛ مقیاسی که عملا سرمایه گذاران خرد و حقیقی توانایی سرمایه گذاری در آن را ندارند و حتی در صورت دارا بودن منابع مالی، امکان مدیریت تخصصی برای آنها مقدور نیست. در کشور ما، صندوق های زمین و ساختمان تجربه پیشین مشترک بازار سرمایه و بازار املاک و مستغلات محسوب می شوند. از آنجا که کارکرد عمده صندوق های زمین و ساختمان، تحریک طرف عرضه بازار املاک و مستغلات است، صندوق های سرمایه گذاری املاک و مستغلات می توانند نقش مکمل این صندوق ها را در تحریک طرف تقاضای بازار املاک و مستغلات ایفا کنند. مطابق با ماده «۳» اساسنامه نمونه صندوق های املاک و مستغلات، موضوع فعالیت این نوع صندوق ها به شرح زیر است.
۱. موضوع فعالیت اصلی:
هرگونه خرید و تملک دارایی های غیرمنقول موضوع سرمایه گذاری؛ اجاره دادن دارایی های در تملک؛ فروش دارایی های غیرمنقول موضوع سرمایه گذاری؛ سرمایه گذاری در واحدهای صندوق های املاک و مستغلات و صندوق های زمین و ساختمان؛ سرمایه گذاری در اوراق بهادار شرکت های ساختمانی پذیرفته شده در بورس.
۲. فعالیت های فرعی:
سرمایه گذاری در اوراق بهادار رهنی؛ سرمایه گذاری واحدهای صندوق های در اوراق بهادار با درآمد ثابت؛ سرمایه گذاری در سایر ابزارهای مالی در اوراق بهادار با درآمد ثابت و سپرده های بانکی و گواهی سپرده بانکی؛ دریافت تسهیلات. مهم ترین اهداف و کارکردهای صندوق های املاک و مستغلات عبارتند از: تشویق سرمایه گذاران خرد به سرمایه گذاری مشترک در املاک و مستغلات، تحریک طرف تقاضای بازار املاک و مستغلات، ساماندهی بازار اجاره داری بلندمدت املاک و مستغلات در مقابل معاملات سفته بازانه، مدیریت حرفه ای و متنوع سازی سبد سرمایه گذاری املاک و مستغلات و ایجاد بازار ثانویه و نقدشوندگی برای سرمایه گذاری های املاک و مستغلات.
یکی از مزایای مهم صندوق های املاک و مستغلات، حضور رکن مدیر بهره برداری در این نوع صندوق هاست که امکان برخورداری از مزایای اجاره داری حرفه ای و امکان اخذ بازدهی مناسب در حوزه مسکن را ایجاد می کند. طبق اساسنامه نمونه، مدیر بهره برداری باید از توانایی ارائه خدمات تخصصی در دو حوزه مدیریت دارایی های غیرمنقول صندوق (شامل مدیریت عملیاتی، مدیریت نگهداشت و تعمیرات و مدیریت درآمد و هزینه ها) و نیز مدیریت بازاریابی و فروش (شامل امور حقوقی و تنظیم قراردادها، تبلیغات و. ) برخوردار باشد.
یکی دیگر از مزایای مهم این صندوق ها که از عمده ترین دلایل موفقیت قابل توجه آنها در مقابل سایر نهادهای مالی و سرمایه گذاری مشابه محسوب می شود، امکان توزیع سود نقدی در فواصل زمانی معین به دارندگان واحدهای سرمایه گذاری صندوق هاست. به عبارت دیگر، این نوع صندوق ها با دریافت ماهانه اجاره بها و پرداخت های دوره ای اوراق بهادار، همواره دارای جریان نقد مثبتی هستند و امکان اتخاذ سیاست توزیع سود ماهانه را نیز دارند؛ به همین دلیل مناسب سرمایه گذارانی هستند که این امر، نیازمند جریان نقدی ورودی بالا نسبت به حجم سرمایه گذاری خود است. مزیت بعدی این صندوق ها نقدشوندگی بالای واحدهای سرمایه گذاری است. با توجه به امکان پذیرش این صندوق ها در بازار بورس یا فرابورس، امکان معامله ثانویه واحدهای سرمایه گذاری آنها فراهم است و این موضوع نقدشوندگی این نوع سرمایه گذاری را بالا می برد.
این امر در اصل، راهکاری در راستای رفع معضل نقدشوندگی پایین املاک و مستغلات برای سرمایه گذاران این حوزه است. فراهم کردن امکان سرمایه گذاری در دارایی واقعی (در مقابل دارایی مالی مانند سهام)، افزایش منابع تامین مالی پروژه های بزرگ ساخت، توسعه و بهسازی و نیز فراهم شدن امکان مدیریت تخصصی در بخش وسیعی از املاک و مستغلات، شامل مراکز مسکونی، تجاری، اداری، تفریحی، بیمارستانی و خدماتی، از دیگر کارکردهای صندوق های سرمایه گذاری در املاک و مستغلات هستند. مطابق دستورالعمل تاسیس صندوق های املاک و مستغلات، دوره فعالیت صندوق از تاریخ ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها پنج سال شمسی و قابل تمدید است و واحدهای سرمایه گذاری صندوق در دو نوع عادی و ممتاز صادر می شوند. همچنین صندوق سرمایه گذاری در املاک و مستغلات نمی تواند فعالیتی در ساخت یا مشارکت در ساخت املاک و اعطای تسهیلات داشته باشد و خرید یا فروش دارایی های غیرمنقولی که ارزش آنها بیش از ۵۰ درصد کل دارایی های صندوق است، منوط به اخذ مجوز از مجمع صندوق است.
قابل ذکر است که در مواعد مورد تایید مجمع که نمی تواند از یک سال بیشتر باشد، تقسیم حداقل ۹۰ درصد از درآمدهای دریافتی حاصل از اجاره دارایی های غیرمنقول و نیز سود دریافتی سپرده ها و سود دریافتی ناشی از سرمایه گذاری در اوراق بهادار تحت تملک صندوق پس از کسر هزینه های صندوق الزامی است. پرداخت سودهای ناشی از فروش املاک و مستغلات با پیشنهاد مدیر و تصویب مجمع مرتبط با بررسی صورت های مالی امکان پذیر است. از جمله الزامات صندوق املاک و مستغلات در زمینه سرمایه صندوق این است که موسسان صندوق سرمایه گذاری در املاک و مستغلات باید حداقل ۵۱ درصد از حداقل سرمایه لازم را برای تاسیس صندوق تامین کنند و حداقل ۵۰ درصد از واحدهای سرمایه گذاری فوق، تا سه سال از شروع فعالیت صندوق، قابل واگذاری نیست.
همچنین در صورتی که آورده موسسان بیش از حداقل سرمایه لازم برای تاسیس صندوق باشد، تاسیس صندوق صرفا در صورتی امکا ن پذیر است که حداقل ۲۰ درصد از مبلغ آورده اولیه از طریق عرضه عمومی جذب شود. در خصوص الزامات ترکیب دارایی صندوق قابل ذکر است که حداقل ۷۵ درصد از دارایی های صندوق باید در دارایی های موضوع فعالیت اصلی صندوق سرمایه گذاری شود. همچنین صندوق می تواند حداکثر ۲۰ درصد از دارایی های خود را به سرمایه گذاری در اوراق بهادار تامین مالی مرتبط با دارایی های مذکور (مانند اوراق مشارکت، استصناع، رهنی و اجاره در پروژه های ساختمانی) و سهام شرکت های ساختمانی اختصاص دهد.
از ویژگی های بارز دارایی ها در حوزه املاک و مستغلات، پیچیده بودن فرآیند ارزش گذاری آنها به دلیل غیراستاندارد و ناهمگن و منطقه ای بودن املاک و مستغلات است. الزامات حوزه ارزش گذاری مستغلات براساس دستورالعمل صندوق های املاک و مستغلات عبارتند از اینکه خرید یا انتقال دارایی های غیرمنقول به نام صندوق باید پس از ارزش گذاری توسط هیات کارشناسی متشکل از حداقل سه کارشناس رسمی دادگستری یا مرکز امور مشاوران حقوقی، وکلا و کارشناسان قوه قضاییه که باید با درخواست مدیر و منتخب کانون یا مرکز مربوطه باشد، انجام شود. همچنین کارشناسان ارزیاب باید در گزارش ارائه شده، درخصوص نوع سند، مالکیت دارایی ها و هرگونه محدودیت برای نقل و انتقال و استفاده از دارایی های مزبور اظهارنظر کنند. در مورد خالص ارزش دارایی ها، مدیر صندوق مکلف است، خالص ارزش دارایی های صندوق را حداقل در دوره های یک ساله از طریق ارزش گذاری دارایی های غیرمنقول موجود در پرتفوی صندوق، از طریق هیات کارشناسان رسمی دادگستری، محاسبه کند و در اختیار سازمان، متولی و عموم قرار دهد.
به طور کلی، حوزه املاک و مستغلات، جزو طبقات دارایی جانشین پذیر نیست، به همین دلیل در کشورهایی با نرخ تورم بالا، این طبقه از دارایی به شدت دچار افزایش قیمت می شود. همچنین به دلیل عدم امکان واردات و صادرات و به دلیل دوره های رونق و رکود میان مدت و بلندمدت این طبقه از دارایی، بسیاری از دولت ها به نحوی برنامه ریزی می کنند که همواره مازاد عرضه نسبی در بازار برقرار باشد. در چنین شرایطی به فعالیت صندوق های سرمایه گذاری املاک و مستغلات به منظور تحریک بخش تقاضای مسکن نیاز است. در دهه اخیر، در بازار املاک و مستغلات کشور، به دلیل کاهش قدرت خرید عموم مردم در حوزه املاک و مستغلات، مازاد عرضه نسبت به تقاضا وجود داشته است و بسیاری از سازندگان، لاجرم به اجاره داری این املاک و مستغلات روی آورده اند. در چنین شرایطی، بازار سرمایه می تواند جذابیت خاصی برای مالکان پروژه ها داشته باشد؛ به نحوی که هم امکان فروش پروژه های تکمیل شده به سرمایه گذاران خرد در بازار سرمایه از طریق تاسیس صندوق های سرمایه گذاری املاک و مستغلات فراهم شود و هم امکان ادامه مدیریت بهره برداری و اجاره داری توسط مالکان پروژه یا همان موسسان صندوق ها فراهم باشد.
به طور کلی، وجود برخی مزایا برای سرمایه گذاری در این نوع صندوق ها نظیر معافیت مالیاتی، امکان سرمایه گذاری خرد و کلان در صندوق و بالا بودن میزان سود توزیعی میان دوره ای صندوق از یک طرف و اهمیت و حجم قابل توجه سرمایه گذاری در بازار مسکن به همراه بازدهی همیشگی آن در دیدگاه بلندمدت اقتصاد کشور از طرف دیگر، موجب شده است تا صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات از اهمیت زیادی برخوردار شود و پتانسیل ارزش آفرینی قابل توجهی در اقتصاد کشور داشته باشد.
*کارشناس بازار سرمایه
منبع: دنیای اقتصاد

واژه شناسی این خبر (بازار بورس):
بورس (به فرانسوی : Bourse ) به بازاری سازمان یافته گفته می شود که قیمت گذاری ، خرید و فروش کالا، قرارداد آتی و اوراق بهادار در آن انجام می پذیرد.
بورس به دو نوع بورس کالا و بورس اوراق بهادار . طبقه بندی می شود. در بورس کالا، کالا و در بورس اوراق بهادار، سهام و اوراق قرضه مورد معامله قرار می گیرد. هر چند کلمهٔ بورس عموماً در معنی بورس اوراق بهادار به کار گرفته می شود.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)

در ابتدای این جلسه گزارشی از آخرین وضعیت شاخص های اقتصادی کشور ارائه شد و اعضای ستاد هماهنگی اقتصادی دولت مقرر کردند کمیته رصد تورم به منظور رصد و کنترل رشد تورم تشکیل شود و سیاست های مقتضی برای جلوگیری از افزایش قیمت ها به خصوص در بخش کالاهای مصرفی خانوار را به ستاد هماهنگی اقتصادی پیشنهاد کند. همچنین اعضا مصوب کردند به منظور افزایش سرمایه گذاری در راستای تحقق رشد اقتصادی برنامه ریزی شده در قانون بودجه، دستگاه های اجرایی با هماهنگی بخش خصوصی مرتبط، برنامه رشد سرمایه گذاری در حوزه مربوط به خود را تدوین و برای بررسی و تصویب به ستاد هماهنگی اقتصادی ارائه کنند. ستاد هماهنگی اقتصادی دولت همچنین مقرر کرد به منظور جلوگیری از رشد نقدینگی بانک مرکزی نهایت دقت و جدیت را به عمل آورده و کلیه دستگاه های .

انواع صندوق های سرمایه گذاری

افراد به تناسب میزان سرمایه و ریسک‌پذیری خود می‌توانند در صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کنند. این صندوق‌های سرمایه‌گذاری با ایفای نقش واسطه مالی، سرمایه‌گذاری افراد مبتدی را از حالت مستقیم به غیرمستقیم تبدیل کرده و این امکان را پدید می‌آورند که از طریق تشکیل سبد متنوعی از دارایی‌ها که هرکدام دارای ویژگی‌های خاص خود هستند، ضمن کسب بازدهی مناسب، ریسک سرمایه‌گذاری کاهش یابد. بنابراین هر کس می‌توانند با هر مقدار درآمد و دانشی که دارد، صندوق مناسب خود را پیدا کند.
برای آشنایی با مفهوم و مزایای صندوق‌های سرمایه گذاری کلیک کنید.
در این مطلب قصد داریم به معرفی انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری بپردازیم

صندوق های سرمایه گذاری در نه گروه کلی به صورت زیر تقسیم بندی می شوند:

۱- صندوق‌ سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت
۲- صندوق‌ سرمایه‌گذاری در سهام
۳- صندوق‌ سرمایه‌گذاری مختلط
۴- صندوق‌های اختصاصی بازارگردان
۵- صندوق‌ سرمایه‌گذاری شاخصی
۶- صندوق‌های تامین مالی
۷- صندوق های سرمایه گذاری در طلا
۸- صندوق سرمایه گذاری قابل معامله یا ETF
۹- صندوق های نیکوکاری

در ادامه به توضیح انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌پردازیم:

۱- صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت

صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت مناسب افرادی است که ریسک‌پذیری پایینی دارند. بیشتر سرمایه این صندوق‌ها در دارایی‌های با درآمد ثابت مثل اوراق مشارکت و سپرده‌های بانکی سرمایه‌گذاری شده است. عموما صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت یک حداقل سود تضمین شده دارند که در دوره‌های معین شده در اساسنامه (معمولا ماهانه) به سرمایه‌گذاران پرداخت می‌شود. قابلیت نقد شوندگی آنها نیز بالاست؛ یعنی شما به راحتی می‌توانید واحدهای صندوق خود را به پول نقد تبدیل کنید.

برخی از صندوق‌های درآمد ثابت یک رکن به نام ضامن نقد شوندگی دارند که معمولا یک نهاد مالی معتبر است. این ضامن باعث آسودگی خاطر بیشتری برای سرمایه‌گذاران می‌شود.

بازدهی این صندوق‌ها به طور میانگین در حدود ۲ یا ۳ درصد بیشتر از بازدهی بانک‌ها است. بنابراین یک گزینه بسیار جذاب برای افراد ریسک‌گریز و جایگزین مناسبی برای سرمایه‌گذاری در بانک به شمار می‌روند.

۲- صندوق های سرمایه گذاری در سهام

صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام حداقل ۷۰ درصد منابع مالی خود را در سهام شرکت‏‌ها سرمایه‌گذاری می‏‌کنند. کسب سود بسیار بالاتر نسبت به صندوق‌های درآمد ثابت از جمله ویژگی‌های جذاب این صندوق است که البته ریسک سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها را نیز افزایش می‌دهد. البته به دلیل قوانین وضع شده از سوی نهادهای نظارتی و دانش بالاتر متولیان صندوق ریسک سرمایه‌گذاری از طریق این صندوق‌ها نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم برای افراد ناآشنا به مراتب کمتر است.

این مدل سرمایه گذاری مناسب افرادی است که قدرت ریسک‌پذیری بالاتری دارند و در عین‌ حال تخصص یا فرصت کافی برای سرمایه‌گذاری در بورس را ندارند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهامی در استراتژی سرمایه‌گذاری خود با یکدیگر متفاوت هستند و ممکن است محافظه‌کارانه، میانه‌رو یا تهاجمی باشند که این مورد در امیدنامه این صندوق ها ذکر می‌شود.

۳- صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط

این نوع از صندوق های سرمایه گذاری از لحاظ سطح ریسک بین دو گروه صندوق های با درآمد ثابت و صندوق های سهامی قرار دارند. سرمایه‌گذاری در این نوع صندوق‌ها مناسب افراد با سطح ریسک متوسط است. چون بیش از نیمی از دارایی‌های آن در سهام سرمایه‌گذاری می‌شود. همچنین برای تعدیل ریسک صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط حداقل ۴۰ درصد از دارایی‌های صندوق در اوراقی که درآمد ثابتی دارند سرمایه‌گذاری می‌شود. این صندوق‌ها بازدهی بیشتری نسبت به «صندوق‌های درآمد ثابت» دارند و بدیهی است که سطح ریسک بیشتری نیز داشته باشند. از آن‌جا که قسمت زیادی از دارایی این صندوقها در سهام سرمایه‌گذاری می‌شود لذا دارای حداقل سود تضمین شده نیستند. برخی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط نیز ضامن نقد شوندگی دارند.

۴- صندوق‌های سرمایه‌گذاری اختصاصی بازارگردانی

صندوق‌های بازارگردانی، همان‌طور که از نام آن پیداست نوعی تخصصی از صندوق‌ها هستند که بازارگردانی سهام شرکت یا صنعت خاصی را بر عهده‌ دارند. هدف از صندوق‌های بازارگردانی جمع‌‌آوری سرمایه های سرمایه‌گذاران و خریدوفروش اوراق بهادار در چارچوب تعهدات بازارگردانی آن اوراق، مطابق امیدنامه و کسب منافع از این محل است.

صندوق‌های اختصاصی بازارگردان کمک قابل توجهی برای دوری از نوسانات شدیدی خواهد بود که هر از گاهی در بازار سرمایه رخ می‌دهد. بنابراین صندوق‌های بازارگردانی از صف‌های خرید و فروش بی‌مورد و معامله نشدن سهم در این صندوق هاي سرمايه گزاري مواقع جلوگیری و به روان شدن معاملات، افزایش نقدشوندگی و جلوگیری از دست‌کاری قیمت سهام به دست برخی افراد سودجوی بازار جلوگیری می‌کنند.

کاهش کارمزد و هزینه‌های معاملات بورسی در صندوق‌ها به‌واسطه معافیت‌های در نظر گرفته شده، کاهش محدودیت‌های اعتباردهی و تسهیلات به صندوق‌ها و در اختیار قراردادن ایستگاه‌های معاملاتی به صندوق‌ها برای انجام معاملات از جمله ویژگی‌های مثبت این بازارها است. به دلیل ماهیت فعالیت‌هایشان، این صندوق‌ها عمدتا دارای مشتری حقوقی بوده و برای سرمایه گذاری افراد حقیقی جذاب نمی‌باشد.

۵- صندوق‌های سرمایه‌گذاری شاخصی

صندوق‌ های سرمایه‌ گذاری شاخصی، صندوق‌هایی هستند که منابع مالی جمع‌آوری‌شده را درست به شکلی سرمایه‌گذاری می‌کنند که عملکردی کاملا مشابه با عملکرد یکی از شاخص‌های بازار سرمایه داشته باشند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری شاخصی می‌توانند هر شاخصی که مناسب می‌دانند را به عنوان شاخص خود در نظر بگیرند (مثل شاخص طلا، بازار بورس، خودرو و…). در ایران صندوق‌های سرمایه‌گذار شاخصی تنها در حوزه بورس فعالیت می‌کنند و سعی دارند عملکرد خود را مطابق با یکی از شاخص‌های بازار سهام منطبق کنند. این شاخص می‌تواند شاخص کل یا هر یک از شاخص‌های دیگر باشد. اصولا ۸۰ درصد دارایی‌های این صندوق در سهام شاخص ساز بازار و ۲۰ درصد دارایی‌ها نیز در اوراق قرضه و سپرده‌‎های با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌شود. ریسک سرمایه‌گذاری در این نوع صندوق از سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سهامی کمتر است.

۶- صندوق‌های تامین مالی

صندوق‌های تامین مالی دارای انواع متفاوتی از جمله صندوق تامین مالی پروژه، صندوق‌های زمین و ساختمان و صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه است. این صندوق‌ها هرکدام در تامین مالی بخش‌های مختلف اقتصادی فعالیت دارند و می‌توانند در حوزه مورد به بهبود عملکرد اقتصادی و تامین مالی کمک نمایند. این صندوق‌ها با شناسایی نیازهای مالی فعالیت‌های اقتصادی مختلف به تامین مالی پرداخته و پس از اجرایی کردن آن سود یا سهام آن را به سرمایه‌گذاران پرداخت می‌کنند. صندوق‌هایی که با هدف تامین مالی فعالیت می‌کنند به سه گروه عمده تقسیم می‌شوند.

۶-۱- صندوق‌های سرمایه گذاری پروژه

این صندوق‌ها با هدف تامین مالی پروژه‌های مختلف و اجرای آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع این نوع از صندوق‌ها سرمایه جمع آوری شده افراد را برای ساخت و بهره‌وری پروژه از پیش تعیین شده‌ای مورد استفاده قرار می‌دهند.

برای این‌کار، ابتدا شرکت سهامی خاصی با عنوان شرکت پروژه تاسیس می‌شود. پس از اتمام پروژه این شرکت به سهامی عام تبدیل شده و به سرمایه گذاران به اندازه سهمی که داشته‌اند از سهام شرکت مربوطه واگذار می‌شود. ریسک این نوع سرمایه‌گذاری وابسته به ریسک صنعت، ریسک پروژه مشخص شده و بسیاری از عوامل دیگر است و بازدهی آن نیز متناسب با ریسک آن خواهد بود.

۶-۲- صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه

یکی دیگر از صندوق‌های تامین مالی است که هدف آن تامین سرمایه مورد نیاز شرکت‌های کوچک و نوپا است که توان زیادی برای رشد دارند و می‌توانند بازده اقتصادی بالایی را به همراه داشته باشند. البته این بازده اقتصادی بالا همواره با پذیرش ریسک بالا همراه است. این سرمایه‌گذاری‌ها برای کسب‌ وکارهای کوچک که نیاز به تأمین مالی داشته و دسترسی خوبی به این منابع ندارند مناسب است. از آنجا که بسیاری از شرکت‌های نوپا با ریسک شکست بالایی روبه‌رو هستند، این نوع سرمایه‌گذاری با ریسک بسیار بالایی موجه است.

۶-۳- صندوق تامین مالی زمین و ساختمان

این صندوق‌ها دارای شخصیت حقوقی مستقل بوده و باهدف جذب منابع مالی برای انواع پروژه‌های ساختمانی تشکیل شده‌اند. این صندوق‌ها می‌توانند به‌عنوان راه جدید در کنار وام به سازندگان مسکن در تأمین منابع مالی کمک کند و افزایش ظرفیت تولید و انبوه‌سازی را در این بخش به همراه داشته باشند. این تأمین مالی از یک‌سو باعث افزایش ساخت‌وساز و پاسخگویی به تقاضای موجود بوده و از سوی دیگر سبب می‌شود تا چرخه اقتصادی مشاغل مرتبط نیز فعال‌تر شود. برآورد ریسک سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها نیز با توجه به ویژگی‌های پروژه تعیین می‌شود.

برای اینکه صندوق زمین و ساختمان شروع به فعالیت کند ابتدا باید طرح توجیهی ساخت را تهیه کرده و ارکان آن را نیز مشخص کنند، سپس با دریافت مجوز تأسیس از سازمان بورس و ثبت صندوق در مرجع ثبت شرکت‌ها به دنبال مجوز فعالیت از سازمان بورس باشد. بعد از انجام این مراحل می‌تواند صندوق را تأسیس کرده و به جذب سرمایه و تأمین منابع مالی بپردازد.

۷- صندوق های سرمایه گذاری در طلا

طلا و ارز دو دارایی محبوب و شناخته شده برای سرمایه گذاری هستند.برای اکثر مردم بهترین راه برای حفظ ارزش دارایی هایشان در برابر تورم سرمایه گذاری در این بازارها است. اما خرید و فروش در این بازارها ریسک های خاص خود را دارد.

در این میان راهی که کمتردر جامعه شناخته شده سرمایه گذاری در صندوق ها طلا است که علاوه بر مدیریت حرفه ای و کاهش نوسانات ناگهانی این بازار ها ریسک های ناشی از نگهداری طلا و ارز به طور فیزیکی( مانند سرقت یا تقلبی بودن طلای خریداری شده ) را کاهش می دهد.

صندوق های سرمایه گذاری در طلا صندوق های قابل معامله (ETF) هستند بنابراین به صورت آنلاین در ساعاتی که بازار معاملات سهام باز است قابل خرید و فروش هستند و تمام مزیت های صندوق های قابل معامله که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت را دارا می باشند.

هر فرد حقیقی یا حقوقی که دارای کد بورسی است، می‌ تواند مانند سایر سهام ها به خرید و فروش اوراق این نوع صندوق ها بپردازد. فعالیت آ‌‌ن‌ ها بدین گونه است که حداقل ۷۰ درصد از سرمایه های جمع‌آوری شده از مشتریان را در گواهی سپرده سکه طلا و مابقی در اوراق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌شود.

ریسک صندوق سرمایه گذاری طلا مربوط به ریسک‌هایی می‌شود که قیمت طلا رابه خطر می‌اندارد . ریسک دیگر مربوط به نقد شوندگی آن است. اما ریسک کلاهبرداری و تقلبی بودن در مورد این صندوق‌ها وجود ندارد زیرا ضامن آن‌ها بانک مرکزی است.

۸- صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF)

صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله معروف به صندوق‌های ETF یا Exchange Tradable Found یک صندوق از دارایی‌های متنوع است که درست مانند سهام معمولی در بورس معامله می‌شود و در واقع شامل تمام انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری است‌ که پیش‌تر معرفی کردیم.

با این تفاوت که صندوق‌هایی که تابه‌حال از آن‌ها صحبت شد، خودشان در بورس نیستند بلکه در اوراق بهاداری سرمایه‌گذاری می‌کنند که اغلب در بورس عرضه می‌شوند. اما صندوق های قابل معامله فعالیت‌های که قبل‌تر گفتیم را انجام می‌دهند و علاوه بر این خودشان هم یکی از شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس هستند.

صندوق‌های قابل معامله در بورس به این دلیل که به صورت آنلاین خرید و فروش می‌شوند، قابلیت نقدشوندگی بالاتری نسبت به صندوق های غیرقابل معامله دارند. ارزش خالص دارایی‌ها در صندوق‌های قابل معامله، به صورت لحظه‌ای محاسبه می‌شود، در حالی که در سایر صندوق‌ها با تاخیر محاسبه و منتشر می‌شود.

همچنین قیمت واحد‌های سرمایه‌گذاری در صندوق‌های قابل معامله ارزان‌تر از صندوق‌های غیر قابل معامله است و این مسئله امکان سرمایه‌گذاری‌های کوچک‌تر را فراهم می‌کند.

درETF‌ ها ضامن نقدشوندگی وجود ندارد ‌و بازارگردان این وظیفه را بر عهده دارد به این صورت که زمینه نقدشوندگی واحدهای سرمایه‌گذاری ETF را در بازار فراهم کرده و در صورت نبود فروشند یا خریدار موظف به عرضه یا خرید واحدهای صندوق است.

با توجه به آنچه گفته شد می‌توان دریافت که سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها برای افراد مختلف با سطح ریسک پذیری و اهداف متفاوت گزینه‌ای جذاب است. تنوع دارایی‌های این صندوق‌ها می‌تواند با کاهش ریسک به سرمایه‌گذاران به خصوص افراد مبتدی کمک نماید و در ضمن بازدهی معقولی را به همراه داشته باشد.

۹- صندوق‌های نیکوکاری

هدف از تشکیل این نوع صندوق‌ها، گردآوری سرمایه‌های خرد افراد برای تخصیص به امور خیرخواهانه است. ساختار صندوق‌های نیکوکاری به گونه‌ای است که از سرمایه‌گذاری در امور خیرخواهانه اطمینان حاصل شده و برای این کار از ارکان نظارتی نظیر حسابرس و متولی صندوق استفاده می‌شود. در این نوع سرمایه‌گذاری، فرد سرمایه‌گذار مشخص می‌کند که چه میزان از سرمایه‌ و سود ناشی از آن به امور خیرخواهانه تخصیص داده شود. ممکن است فردی تمایل داشته باشد کل سود خود را به امور خیر خواهانه اختصاص دهد یا اینکه علاوه بر سود اصل سرمایه را نیز صرف این امور کند همه این امکانات در این نوع از صندوق ها برای فرد نیکوکار امکان پذیر است.

صفحه اقتصاد بررسی می کند:
پیش بینی سود صندوق سرمایه گذاری مشترک تدبیرگران فردا + جزئیات

در این مطلب از صفحه اقتصاد ، به بررسی و پیش بینی سود صندوق سرمایه گذاری مشترک تدبیرگران فردا خواهیم پرداخت! با ما همراه باشید. صندوق های سرمایه گذاری در حقیقت یک شرکت و یا نهاد مالی متشکل از گروهی کارشناس و متخصص می باشند که تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار به مدیریت سرمایه سرمایه گذاران خود می پردازند…

دارایی های سرمایه گذاری شده در صندوق های سرمایه‌ گذاری به لطف دانش و آگاهی تیم کارشناسی آن صندوق سرمایه گذاری، ریسک پایین تری را متوجه خود می سازد و سرمایه گذاران با خیالی آسوده پول خود را در این صندوق‌ های سرمایه گذاری، سرمایه گذاری می کنند. هر سرمایه گذار به اندازه سرمایه ی خود در سود و زیان آن صندوق سرمایه گذاری سهیم می شود!

ترکیب دارایی های صندوق های سرمایه گذاری در اساسنامه ی آن ها مشخص می شود. صندوق های سرمایه‌ گذاری در سهام می‌ توانند حداقل 70 درصد از دارایی‌ های خود را به سهام شرکت‌ های بورسی اختصاص دهند…

صندوق سرمایه گذاری مشترک تدبیرگران فردا به عنوان یک صندوق سرمایه‌ گذاری در سهام فعالیت خود را از تاریخ تاریخ سوم آبان ماه سال 1389 شمسی با دریافت مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار (سبا) به عنوان صندوق سرمایه گذاری موضوع بند ٢٠ ماده ١ قانون بازار اوراق بهادار مصوب آذر ماه سال ١٣٨٤ شمسی آغاز کرد.

این صندوق سرمایه گذاری ثبت شده به شماره 10801 نزد سازمان بورس و اوراق بهادار و ثبت شده به شماره 26566 نزد مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری می باشد.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری؛ فرصت یا تهدید؟

صندوق‌های سرمایه‌گذاری نقش مهمی در تقویت رشد اقتصادی به‌ویژه در مواقع بحرانی و رکود دارند. این گزاره یک «اما»ی بزرگ دارد و آن «اما» نیز در بستر یک اقتصاد سالم، پویا، شفاف و قابل پیش‌بینی است. در ایران داستان قدری متفاوت و پیچیده است، اگرچه همچنان می‌توان بر نقش مثبت و موثر صندوق‌های سرمایه‌گذاری فعال در بورس ایران تاکید کرد و همچنان‌که می‌گویند آن را راهکاری حرفه‌‌‌‌‌‌‌ای، آسان و کم‌هزینه برای سرمایه‌گذاری در بورس به‌خصوص برای افرادی که فاقد‌دانش و اطلاعات کافی هستند، صندوق هاي سرمايه گزاري دانست اما به اعتقاد کارشناسان، این نمی‌تواند تمام ماجرا دست‌کم در ایران باشد و بحرانی از جنس بحران بانک‌ها در انتظار این صندوق‌هاست.

برخی از کارشناسان بازار سهام معتقدند در بستر اقتصاد مبهم و غیرقابل پیش‌بینی ایران چنانچه اتفاقی بیفتد، هر اتفاقی، مثلا جذابیت بازارهای هم‌‌‌‌‌‌‌تراز با صندوق‌ها به یکباره زیاد شود و مردم بخواهند به‌صورت جمعی سرمایه خود را از این صندوق‌ها بیرون بکشند، اگر نگوییم به چیزی همانند آنچه بر سر صندوق‌های لبنان آمد دچار می‌شویم، فاجعه دست‌کمی هم از آن نخواهد داشت؛ این در حالی است که برخی از کارشناسان دیگر معتقدند نیازی به اتفاق غیرمترقبه هم نیست، چراکه افرادی به سراغ صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌روند که تنها به‌دنبال جبران بخشی از زیانی که در بورس متحمل شدند، هستند و بعد از آن قطعا سرمایه خود را از بازار بیرون می‌‌‌‌‌‌‌کشند، در واقع به اعتقاد این دسته از کارشناسان هدف افراد برخی اوقات حتی سرمایه‌گذاری هم نیست و فقط می‌خواهند جبران خسارت کنند. در نهایت هدف صندوق‌های سرمایه‌گذاری زیر ذره‌‌‌‌‌‌‌بین کارشناسان بورسی همان است که دولت با فروش اوراق آن را دنبال می‌کند، یعنی جمع‌کردن نقدینگی موجود در جامعه؛ نقدینگی عظیمی که بیم عدم‌توانایی صندوق‌ها در بازپس‌دادن آن کارشناسان بازار سرمایه صندوق هاي سرمايه گزاري را نگران می‌کند.

بنابراین باید توجه داشت که در ‌برابر صندوق‌های سرمایه‌گذاری نروژ که بزرگ‌ترین صندوق سرمایه‌گذاری در جهان است و صندوق ونگارد آمریکا و چین و کویت و امارات که با هدف کاهش وابستگی اقتصادی این کشورها تاسیس شدند و در بستر اقتصاد سالم همان کشورها نیز موثر و مفید واقع شدند، بحرانی از جنس لبنان در مقابل صندوق‌های سرمایه‌گذاری ایرانی است. بحرانی که با توجه به وضعیتی که این روزها بانک‌های ایرانی آن را تجربه می‌کنند، تصور‌کردن آن برای صندوق‌های سرمایه‌گذاری داخلی زیاد هم دور از انتظار نیست.

عملکرد مطلوب صندوق‎‌‌‌‌‌‌‌ها در بستر اقتصاد نامطلوب ممکن نیست

مرضیه محبی، کارشناس بازار سرمایه با اعتقاد بر اینکه صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بورس مانند بانک‌ها هستند در چرخه تولید، ‌‌‌‌‌‌‌عنوان کرد: صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخصوصا صندوق‌های با درآمد ثابت با توجه به سود بدون‌ریسکی که به مشتریان خود می‌دهند در بازار سرمایه نقش بانک را ایفا کرده و می‌توانند سبب خروج مستمر پول از این بازار به سمت صندوق‌‌‌‌‌‌‌‎ها شوند، بنابراین عملکرد این صندوق‌ها در کوتاه‌‌‌‌‌‌‌مدت شاید مثبت ارزیابی شود اما در بلندمدت به نفع بازار سرمایه نخواهد بود.

وی ادامه داد: در حال‌حاضر افراد مختلف به‌جای اینکه با سرمایه خود از طریق سرمایه‌گذاری روی سهام مختلف سرمایه‌گذاری کنند، پول خود را به صندوق‌های درآمد ثابت می‌دهند و این صندوق‌ها با تجمیع پول‌‌‌‌‌‌‌ها سرمایه‌گذاری را به‌صورت غیرمستقیم برای افراد انجام می‌دهند و به آنها سود پرداخت می‌کنند. محبی افزود: این روال، روال ظاهرا خوبی است و در دنیا هم شاهدیم که افراد در ابتدای ورود خود وارد سرمایه‌گذاری غیرمستقیم می‌شوند اما اتفاقی که در حال‌حاضر در ایران افتاده این است که پول‌‌‌‌‌‌‌ها در حال خروج از بازار است و نه با هدف سرمایه‌گذاری بلکه با هدف جلوگیری از کاهش بیشتر سود یا جبران خسارت، جذب صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌شود. معنای این اتفاق این است که هدف افراد از سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها به واقع سرمایه‌گذاری با اهداف میان و بلندمدت نیست.

این کارشناس بازار سهام گفت: در واقع افراد عمدتا پول خود را از بازار سرمایه خارج و با هدف جبران قسمتی از خسارت و زیان‌های ناشی از ریزش بازار سهام وارد صندوق‌ها می‌کنند و زمانی‌که بخش کوچکی از زیان‌ها جبران شود؛ این پول‌‌‌‌‌‌‌ها در نهایت از بازار سرمایه خارج خواهند شد چراکه از همان ابتدا قصد سرمایه‌گذاری نداشتند، لذا با این وضعیت صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بلندمدت به‌نفع بازار سرمایه نخواهد بود. محبی در ادامه وضعیت حال‌حاضر صندوق‌های بورسی صندوق هاي سرمايه گزاري را مثبت ارزیابی کرد و گفت: وضعیت صندوق‌های سرمایه‌گذاری در حال‌حاضر بد نیست و درآمد خوبی دارند اما ما بحرانی بدتر از بحران بانکی را در این صندوق‌ها خواهیم داشت. این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: بانک‌ها اگرچه در حال‌حاضر سودهای ثابتی به افراد می‌دهند اما چون نمی‌توانند سودهای وعده داده‌شده را تامین کنند، بدهی‌‌‌‌‌‌‌های زیادی به بازار و بانک مرکزی دارند. صندوق‌های درآمد ثابت هم در نهایت به همین سمت خواهند رفت.

محبی تصریح کرد: در اقتصاد ناپایداری که پر از ابهام است و هر روز از یک بحران جدی مانند برجام، قیمت‌های دستوری، حذف دلار ۴۲۰۰‌تومانی، نرخ بهره بین‌بانکی، تفاوت دلار نیما و آزاد و . آسیب می‌‌‌‌‌‌‌بیند، این صندوق‌ها نمی‌توانند به‌عملکرد مطلوب برسند و در بلندمدت این وعده‌‌‌‌‌‌‌ها و تعهدات برای پرداخت سود ثابت جایی خود را نشان می‌دهند.

یک خطر بالقوه

علی عصاری، کارشناس بازار سهام صندوق‌های سرمایه‌گذاری را خطری بالقوه دانست و گفت: صندوق‌های با درآمد ثابت از دید من خطر بزرگی برای آینده محسوب می‌شوند. با توجه به حجم نقدینگی بالا در جامعه و سرازیرشدن اکثر سرمایه‌‌‌‌‌‌‌ها به صندوق‌های با درآمد ثابت و از این قبیل، خطری بزرگ برای بازپس دادن آن است. منظور از این خطر شرایطی است که ما در کشورهای دیگر مانند لبنان و. دیدیم که حتی نتوانستند پول مردم را پس‌دهند، البته نمی‌‌‌‌‌‌‌گویم این اتفاق برای ایران می‌‌‌‌‌‌‌افتد اما احتمال اینکه نتوانند این حجم از نقدینگی را به افراد پس بدهند، بسیار زیاد است. از این‌سو صندوق‌های سرمایه‌گذاری از دید من خطری بالقوه برای افرادی است که در این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

او در ادامه با اشاره به اینکه عملکرد ماهوی این صندوق‌ها فارغ از انواع آن می‌تواند خطرناک باشد، اظهار کرد: شکل کلی صندوق‌ها یک فرمت است؛ جذب نقدینگی سرگردان کشور، بنابراین چه صندوق‌های سرمایه‌گذاری باشند، چه سپرده‌‌‌‌‌‌‌های بانکی و. در مجموع و به‌صورت کلی یک سیاست دارند و خطر آنها هم مشابه است و آن هم این است که چون حجم نقدینگی جذب شده بسیار بالاست امکان اینکه توانایی پس‌دادن آن وجود نداشته باشد بسیار بالاست. در این میان صندوق‌ها با توجه به اینکه سود بیشتری نسبت به بانک‌ها می‌دهند، خطر بیشتری هم دارند. عصاری عنوان کرد: سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها از دید صندوق‌ها بیشتر جذب نقدینگی موجود و کاهش آن در سطح جامعه است. سیاست بر این است که غول نقدینگی را دریافت کرده و باز‌پس دادن آن را به تعویق بیندازند، مشابه آنچه در فروش اوراق دولتی با سررسیدهای یک‌ساله و. شاهدیم.

این کارشناس بازار سهام در پاسخ به این سوال که طی چه فرآیندی صندوق‌ها می‌توانند برای اقتصاد خطرآفرین شوند، گفت: زمانی‌که اکثریت مردم و سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاران بخواهند پول‌های خود را پس‌بگیرند، برای مثال در وضعیتی که شرایط در بازارهای هم‌‌‌‌‌‌‌راستا با این صندوق‌ها بهتر شود، بازپرداخت این حجم از نقدینگی به مشکل خواهد خورد. آن «اما»ی بزرگی که در ابتدای گزارش به آن اشاره شد، امایی است که اقتصاد پیش‌بینی‌‌‌‌‌‌‌ناپذیر ایران آن را پیش‌پای صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌گذارد. زیست فعال و آگاهانه در بستر اجتماع، اقتصاد و سیاست این کشور به ما آموخته تا برای هر چیزی آماده باشیم. سرمایه‌گذاری در بورس دست‌کم در سه سال‌اخیر نیز درس‌‌‌‌‌‌‌های زیادی از این جنس دارد، بنابراین وقتی سخن از خطرات بالقوه در صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌رود، معنای آن به هیچ‌عنوان نفی تمام ویژگی‌های مثبت این صندوق‌ها که پیش‌‌‌‌‌‌‌تر نیز به کرات در این رابطه نوشته شده نیست، بلکه سخن از بستری است که هر چیزی در آن ممکن است.

۳ اصلاح مهم درصندوق‌های پالایش و دارا یکم

مدیر نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس و اوراق بهادار، از سه اصلاح مهم در مصوبه هیئت دولت در اساسنامه صندوق‌های پالایشی یکم و دارا یکم خبر داد. با اعمال اصلاحات اساسنامه این صندوق‌ها از امکان تغییر پرتفوی سهام خود مطابق امیدنامه و صنعت مربوطه برخوردار خواهند شد و بازارگردان صندوق به عنوان یک شخص حقوقی به ارکان صندوق اضافه می‌شود.

به گزارش نبض بورس، اصلاحات اساسنامه صندوق‌های دارا یکم و پالایشی یکم در شهریور ۱۴۰۱ با در نظر گرفتن تبدیل مدیریت صندوق از مدیریت غیرفعال به فعال و اضافه شدن رکن بازارگردان برای صندوق‌های مزبور به تصویب هیئت دولت رسید.

با اعمال اصلاحات اساسنامه به شرح یادشده، این صندوق‌ها از امکان تغییر پرتفوی سهام خود مطابق امیدنامه و صنعت مربوطه برخوردار خواهند شد و بازارگردان صندوق به عنوان یک شخص حقوقی به ارکان صندوق اضافه می‌شود.

در همین راستا، مدیر نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس و اوراق بهادار اظهار کرد: اساسنامه صندوق‌های یادشده براساس قانون بودجه سال ۱۳۹۹ کل کشور مصوب شد. هدف از ایجاد چنین صندوق‎هایی این بود تا دارایی‌هایی که دولت تحت عنوان سهام در اختیار دارد و از ویژگی نقدشونگی بالایی نیز برخوردار است، تحت عنوان صندوق‌ سرمایه‌گذاری قرار بگیرد تا این واحدها با تخفیف در اختیار عموم قرار بگیرد.

رضا نوحی حفظ‌ ‌آباد ادامه داد: برهمین اساس، صندوق هاي سرمايه گزاري اقدامات برای دو نمونه از صندوق‌های سرمایه‌گذاری یادشده به نام‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری دارا یکم و پالایشی یکم صورت گرفت و در نهایت، منجر به عرضه عمومی و تشکیل این صندوق‌ها شد.

وی با مدنظر قرار دادن رخدادهای نیمه نخست سال ۱۳۹۹ و تغییر و تحولات و نوسانات در بازار سرمایه از این تاریخ تا به امروز تصریح کرد: این تغییرات سبب شد تا موضوع باز طراحی این صندوق‌ها در دستور کار قرار بگیرد تا نواقص برطرف شده و عملکرد صندوق‌ها بهبود یابد. به حداقل رساندن فاصله میان قیمت معاملاتی و خالص ارزش دارایی (NAV) هر واحد سرمایه‌گذاری از جمله اهدافی بوده است که از این تغییرات مورد انتظار است. البته نباید از نظر دور داشت که بازدهی سرمایه‌گذاران تابعی از قیمت خرید و فروش آنها بوده و سازوکارهای عرضه و تقاضا تعیین‌کننده اصلی قیمت‌های واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری یادشده در بازار است.

این مقام ارشد در سازمان بورس افزود: بر همین اساس، شورای‌عالی بورس در مصوبه‌ای تغییرات مدنظر را مشخص و به هیئت دولت اعلام کرد و هیئت دولت در شهریور ماه سال جاری با انجام تغییرات مطرح شده در صندوق‌های سرمایه‌گذاری موافقت کرد.

وی تغییر نوع مدیریت صندوق‌ سرمایه‌گذاری را نخستین تغییر اعلام و اذعان کرد: تا پیش از این، مدیریت این‌گونه از صندوق‌های سرمایه‌گذاری، مدیریت غیرفعال بود. به بیانی دیگر، مدیریت صندوق نمی‌‎توانست اقدام به فروش دارایی‌هایی که در پرتفوی این صندوق‌ها قرار داشت، بکند. همچنین در مواردی که مدیر وجه نقد در اختیار داشت قادر به افزودن سهام به پرتفوی صندوق نبود.

به گفته مدیر نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس، با تغییر مدیریت غیرفعال به مدیریت فعال، آزادی عمل مدیر صندوق بیشتر شد و مدیر صندوق می‌تواند در مواقعی که نیاز به نقدینگی است، اقدام به فروش بخشی از پرتفوی کند. همچنین در زمان‌هایی که وجه نقد از محل سودهای نقدی یا سایر موارد حاصل می‌شود، بتواند نسبت به خرید سهامی که موضوع عملیات صندوق هست، اقدام کند.
او از افزوده شدن رکن بازارگردان به این صندوق‌ها به عنوان تغییر دیگر یاد کرد و گفت: با توجه به توانایی مالی بازارگردان، رکن یادشده می‌تواند نسبت به ارائه سفارش‌های خرید و فروش به صورت هم‌زمان در سامانه معاملات اقدام کند. این سفارش‌گذاری‌ها نویدبخش افزایش نقدشوندگی واحدهای سرمایه‌گذاری است و با افزایش نقدشوندگی انتظار می‌رود فاصله میان قیمت معاملاتی و خالص ارزش دارایی (NAV) کاهش ‌یابد.

نوحی خاطرنشان کرد: حضور بازارگردان به عنوان یک مشارکت‌کننده فعال، در زمانی که اقبال به واحدها وجود دارد، می‌تواند درخواست صدور واحد جدید را به صندوق ارائه دهد و با صدور واحدهای جدید و فروش آنها در بازار، سرمایه‌گذاران جدیدی که علاقمند ورود به این صندوق‌ها هستند را از این امر منتفع کند. همچنین، رکن بازارگردان می‌تواند در مواقعی که موضوع ابطال مطرح است، اقدام به ابطال و وجوه مربوطه را از صندوق دریافت کند.

به گفته مدیر نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس امکان‌پذیر شدن ورود اشخاص جدید به ترکیب دارندگان واحدهای ممتاز جدید به این صندوق‌‎‌ها از دیگر تغییرات مهم محسوب می‌شود. پیش از این اصلاحات، تغییر ترکیب دارندگان واحدهای ممتاز مستلزم دریافت مجوزهایی بود که برخی از آنها موانعی برای ورود فعالان به ترکیب دارندگان واحدهای ممتاز تلقی می‌شد.

این مدیر ارشد در سازمان بورس ادامه داد: با اصلاحات صورت گرفته در این باره، اشخاص و شرکت‌ها می‌توانند نسبت به تملک واحدهای ممتاز درخواست دهند و دارندگان این واحدها نیز حق تصمیم‌گیری در خصوص تعیین ارکان صندوق را خواهند داشت.

وی در پاسخ به این پرسش که فعال شدن مدیریت و حضور بازارگردان سبب ایجاد چه توقعاتی خواهد شد، گفت: با ایجاد چنین تغییراتی انتظار می‌رود ظرفیت صندوق افزایش یابد و در صورت نیاز نیز بخشی از پرتفوی خود را واگذار کند. واگذاری بخشی از پرتفوی صندوق، محدود به معامله در بازار خرد نخواهد بود، بلکه مدیر صندوق می‌تواند با توجه به آن چیزی که مدنظر دارنده واحدهای ممتاز و مدیریت صندوق است، نسبت به عرضه سهام به صورت بلوکی نیز اقدام کند و سرمایه‌گذارارن را از مزایای حاصل شده بهره‌مند کند./سنا