توکن‌ها شبکه‌ی نئو

نئو گزینه های زیادی برای انتخاب کیف پول ندارد. اما برخی از کیف پول های نئو را در لیست زیر می توانید ببینید.

تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال چیست؟

کاربران در بدو ورود به دنیای کریپتوکارنسی و بلاک چین، در درک دو مفهوم کوین و توکن با مشکل مواجه می‌شوند. عدم شناخت درست تفاوت کوین و توکن سبب شده بسیاری، آن‌ها را به جای یکدیگر به کار برده و در عین حال نسبت به اشتباه خود بی‌خبر باشند. برخی دیگر به طور کلی، هر ارز مجازی را با نام Coin یا Token خطاب می‌کنند!با این حال، تفاوت‌هایی بسیار مهم بین توکن های رمزنگاری شده و سکه های رمزنگاری شده وجود دارد.

سکه یا کوین ارز دیجیتال چیست؟

منظور از یک کوین دیجیتالی، یک نوع دارایی بومی (نیتیو – Native) در بلاک چین خود است. به عنوان نمونه بیت کوین، لایت کوین و اتریوم را در نظر بگیرید. این اشکال مجازی از سرمایه، در بلاک چین منحصربه‌فرد خود وجود دارند؛ بیت کوین، لایت کوین و اتریوم به ترتیب روی بلاک چین‌هایی جداگانه با همین نام کار می‌کنند.

با استفاده از سکه دیجیتال تمام افراد قادر به ایجاد تراکنش و انجام معامله با یکدیگر خواهند بود. در اینجا، خبری از انتقال کوین های فیزیکی بین ارسال‌کننده و دریافت‌کننده نیست. تمامی سکه ها در قالب یک سری دیتا روی دیتابیسی بزرگ ذخیره شده و وجود فیزیکی و خارجی ندارند. در دنیای کریپتوکارنسی، دیتابیس را با نام بلاک چین یا دفتر کل خطاب می‌کنند. این پایگاه داده کلیه معاملات را ردیابی کرده و توسط رایانه‌هایی قرار گرفته در سراسر دنیا، بررسی و تایید می‌شود.

این نوع دارایی را می‌توان شبیه به پول و ارز واقعی در زندگی روزمره خرج کرد (اگر فروشنده کالا یا ارائه‌دهنده سرویس، آن‌ها را قبول کند). در بسیاری از کشورها و مناطق دنیا، بیت کوین یا اتریوم داخل والت ارز دیجیتال خود را می‌توان کاملا شبیه به اسکناس‌های داخل کیف پول چرمی یا حساب بانکی دانست.

یک تفاوت کوین و توکن این است که سکه هدف دیگری به جز خرج شدن شبیه به پول عادی، ندارد. موارد استفاده از آن‌ها را در ادامه بررسی می‌کنیم:

انتقال وجه (انتقال سریع پول مخصوص حین انتقالات بین‌المللی)

ذخیره ارزش (نگهداری با هدف در امان ماندن از تورم و امید به افزایش آتی قیمت)

به عنوان یک واحد حساب‌رسی (قیمت‌گذاری کالاها یا خدمات بر اساس آن‌ها)

برای درک بهتر این موارد، خرید بیت کوین و سپس کاربرد‌های زیر با استفاده از آن را در نظر بگیرید:

می‌توان از بیت کوین برای خرید انواع کالا یا دریافت سرویس‌های مختلف بر بستر اینترنت استفاده کرد. فروشگاه‌های فیزیکی زیادی در سراسر دنیا نیز از این سکه دیجیتالی پشتیبانی می‌کنند.
بدون رخ دادن اتفاقی خاص، امکان ذخیره‌ کردن بلند مدت بیت کوین فراهم است. همواره قادر به تبدیل کردن این کوین به وجه رایج مورد استفاده در کشور خود یا سایر ارزهای دیجیتال خواهید بود.

یکی از مهم‌ترین تفاوت های کوین و توکن عدم کاربرد سکه خارج از موارد بالا است. بیت کوین به عنوان نخستین و مهمترین رمز ارز دنیا را نمی‌توان برای به دست آوردن تعداد واحد‌هایی بیشتر در حسابی خاص ذخیره کرد. همچنین استفاده از یک اپلیکیشن، در گرو داشتن آن نیست. تنها کاربرد، استفاده به عنوان پول شبیه به طلا یا هر نوع دارایی دیگر است.

با این حال، مقایسه توکن و سکه نشان داد برخی کوین ها نظیر اتریوم، نئو و دش، یک سری ویژگی‌های اضافی ارائه کرده و خارج از شکل دیجیتالی پول نیز کاربرد دارند. در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

اتر (ETH) برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در شبکه اتریوم کاربرد دارد. می‌توان روی شبکه اتریوم توکن های جدید ایجاد کرد، اما اتر همچنان برای ارسال یک توکن ضروری است. دستمزد و پاداش استخراج‌کنندگان (کامپیوترهای تاییدکننده تراکنش‌ها در شبکه اتریوم) با اتر پرداخت می‌شود.

نئو (NEO) را می‌توان برای به دست آوردن سود، طی مدت زمانی مشخص در یک کیف پول یا حساب کاربری خاص قفل کرد. شبیه به مورد قبلی، روی شبکه نئو نیز امکان ایجاد توکن فراهم است. حین ارسال یک توکن روی شبکه نئو، باید از طریق این سکه (NEO) کارمزد را بپردازید.

افرادی که تعداد مشخصی کوین دش (DASH) در اختیار دارند، در تصمیم‌گیری‌های مربوط به توسعه و اعمال تغییر برای بهبود شبکه این ارز دخالت داده خواهند شد. بعد از مطرح شدن یک پیشنهاد، افراد دارنده تعداد کافی از سکه نام برده، درباره تایید یا رد پیشنهاد نظر می‌دهند.

توکن ارز دیجیتال چیست؟

ممکن است تمامی اشکال دیجیتال دارایی را ارز دیجیتال، رمز ارز یا مخصوصا سکه (کوین) خطاب کنید، اما از نظر مفهوم، این کار درست نیست. تفاوت مهمی بیت کوین و توکن وجود دارد.
توکن ‌ها فاقد بلاک چین مستقل بوده و روی بلاک چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، اکنون معروف‌ترین و پرکاربردترین بلاک چین به منظور خلق توکن های جدید بر بستر آن، اتریوم محسوب می‌شود. موارد ساخته شده روی بلاک چین اتریوم را با عنوان توکن های ERC-20 می‌شناسند. به عنوان نمونه‌ای دیگر می‌توان به نام NEP-5 برای توکن های متولد شده بر بستر بلاک چین نئو اشاره کرد. در هر یک از این پلتفرم‌ها، افراد قادر به ایجاد یک Token سفارشی برای خود خواهند بود.

برای ایجاد یک گزینه جدید، به دانش فنی زیادی احتیاج نیست. البته این کار برای یک فرد تازه وارد و بدون دانش کافی راحت نخواهد بود، اما با داشتن کمی تجربه در زمینه برنامه‌نویسی، زمان زیادی طلب نمی‌کند. البته در این مسیر باید تعدادی سکه بومی مربوط به بلاک چین مورد استفاده را خرج کنید. به عنوان نمونه در صورت انتخاب اتریوم به عنوان بستر ایجاد توکن جدید خود، می‌بایست چند کوین ETH را به منظور درخواست از ماینرها برای اعتبارسنجی تراکنش‌های مربوط به Token تازه، خرج کنید.

تفاوت اهداف کوین و توکن

هدف از خلق بیشتر توکن ها، استفاده در اپلیکیشن‌های غیر متمرکز یا همان دی اپ‌ها بوده است. وقتی توسعه‌دهندگان Tokenهای خود را ایجاد می‌کنند، امکان مشخص کردن تعداد موجود در چرخه و همچنین محل ارسال آن‌ها مهیا است. در اینجا آن‌ها مجبور به پرداخت هزینه‌ای در قالب سکه بومی مربوط به بلاک چین مورد استفاده خواهند بود.

بعد از ایجاد، کاربران به منظور استفاده از ویژگی‌های در نظر گرفته شده برای یک اپلیکیشن خاص، باید از توکن انحصاری مربوط به آن استفاده کنند. به عنوان نمونه می‌توان به توکن Musicoin اشاره کرد که امکان دسترسی به ویژگی‌های پریمیوم پلتفرم Musicoin نظیر تماشای یک موزیک ویدیو را فراهم می‌کند.

بایننس به عنوان بزرگترین صرافی ارز دیجیتال دنیا نیز یک توکن اختصاصی برای خود دارد. مزیت آن، کاهش پنجاه درصدی تراکنش‌های انجام شده با استفاده از توکن BNB در این صرافی در مقایسه با سایر کوین ها و توکن ها است.
اما هدف از ایجاد یک سری Tokenها، کاملا متفاوت است؛ برخی توکن ها برای نمایش یک شیء فیزیکی ایجاد می‌شوند. به عنوان نمونه، تصمیم برای فروش خانه خود از طریق یک قرارداد هوشمند را در نظر بگیرید. به طور واضح، نمی‌توان منزل خود را داخل یک قرارداد هوشمند قرار داد! در اینجا توکنی جدید ایجاد خواهید کرد، توکنی که به عنوان منزل شما (یک شیء) در دنیای مجازی ایفای نقش می‌کند.

توکن‌ها چطور کار می‌کنند؟

توکن ها برای تعامل با اپلیکیشن‌های غیر متمرکز ساخته شده روی بلاک چین‌های مختلف استفاده می‌شوند. به عنوان نمونه‌ای دیگر می‌توان به Civic با توکن CVC اشاره کرد. اپلیکیشن نام برده، هویت‌های رمزنگاری شده روی بلاک چین اتریوم را ردیابی می‌کند. هدف از توسعه، ارائه راهی ارزان‌تر، قابل اعتمادتر و کارآمدتر برای توکن‌ها شبکه‌ی نئو بررسی هویت‌ها بوده است. با بررسی چگونه کارکرد آن بیشتر به تفاوت بین سکه و توکن و نحوه کار یک Token پی خواهید برد .برای رفتن به یک سفر خارجی طی تعطیلاتی چند روزه، در مکان‌های مختلف در طول مسیر مجبور به تایید هویت خود خواهید بود.

مزیت بزرگ ایجاد توکن

بررسی و مقایسه تفاوت کوین و توکن یک مزیت بسیار بزرگ خلق Token جدید را نشان داد. از آن جایی که توسعه‌دهنده یک دی اپ و توکن، مجبور به ایجاد بلاک چین اختصاصی خود نیست، صرفه‌جویی زیادی در زمان و پول خواهد شد. توسعه‌دهندگان در این زمان، در عین بهره بردن از تمام ویژگی‌های امنیتی سکه بومی بلاک چین انتخاب شده، از مزایای ارزهای دیجیتال در اپلیکیشن خود استفاده می‌کنند.

پول و زمان تنها چیزی نیست که با ایجاد توکن به جای کوین صرفه‌جویی خواهد شد. در صورت خلق یک بلاک چین و سکه به جای دی اپ‌ و توکن، مجبور به یافتن ماینرهای تازه برای اعتبارسنجی تراکنش‌های این شبکه خواهید بود. این در حالی است که طبق توضیحات بالا، با پرداخت مبلغی مشخص در قالب کوین بلاک چین مورد استفاده، ماینرهای آن تراکنش‌های مربوط به توکن شما را نیز اعتبارسنجی خواهند کرد.

عدم توانایی به منظور یافتن تعداد زیادی ماینر برای شبکه خود، به معنی ضعف آن در برابر حملات سایبری است. از طرفی افراد ترجیح می‌دهند عضو شبکه‌ای قدرتمند باشند. به همین دلیل این روزها، یافتن عضو برای یک بلاک چین جدید کار بسیار دشواری است.

نتیجه‌گیری از مقایسه کوین و توکن

سکه یا توکن، بومی بلاک چین خود است، اما توکن می‌تواند بر بستر یک بلاک چین دیگر ایجاد شود. تفاوت کوین و توکن در اینجا استقلال یا عدم استقلال از نظر داشتن یک بلاک چین منحصربه‌فرد است. کوین ها اغلب به عنوان پول دیجیتال کاربرد دارند، هر چند برای برخی از آن‌ها به خاطر ویژگی‌های شبکه، کاربردهای بیشتری نیز در نظر گرفته شده است. به عنوان نمونه می‌توان به استفاده برای پرداخت کارمزد اپلیکیشن‌ها، تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند اشاره کرد.
توکن ها بر اساس اهدافی متفاوت متولد می‌شوند. اگر هدف استفاده در یک دی اپ خاص باشد، کاربرد بر طبق این اپلیکیشن مشخص خواهد شد. در برخی مواقع از آن‌ها برای دادن حق مدیریت به کاربران شبکه استفاده می‌شود. انجام تراکنش داخل یک دی اپ یا ارائه سرویسی خاص نظیر تخفیف 50 درصد بایننس برای تراکنش‌های ایجاد شده با توکن خود، نمونه‌ای از دیگر کاربردها است.

معرفی ارز دیجیتال نئو ( NEO )

اگر به دنبال نوآوری در بازار ارزهای دیجیتال هستید بی‌شک رمزارز نئو (NEO) یک گزینه خوب به شمار می‌آید، (NEO) خود را یک رمزارز “مستعد رشد و درحال‌توسعه” معرفی کرده است و با داشتن اسپانسرهای دولتی، هدف خود را تبدیل‌شدن به پایه نسل‌های بعدی اینترنت عنوان کرده است. در ادامه این مقالهٔ از صرافی بلاگ بیتامون بیشتر در مورد ویژگی‌های نئو توکن‌ها شبکه‌ی نئو صحبت خواهیم کرد لذا با ما همراه باشید.

تاریخچه نئو (NEO)

هرچند هنوز هم بسیاری گمان می‌کنند رمزارز (NEO) یک ارز جدید با تاریخچه کوتاه است اما باید بگوییم پیدایش نئو برمی‌گردد به حدود 8 سال قبل یعنی سال 2014 میلادی. در آن سال‌ها دو فرد چینی به‌نام‌های دا هانگ‌فی (Da Hongfei) و اریک ژانگ (Erik Zhang) تصمیم گرفتند رمزارزی با بلاک چینی اختصاصی و پشتیبان کننده قراردادهای هوشمند بسازند این دو تن ابتدا رمزارز به نام آنت‌شِرز ((ANS) AntShares) ارائه دادند که کم‌کم این رمزارز به دلایل مختلف توسعه یافت و تغییر پیدا کرد. بنابراین در سال 2017 (AntShares) به‌طور رسمی به نئو (NEO) تغییر نام پیدا کرد.

هونگفی و اریک ژانگ، هر دو به‌عنوان روسای بنیاد نئو فعالیت می‌کنند و هدف آن‌ها ترویج پذیرش بلاک چین است.

دا هونگفی گفته است، اگرچه اینترنت اختراع بزرگی است؛ اما دارای معایب بسیاری است و این بدان معناست که مصرف‌کنندگان روزمره همیشه کنترلی بر داده‌های خود ندارند. این کارآفرین معتقد است که برنامه‌های بلاک چین درنهایت به جریان اصلی تبدیل خواهند شد.

اریک ژانگ نویسنده الگوریتم (Byzantine Fault Tolerance) است و هدف آن را منع شرکت‌کنندگان غیرقابل‌اعتماد از مشارکت در عملیات بلاک چین می‌داند. این فناوری نیز در بلاک چین نئو مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین به‌عنوان توسعه‌دهنده اصلی این شبکه خدمت کرده و نقش مهمی در توسعه (Neo 3.0)، ایفا می‌کند.

گفتنی است که هونگفی و اریک ژانگ قصد دارند که نئو را به “اتریوم چینی” تبدیل کنند.

معرفی رمزارز (NEO)

با توجه به محدودیت‌هایی که دولت چین بر روی تراکنش‌های ارز دیجیتال اعمال می‌کند؛ (NEO) این پتانسیل را دارد که به‌عنوان ارز دیجیتال انتخابی در کشوری که تحت نظارت و تحریم است مورداستفاده قرارگیرد. از زمان آغاز به کار، فناوری (Onchain NEO) به‌گونه‌ای طراحی‌شده است که با رویکرد متمرکزی کاملاً متفاوت از اکثر ارزهای رمزنگاری‌شده، سازگار با قانون‌گذاری باشد.

درواقع نئو (NEO) یک پلتفرم دیجیتالی مشابه اتریوم است که به کاربران امکان دسترسی به قراردادهای هوشمند را می‌دهد. «قرارداد هوشمند یک قرارداد بین دو طرف است که برای تأیید توافق نیازی به شخص ثالث ندارد». استخراج (NEO) همچنین بسیار سریع‌تر از سایر فرآیندهای بلاک چین است زیرا فرآیند تأیید سریع و کارآمد دارد. پلتفرم نئو همچنین به دارندگان سکه دیجیتال نئو سود سهام پرداخت می‌کند؛ مانند سایر کوین‌های دیجیتال، نئو یک محصول (Onchain) است که ماینرها را ملزم می‌کند تا تراکنش را تأیید کنند.

ویژگی‌های رمزارز نئو (NEO)

1. یکی از مزایای کلیدی استفاده از نئو این است که مالکان سود سهام دریافت می‌کنند. توکن (GAS) سودمندترین مزیت پلتفرم (NEO) است. این‌یک مکانیسم جفت سازی دارایی است که به دارندگان (NEO) اجازه می‌دهد (GAS) را دریافت کنند که این سود سهامی است که برای نگهداری (NEO) پرداخت می‌شود. سود سهام به‌صورت فرمول توزیع می‌شود. اگر (NEO) در کیف پول خود دارید، هرروز (GAS) دریافت خواهید کرد. به‌عنوان‌مثال، اگر 1 (NEO) نگه‌دارید، 0.000009 (GAS) در روزدریافت خواهید کرد. «نام قبلی توکن (GAS)، (ANC) بوده است. »
2. توکن های (NEO) نشان‌دهنده مالکیت بلاک چین نئو هستند و از آن‌ها برای ایجاد بلوک‌ها و مدیریت شبکه استفاده می‌شود ولی توکن های (GAS) به شما این حق را می‌دهند که از بلاک چین (NEO) استفاده کنید. «شبیه اتر در شبکه اتریوم» (GAS) سوختی است که به تراکنش‌ها را در سیستم نئو نیرو می‌دهد.
3. کوچک‌ترین واحد NEO همیشه 1 سهم خواهد بود و نمی‌توان آن را مانند بیت کوین «بیت کوین به واحدی به نام ساتوشی تقسیم می‌شود» تقسیم کرد. «کاربران معمولاً توکن های نئو «(GAS)» را خریداری می‌کنند که نشان‌دهنده سهم آن‌ها در آینده پلتفرم است.»
4. برخلاف اتریوم، ایجاد قراردادهای هوشمند در (NEO) نیازی به یادگیری یک ‌زبان برنامه‌نویسی جدید ندارد. این سناریو به این معنی است که هر توسعه‌دهنده‌ای می‌تواند شروع توکن‌ها شبکه‌ی نئو به کارکرده و یک اقتصاد نوآورانه را بر روی پلتفرم (NEO) ایجاد کند.
5. (NEO) توسط شرکت تحقیق و توسعه بلاک چین “OnChain” مستقر در شانگهای توسعه یافت و هدف اصلی نئو این است که شبکه توزیع‌شده برای «اقتصاد هوشمند» باشد. همان‌طور که وب‌سایت آن‌ها می‌گوید: “دارایی‌های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرارداد هوشمند = اقتصاد هوشمند.”
6. درواقع هدف اولیه (NEO) تبدیل‌شدن به یک پلتفرم دیجیتال، غیرمتمرکز و توزیع‌شده برای دارایی‌های غیر دیجیتال از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند است که اساساً کارکردهای اقتصاد روزمره را در بلاک چین (NEO) وارد می‌کند. به‌عنوان‌مثال، (com) یک وب‌سایت مسافرتی است که از (NEO) برای ثبت رزرو و پذیرش پرداخت‌های ارز دیجیتال استفاده می‌کند.
7. قابلیتی به نام (Poly Network) به (NEO) اجازه می‌دهد با سایر بلاک چین‌‍ها از جمله بیت کوین، اتریوم و کاسموس ارتباط برقرار کرده و تراکنش داشته باشد.
8. اوراکل یک ویژگی اساسی برای بلاک چین است که به منابع داده خارجی اجازه می‌دهد با قراردادهای هوشمند تعامل داشته باشند. به‌عنوان‌مثال، یک قرارداد هوشمند در (NEO) را قادر می‌سازد تا به‌طور قابل‌ اعتماد با داده‌های قیمت از بازار نیویورک تعامل داشته باشد. نئو برخلاف بلاک‌چین‌هایی مانند اتریوم که از (dapps) مانند (Chainlink) استفاده می‌کنند، از یک (Oracle) داخلی استفاده می‌کند.
9. از زبان‌های برنامه‌نویسی (C#)، (Java)، (Go)، (Python) و (Kotlin) پشتیبانی می‌کند.
10. (NEO) اوپن سورس است، یعنی هرکسی می‌تواند کدهای آن را ببیند و از شفافیتش مطمئن شود.
11. از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند و طرحی به نام اکوبوست (EcoBoost) ساخته است.
12. (NEO) اساساً راهی جدید برای ثبت، صدور و گردش دارایی ایجاد می‌کند. این بدان معناست که دارایی‌های مشهود مانند املاک و مستغلات، سهام شرکت یا حتی پول‌های واقعی را می‌توان دیجیتالی کرد و در شبکه (NEO) دادوستد کرد. بنابراین یک اقتصاد کاملاً جدید ایجاد می‌کند.
13. “سیستم هویت دیجیتال آن امکان ادغام بین پلتفرم و اقتصاد دنیای واقعی را فراهم می‌کند. دارای استانداردهای هویت دیجیتال سفارشی است که امکان ایجاد داده‌های هویت الکترونیکی را برای افراد، سازمان‌ها و حتی نهادها فراهم می‌کند. این سیستم‌های الکترونیکی از مدل‌های احراز هویت چندلایه استفاده می‌کنند که شامل تشخیص چهره و صدا و همچنین اثرانگشت می‌شود.”
14. همه دارایی‌های دیجیتالی در این پلتفرم به لطف استفاده از گواهی‌های دیجیتال در بلاک چین عمومی از حمایت قانونی برخوردار هستند. این به ‌نوبه خود، اعتماد را تضمین می‌کند زیرا سیستم یک سابقه حذف نشدنی و تغییرناپذیر از دارایی‌های همه نهادها ارائه می‌دهد.”
15. همچنین (NEO) هویت دیجیتالی اطلاعات کلیدی قابل ‌تأییدی را در مورد افراد، سازمان‌ها و سایر نهادهای شرکت‌کننده که درزمینهٔ دیجیتالی وجود دارند، فعال می‌کند.
16. مانند سایر ارزهای بلاک چین مثل بیت کوین و اتریوم، نئو یک پلت‌فرم غیرمتمرکز پشته را اجرا می‌کند. مکانیسم اثبات یک مکانیسم توافقی متحمل خطا بین چندین گره تأییدشده مرکزی است که می‌تواند تا 10000 تراکنش در ثانیه را پشتیبانی کند. این سرعت با 10 دقیقه استخراج یک بیت کوین مقایسه می‌شود.

قرارداد هوشمند چیست؟

(Neo) از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند. قراردادهای هوشمند امکان اجرای تراکنش‌هایی را می‌دهند که شامل توافقی بین طرف‌های مختلف بدون حاکمیت توسط هیچ سیستم قانونی یا مکانیزم مرکزی است. به‌عنوان‌مثال، خریدار و فروشنده یک اثر هنری ممکن است از یک قرارداد هوشمند برای اجرای توافق بین دو طرف استفاده کنند. اجرای این‌گونه قراردادها بر اساس کد برنامه‌نویسی شبکه است و کدگذاری امکان ردیابی، شفافیت و برگشت‌ناپذیری تراکنش‌ها را فراهم می‌کند.

(Onchain) چیست؟

در حین کار بر روی (NEO)، بنیان‌گذاران این ارزدیجیتال «دا هانگفی و اریک ژان» توانستند توجه شرکت‌های مختلفی را که به دنبال راه‌حل‌های بلاک چین خصوصی بودند، جلب کنند. این امر منجر به ایجاد آن‌چِین (Onchain) در سال 2014 شد. درواقع آن‌چین یک شرکت فناوری مستقل که با چارچوب‌های مالی و قانونی لازم توکن‌ها شبکه‌ی نئو کار می‌کند.

تراکنش‌های (Onchain) به تراکنش‌های ارزدیجیتالی اطلاق می‌شود که روی بلاک چین انجام می‌شوند. اعتبار تراکنش به وضعیت بلاک چین بستگی دارد. تراکنش‌های (Onchain) تنها زمانی معتبر هستند که بلاک چین به‌روزرسانی شود تا تراکنش‌ها را در دفتر کل عمومی ثبت کند. تراکنش‌های (Onchain) امنیت و شفافیت را ارائه می‌کنند زیرا قابل‌تغییر نیستند.

برای هر تراکنش (Onchain) کارمزدی وجود دارد. همچنین ماینرها برای ارائه خدمات اعتبارسنجی و احراز هویت خود به هزینه‌ای نیاز دارند.

محصول اصلی (Onchain)، معماری شبکه‌های توزیع‌شده (DNA)، اعتقاد بر این است که (DNA) یک پلتفرم بلاک چین است که می‌تواند برای رفع انواع مشکلات مختلف در خصوصی و عمومی سفارشی شود و همچنین از برنامه‌های دارایی دیجیتال برای کمک به کسب‌وکارها با ایجاد بلاک‌چین‌های خصوصی و عمومی استفاده می‌کند.

نئو چیست؟ (NEO)

نئو (NEO) یک پلتفرم بلاکچینی و یک ارز دیجیتال است. که برای دیجیتالی شدن دارایی ها و بردن آن ها به بستر بلاکچین با استفاده از قراردادهای هوشمند طراحی شده است. این ارز از زبان های برنامه نویسی رایج مانند C++ و JAVAscript و توسعه آن ها پشتیبانی می کند. و به نسبت اتریوم در مقابل هک مقاوم تر است. هدف نئو بهترین شدن در پروژه بلاکچین تا سال ۲۰۲۰ است.

تاریخچه و تیم سازنده نئو

ارز نئو با عنوان Antshares توسط Da Hongfei در سال ۲۰۱۴ ایجاد شد. و امروزه با عنوان نئو آن را می شناسیم. تیم اصلی سازنده نئو به همراه سازنده اصلی آن Da Hongfei را می توانید در لیست بالا مشاهده کنید.

توکن های نئو

پلتفرم نئو از دو توکن مختلف استفاده می کند(مشابه با اتریوم). اولین توکن نیز نئو NEO نام دارد و دومین توکن GAS است. و هر یک اهداف جداگانه ای را دنبال می کنند.

توکنNEO: این توکن مالکیت بلاکچین نئو را نشان می دهد. این توکن ها برای ایجاد بلاک ها و مدیریت شبکه بکار می روند. و زمانی که NEO در کیف پول خود نگه داشته باشید پاداش های شما بصورت توکن GAS به شما داده خواهد شد.

توکن GAS: این توکن به شما حق استفاده از بلاکچین نئو را می دهد. همانند توکن اتر در شبکه اتریوم، توکن GAS معاملات نئو را انجام می دهد.

الگوریتم نئو

همانطور که می دانید مشهورترین الگوریتم های موجود proof of work(pow) برای مثال بیت کوین و proof of stake و به عنوان مثال NXT هستند. نئو از الگوریتم اجماع (DBFT) استفاده می کند. این الگوریتم جدید ظاهرا سرعت انجام معاملات را افزایش می دهد. این الگوریتم شامل روش جدیدی است که نود های شکست خورده را به شبکه بر می گرداند. و همچنین یک تعهدی از توافق جمعی را ایجاد می کند که با این کار مسئله ایجاد فورک کاهش می یابد. واین کار را توسط روشی که از واگذاری نود ها به بلاک جدید جلوگیری می کند انجام می دهد.

• دارایی های دیجیتالی
• هویت دیجیتالی
• قراردادهای هوشمند
• اپلیکیشن های غیرمتمرکزDAPP ها

دارایی های دیجیتالی

هدف نئو تبدیل پول های سنتی به دارایی های دیجیتالی با استفاده از قراردادهای هوشمند است. این ارزهای دیجیتالی غیرمتمرکز خواهند شد و تحت قانون و اسناد دیجیتالی محافظت می شوند. که به نوبه خود باعث ایجاد اعتماد می شود.

هویت دیجیتالی

نئو امکان ایجاد اطلاعات هویتی سازمان ها، اشخاص را در قالب الکترونیکی فراهم می کند. این هویت ها از طریق احراز هویت ها مثل تشخیص چهره ، اثر انگست و تشخیص صدا و پیامک استفاده می شوند.

قراردادهای هوشمند

همانطور که می دانید قرارداد هوشمند یک پروتکل برای تنظیم قراردادها است. این قراردادها توسط نئو توسعه یافته اند. و انقلابی در تکنولوژی هستند. در نئو برخلاف دیگر پلتفرم های قراردادهای هوشمند ، نیازی به یادگیری زبان جدید نیست. اگر شما یک توسعه دهنده هستید که از زبان های C# یا JAVAscript یا هر زبان برنامه نویسی دیگر استفاده می کنید می توانید از همین حالا کد قرارداد هوشمند خود را در نئو بنویسید. همچنین ماشین مجازی نئو(NeoVM) دارای مزایا، هماهنگی و مقیاس پذیری بالایی برای قراردادهای هوشمند در بستر بلاکچین است.

اپلیکیشن های غیر متمرکز DAPP ها

نئو از توسعه اپلیکیشن های غیر متمرکز توسط توسعه ابزار و تکنیک های پیشرفته تر حمایت می کند. این اپلیکیشن ها برای توسعه دهندگی بلاکچین بکار می روند.

میزان عرضه نئو

میزان عرضه کلی نئو ۱۰۰ میلیون نئو است. که تا کنون ۶۵ میلیون آن عرضه شده است.

چگونگی خرید و فروش نئو

خرید نئو بصورت مستقیم با ارزهای فیات کمی مشکل است. اما همیشه می توانید ارزهای دیگر خود را مثل بیت کوین اتریوم یا لایت کوین را با نئو مبادله کنید. این فرایند بسیار آسان است.

موارد مورد نیاز برای خرید نئو

۱.آدرس نئو جایی که می خواهید توکن های نئو خود را دریافت کنید.

۲.مقداری بیت کوین یا لایت کوین برای مبادله با نئو

خرید و فروش نئو در صرافی ها

در زیر برخی از صرافی ارزهای دیجیتال موجود برای مبادله نئو جمع آوری شده است. اما تنها Binance اجازه دسترسی به توکن GAS برای نگهداری نئو می دهد.

از جفت معاملاتی های NEO/BTC ، NEO/ETH ، NEO/USDT ، NEO/BNB پشتیبانی می کند. از جفت معاملاتی های NEO/BTC و NEO/USDT پشتیبانی می کند. از جفت معاملاتی های NEO/BTC ، NEO/ETH و NEO/USDT پشتیبانی می کند.
• در صرافی های دیگری مانند KuCoin نیز می توانید به خرید و فروش نئو بپردازید.

کارمزد تراکنش های نئو

معاملات NEO و GAS بدون کارمزد و رایگان هستند. کاربران هزینه معامله را پرداخت نمی کنند و درواقع شرکت های سهامی این کار را در شبکه انجام می دهند. اما معامله سایر توکن ها در شبکه با NEO یا GAS دارای کارمزد ۰.۰۰۱GAS برای هر تراکنش است.

کیف پول های نئو

نئو گزینه های زیادی برای انتخاب کیف پول ندارد. اما برخی از کیف پول های نئو را در لیست زیر می توانید ببینید.

صفحه اقتصاد بررسی می کند:
توکن و کوین ارز دیجیتال چه تفاوتی با هم دارند؟ + کاربرد کوین

در این مطلب از صفحه اقتصاد به توضیحاتی درباره تفاوت توکن و کوین ارز دیجیتال خواهیم پرداخت، با ما همراه باشید.

کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه‌ای از پرداخت هستند اما توکن‌ها شبکه‌ی نئو توکن‌ها می‌توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند.
واژه کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) از دو عبارت کریپتو (Crypto) به‌معنای رمز و کارنسی (Currency) به معنای ارز تشکیل شده است. رمزارزها به یکی از مهم‌ترین مباحث مالی، اقتصادی و تکنولوژی در دنیا تبدیل شده‌اند. یک کوین یا پول رمزنگاری شده یا رمز ارز نوعی دارایی رمزنگاری شده (هر نوع از ارزهای مجازی) است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد بر خلاف توکن که روی بلاک چین‌های سایر رمز ارزها جا به جا می‌شود. و این تفاوت کوین و توکن است.

کوین چیست؟

دیجیتال کوین (Digital Coin) که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه بلاک چین خود تعلق دارد. در واقع هر کوین جزئی از شبکه بلاکچین خود از جمله بیت کوین، اتر و لایت کوین است. هر کدام از کوین‌ها بر روی شبکه بلاک چین خود هدف خاصی را دنبال می‌کنند، مانند بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.

توکن چیست؟

توکن ها بر روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. در واقع به لطف قراردادهای هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند به توکن ERC۲۰ مشهور هستند. با این حال، نئو، Waves و Lisk نیز همانند اتریوم، قابلیت میزبانی توکن‌ها را دارند. برای مثال توکن هایی که بر روی پلتفرم نئو ایجاد می‌شوند به توکن های NEP-۵ مشهور می‌باشند.

از آن‌جا که اتریوم بلاک چین مخصوص به خودش را دارد، پس یک کوین است. هم‌چنین، از این مسئله این‌چنین می‌توان نتیجه گرفت که اگر شما کیف پول دیجیتالی داشته باشید که از اتریوم پشتیبانی می‌کند، تمام دارایی‌های که از بلاک چین اتریوم استفاده می‌کنند، از جمله توکن‌های ERC۲۰، با کیف پول شما سازگار هستند.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، می‌توان توکن ایجاد کرد. اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکن‌های بازار است و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.

توسعه‌دهندگان برای ایجاد یک توکن باید با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک چین آن را ارائه می‌کند، قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و با استفاده از ابزارهای موجود، آن در بلاک چین پیاده‌سازی کنند.

برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد. ساخت توکن به‌خودیِ خود در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم (کارمزدهای شبکه) انجام می‌شود، اما ایجاد یک توکن نمی‌تواند ارزشمندی آن را تضمین می‌کند.

بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC۲۰ شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی BEP۲ را برای آن نوشت.

کاربردهای توکن

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی دخیل باشد و در صرافی‌های معتبر

اضافه شود که به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. توکن‌هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بازار سرمایه دارند.

۱- توکن‌های کاربردی

برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاکچین یک بلیط سینما بخرید، در واقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

۲- توکن‌های امنیتی

بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

۳- توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

۴- توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است که در سال ۲۰۲۰ آغاز به فعالیت کرد.

دسته‌بندی توکن‌ها صرفاً برای آسان‌تر کردن فهم روش کار آن‌ها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته‌بندی تعریف شود.

تفاوت توکن غیرمثلی و مثلی

در اقتصاد، یک کالا (یا پول) در صورتی مثلی یا تعویض‌پذیر (Fungible) تلقی می‌شود که واحدهای آن با یکدیگر قابل‌تعویض باشند و نتوان هیچ‌کدام از آنها را کم‌ارزش‌تر یا با ارزش‌تر از دیگری دانست.

به‌عنوان مثال، بیت کوین، دلار، ریال و به‌طور کلی اسکناس‌ها در دسته دارایی‌های مثلی قرار دارند. یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی نسبت به یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی دیگر از نظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می‌توانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. زمانی که یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی به دوست خود قرض می‌دهید، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً همان اسکناس را پس بگیرید.

در مقابلِ دارایی‌های مثلی‌، چیزهای غیرمثلی (Non-fungible) قرار دارند که دورتادور ما را فرا گرفته‌اند. به‌طور کلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است.

مثلاً لپ‌تاپ شما، تلفن همراه شما و خودروی شما اقلام غیرمثلی هستند. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض بدهید تا به مسافرت برود، انتظار دارید دقیقاً همان خودرو را پس بگیرید نه یک خودروی دیگر. برای درک بهتر، بلیط بازی پرسپولیس و استقلال هم غیرمثلی است.

یک توکن غیرمثلی یا NFT، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصربه‌فرد بوده و روی بلاک چین ذخیره و جابه‌جا می‌شود. آیتم‌های بازی‌های کامپیوتری، اقلام کلکسیونی، آثار هنری دیجیتال، بلیط رویدادهای مختلف، نام دامنه‌ها، یک خانه که به‌صورت توکن درآمده و … در دسته توکن‌های غیرمثلی جای می‌گیرند.

در حال حاضر ۹۹٪ توکن‌های بازار مانند تتر و چین لینک مثلی هستند و همه واحدهای آنها از نظر ارزش مشابه و قابل‌تعویض هستند، اما حوزه NFT روزبه‌روز در حال گسترش است و احتمالاً در آینده توکن‌های غیرمثلی بخش بزرگ‌تری از بازار را به خود اختصاص دهند.

کاربرد کوین چیست؟

کوین‌ها همانند پول موجود در کیف و یا حساب بانکی‌تان است. برخی از دیجیتال کوین‌ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. در مورد توکن ها چنین نیست.

موارد استفاده از کوین‌ها:

• انتقال پول (از آنها برای دارایی قابل ارزش استفاده کنیم)
• سرمایه یا دارایی (می‌توان آنها را به هدف سرمایه‌گذاری نگهداری کرد، مثل طلا)

شما از بیت کوین (به عنوان یک دیجیتال کوین) می‌توانید برای پرداخت کالاها و خدمات در اینترنت و در بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کنید (در بسیاری از کشورها شما در ازای پرداخت بیت کوین می‌توانید خرید خانه و خودرو و سایر موارد را انجام دهید). همچنین می‌توانید پس از خرید بیت کوین، آن را نگه دارید تا در آینده و با بالا رفتن ارزش آن، از تفاوت قیمت خرید و فروشتان سود ببرید.

به جز استفاده از بیت کوین به عنوان یک ابزار مالی، این ارز دیجیتال استفاده دیگری نخواهد داشت. شما نمی‌توانید صرفاً با نگهداری بیت کوین، بیت کوین‌های بیشتری را به دست آورید (مثل خریداری سهام شرکت که در پایان هر سال به ازای تعداد سهامتان به شما سود تعلق خواهد گرفت و یا مثل نگهداری ارز دیجیتال نئو، که به ازای نگهداری آن، شما ارز دیجیتال دیگری به اسم Gas دریافت خواهید کرد). بیت کوین تنها استفاده به عنوان یک پول دیجیتال را دارد.

می‌توان یک توکن را با یک کوین خریداری کرد، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.

روش خرید ارز دیجیتال نئو در ایران چگونه است؟

جنون ارزهای دیجیتال به بیشتری حد خود در کل تاریخ رسیده است تا جایی که افرادی که اصلا نمی دانستند ارزهای دیجیتال چیست، در حال حاضر در حال سرمایه گذاری های مختلف بر روی آلت کوین ها هستند و سود خوبی از این طریق کسب می کنند. ارز دیجیتال نئو هم یکی از همین ارزهای دیجیتال است که اقبال جهانی به آن بسیار بالا بوده و است. افرادی که قصد ترید یا سرمایه گذاری بلندمدت روی ارز نئو را دارند، باید در ابتدا روش خرید ارز دیجیتال نئو را بلد باشند که این روش خرید ارز دیجیتال نئو شامل مواردی مانند شناخت کیف پول مناسب و مطمئن برای ذخیره سازی و نگهداری نئو و همچنین نحوه خرید و فروش نئو در بازار ارزهای دیجیتال در زمان مناسب است و جالب است بدانید که اخیرا امکان خرید نئو با ریال در صرافی های ایرانی نیز فراهم شده است که همه این موارد را یک به یک در این مطلب به صورت رایگان و با زبان ساده توضیح خواهیم داد، پس اگر شما هم دوست دارید روش خرید ارز دیجیتال نئو در ایران را یاد بگیرید، این مطلب شما را به بهترین شکل راهنمایی خواهد کرد.

روش خرید ارز دیجیتال نئو

چنانچه علاقه ‌مند به ارزهای دیجیتال باشید، حتما باید با نئو، این ارز دیجیتال فوق العاده آشنا شوید. نام نئو قبلا انت شیرز بود و حالا با عنوان اتریوم چینی هم از آن یاد می ‌شود. نئو شباهت ‌های بسیاری به اتریوم دارد ولی قابلیت های بسیار جالب و ناشناخته‌ ای در این فناوری وجود دارد. نئو یک پروژه بلاک چینی است که به وسیله یک بنیاد غیرانتفاعی توسعه پیدا کرده است. این پروژه از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای دیجیتالی سازی دارایی ‌ها، مدیریت خودکار دارایی‌ ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و تحقق اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی استفاده کرده است.

در صورتی که تمایل دارید در ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین ، اتریوم و … سرمایه گذاری امن کنید و از امتیاز 10 درصد تخفیف کارمزد در معاملات رمزارزها بهره مند شوید، میتوانید از طریق لینک زیر اقدام به ثبت نام نمایید؛

در حقیقت نئو یک پلتفرم و شبکه بزرگ محسوب می شود و واحد ارزی NEO تنها جزئی از این شبکه می باشد. هدف اصلی نئو این است که شبکه توزیع شده نئو یک اقتصاد هوشمند را به وجود آورد. نئو به وسیله شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شده است. تحقیقات در مورد نئو از سال 2014 آغاز شد. پروژه Neo که ابتدا با نام انت شبرز شناخته شده بود، به وسیله دو جمع سپاری جذب سرمایه کرد.

چگونه رمزارز نئو بخریم؟

ارز دیجیتال نئو در صرافی های گوناگونی مورد معالمه قرار می گیرد از جمله coinEgg، LBank، BitForex، بایننس، okex و Bitfinex. ولی بهترین روش برای خرید ارز دیجیتالی نئو در ایران این است که ابتدا ارزهایی مثل اتریوم و بیت کوین را به ریال بخریم و در مرحله بعد بیت کوین یا اتریوم را به صرافی بایننس وارد کنیم. در بایننس امکان تبادل ارز ها وجود دارد و شما می توانید بیت کوین یا اتریوم را به ارز دیجیتالی نئو تبدیل نمایید. پس از خرید می توانید نئو را در صرافی نگهداری کنید یا به کیف پولی خود منتقل کنید. برای یک بار هم که شده این معامله امن و سریع را تجربه کنید. در نئو معامله شما در بستر شبکه گسترده و با الگوریتم های مختلف رمز گذاری می شود.

هر دو توکن اصلی شبکه نئو یعنی NEO و GAS را می‌ توان از طریق صرافی‌ های ارزهای دیجیتال مانند صرافی بایننس و بیترکس خریداری کرد. همچنین تحت شرایطی که قصد ساخت یک قرارداد هوشمند بر بستر نئو را داشته باشید، باید مقداری ارز NEO تهیه کنید. جدا از این موضوع، شایان ذکر است بسیاری از صرافی ‌ها از جمله بایننس، به کاربرانی که در حساب خود توکن NEO نگهداری کنند، توکن GAS می پردازد. همچنین کاربران ایرانی می‌ توانند از طریق صرافی های داخلی که ارز دیجیتال نئو را در بین ارزهای مورد پشتیبانی خود دارند، نسبت به معامله این ارز دیجیتال اقدام نمایند.

چرا ارز دیجیتال نئو بخریم؟

تعداد محدود توکن‌های نئو : تعداد توکن ‌های نئو مثل دیگر ارزهای دیجیتال محدود است و همین موضوع یکی از دلایل ارزشمندی آن در آینده به حساب می آید. تعداد توکن‌ های نئو 100 میلیون واحد است، در ابتدای کار تنها 50 میلیون از آن در اختیار خریداران قرار گرفت و مقدار باقیمانده از توکن ‌ها به‌ صورت سالیانه در بازار به گردش در‌‌ می ‌آیند.

سرعت بسیار بالا : بیشتر تحلیل ‌گران از سرعت بالای انجام معاملات در شبکه به عنوان یکی از مهم ترین مزایای نئو یاد می ‌کنند. در واقع شبکه‌ اختصاصی نئو قابلیت مدیریت 10 هزار معامله در هر ثانیه را فراهم می کند که این عدد در مقایسه با اتریوم بسیار خارق العاده است، به خاطر این که شبکه‌ اتریوم تنها قادر به انجام 100 معامله در هر ثانیه است.

البته بر خلاف شبکه‌ اتریوم که تماما غیرمتمرکز می باشد، تنها قسمتی از سیستم نئو به ‌صورت غیرمتمرکز فعالیت می‌ کند و همین امر علت اصلی انجام سریع معاملات در این شبکه‌ به شمار می رود. تیم سازندگان نئو بر این باورند که کسانیکه به دنبال مشارکت با نهادها و سایر سازمان ها هستند، می بایست اطلاعاتی از طرف قرارداد خود در اختیار داشته باشند، به خاطر این که در غیر این صورت احتمال کلاه‌ برداری در شبکه افزایش می یابد.

چندین زبان برنامه‌ نویسی : شبکه‌ نئو این امکان را در اختیار کاربران قرار می دهد که با استفاده از زبان‌ های برنامه ‌نویسی مثل سی شارپ، جاوا و پایتون قرارداد‌های هوشمند مورد نظر خود را تنظیم نمایید و این در حالی است که شبکه‌ اتریوم زبان برنامه‌ نویسی مختص به خود را دارد و دیگر گزینه‌ ها را تحت پوشش قرار نمی ‌دهد.

پیشرفت چشمگیر : نئو در ابتدای کار مورد توجه کشور‌های آسیایی قرار گرفت، ولی در ادامه و به مرور در بازارهای آمریکا و اروپا نیز به جایگاه قابل قبولی رسید و امروزه بیشتر تحلیل ‌گران خرید نئو را به سرمایه‌ گذاران پیشنهاد می ‌کنند، چرا که بر این باورند که ارزش نئو در آینده افزایش چشمگیری خواهد یافت.

فرآیند استخراج : استخراج در شبکه‌ نئو بدون نیاز به خرید تجهیزات گران ‌قیمت و پرداخت هزینه‌ مصرف بالای برق امکان ‌پذیر است.

ارزش بالای کل سرمایه‌ شرکت : بنیان ‌گذاران شبکه‌ اختصاصی نئو با همکاری و کمک مقامات چینی این پروژه‌ی بزرگ را شروع کرده‌ اند، بنابراین می ‌توان گفت که دولت چین این تیم را مورد حمایت قرار می ‌دهد و مطمئنا مبلغ زیادی در این شبکه‌ سرمایه ‌گذاری شده است.

همکاری با شرکت ‌های مطرح جهانی : شبکه‌ نئو طی این مدت کوتاه توانست به جایگاهی دست یابد که با شرکت‌ های بزرگی مثل مایکروسافت، علی بابا، آنتولوژی و… مشارکت داشته باشد. پیشرفت نئو در آینده هم ادامه دارد، بیشتر تحلیل‌ گران نیز، ارز دیجیتال نئو را گزینه‌ خوبی برای سرمایه ‌گذاری بلندمدت به حساب می آورند.

کیف پول های نئو

برای این ارز دیجیتال پرطرفدار کیف پول‌ های زیادی توسعه داده شده است ولی در اینجا تنها 8 مورد از بهترین کیف پول ‌های تایید شده در وب سایت اصلی را معرفی خواهیم کرد. توجه داشته باشید که در تمام کیف پول ‌های زیر با ذخیره NEO نسبت به دارایی‌ خود به مرور زمان GAS دریافت خواهید کرد.

• ** کیف پول Neon Wallet : کیف پول نئون یکی از بهترین و ساده ترین کیف پول های ارز نئو به حساب می آید. این کیف پول بیشترین تعداد دانلود را در بین کیف پول های نئو دارد. کلید های خصوصی به صورت امن در کامپیوتر شما ذخیره خواهند شد. از امکانات این کیف پول این محسوب می شود که نیاز به همگام سازی با بلاک چین نخواهد داشت. با نگهداری نئو در این کیف پول، نسبت به دارایی خود به صورت مرتب توکن GAS دریافت خواهید کرد. این کیف پول برای سیستم عامل های ویندوز، مک و لینوکس قابل نصب است. برای ورود و استفاده از کیف پول نئون می توانید از آدرس neonwallet.com استفاده نمایید.
• ** کیف پول نرم افزاری Atomic : Atomic کیف پولی چند ارزی و نوظهور در بازار کریپتوکارنسی است که جامعه کاربری در حال رشدی دارد. این کیف پول به سرعت توانست به خود را به عنوان یکی از بهترین و پرطرفدارترین کیف پول ‌های دیجیتال در دنیا مطرح کند. کیف پول Atomic تقریبا همه امکانات لازم یک کیف پول خوب را در اختیار دارد و امروزه این کیف پول بیش از 300 کوین و توکن برتر دنیای ارزهای دیجیتال را پشتیبانی می ‌کند و به صورت هفتگی لیست رمزارزهای قابل پشتیبانی این کیف پول بروزرسانی خواهد شد.
• ** کیف پول NEO-GUI : هسته مرکزی و کیف پول رسمی نئو، استفاده از این کیف پول بیشتری برای توسعه دهندگان پیشنهاد می شود. به منظور همگام سازی با بلاک چین نئو، بعد از نصب نرم افزار باید مدتی صبر کنید. با نگهداری نئو در این کیف پول، نسبت به دارایی خود به صورت مرتب توکن GAS دریافت خواهید کرد. هسته مرکزی نئو تنها برای سیستم عامل ویندوز قابلیت نصب دارد.
• ** کیف پول سخت افزاری Ledger Nano S : چنانچه قصد نگهداری توکن ‌های نئو در میان مدت یا بلند مدت را دارید، کیف پول سخت‌ افزاری مطمئنا امن‌ ترین گزینه برای دور نگه داشتن دارایی هایتان از دست هکرها خواهد بود. لجر نانو اس پشتیبانی از ارز دیجیتال نئو را از اواخر سال 2017 میلادی شروع کرد. لازم به ذکر است که با استفاده از این کیف پول می ‌توانید سود نگهداری توکن های نئو یا همان GAS را از طریق همگام ‌سازی لجر نانو اس با کیف پول نئون دریافت نمایید. یکی دیگر از مزایای استفاده همزمان این کیف پول با کیف پول نئون این است که دیگر لازم نیست کلیدهای خصوصی خود را جایی وارد کنید یا در کامپیوتر خود نگهدارید و این کار احتمال هک شدن را به صورت قابل توجهی کاهش می ‌دهد.
• ** کیف پول morpheus : این کیف پول علاوه بر نئو از چندین رمزارز دیگر نیز پشتیبانی می کند و به وسیله سایت رسمی نئو مورد تایید قرار گرفته است. با توکن‌ها شبکه‌ی نئو نگهداری نئو در این کیف پول، نسبت به دارایی خود و به صورت مرتب توکن GAS دریافت خواهید کرد. این نرم افزار برای سیستم عامل های ویندوز و لینوکس قابل نصب و استفاده می باشد.
• ** کیف پول موبایل O3 نئو : نرم افزار O3 را شاید بتوان بهترین کیف پول موبایل حال حاضر برای نئو دانست. با نگهداری نئو در این کیف پول، نسبت به دارایی تان به طور مرتب توکن GAS دریافت می کنید. این نرم افزار برای سیستم عامل های اندروید 6 به بالاتر و iOS قابل نصب و استفاده است.
• ** کیف پول موبایل NEO APP : این نرم افزار هم یکی دیگر از کیف پول های مورد تایید نئو به حساب می آید. با نگهداری نئو در این کیف پول، نسبت به دارایی تان به صورت مرتب توکن GAS دریافت خواهید کرد. اما در نظر داشته باشید که این کیف پول تنها برای سیستم عامل اندروید قابل نصب و استفاده است.
• ** کیف پول نرم افزاری Guarda : Guarda شرکتی اروپایی است که در زمینه ساخت و توسعه کیف پول‌ های سبک و غیرحضانتی با قابلیت پشتیبانی از رمزارزهای گوناگون فعالیت دارد. امروزه کیف پول ‌های Guarda که شامل کیف پول ‌های تحت وب، دسکتاپ، موبایلی و افزونه کروم می‌ شوند بیش از 40 بلاک چین و 10 هزار ارز دیجیتال گوناگون را پشتیبانی می نمایند.

آیا ارز دیجیتال نئو قابل استخراج است؟

در نظر داشته باشید که توکن‌ های نئو قابل استخراج نیستند، اما با این وجود با هر ایجاد بلوک جدید نئو، مقداری توکن GAS ساخته می‌ شود و می ‌توان از آن‌ ها در کارهای مختلف بهره گرفت. در اصل، بلوک‌ های نئو به تیم نئو تعلق دارد، بنابراین استخراج نئو برای تمام افراد امکان پذیر نمی باشد و تنها می ‌توان به توکن ‌های نئو دسترسی پیدا کنید و آن را در کیف پول دیجیتالی خود ذخیره کنید.

آیا ارز دیجیتال نئو سودآور است؟

ارز دیجیتال نئو در طی سالیان اخیر عملکرد عالی از خود نشان داده است و روند افزایشی قیمت نئو به شکلی بوده است که پیشرفتِ چشمگیر و دستاوردهای این صنعت در بازار را بیشتر نمایان می کند. بر اساس گزارشات ارائه‌ شده، هم اکنون تیم نئو مشغول طراحی سه محصول جدید هستند که به ‌زودی بر روی سیستم بلاک چین مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

حمایت دولت چین و همچنین تلاش اعضای تیم برای ارائه‌ عملکردی بهتر موجب شده تا نئو در لیست پرطرفدار‌ترین ارزهای دیجیتال دنیا قرار بگیرد. تحلیل ‌گران با در نظر گرفتن شرایط کنونی نئو را گزینه‌ خوبی برای سرمایه‌ گذاری بلند مدت می ‌دانند.

نتیجه ‌گیری و کلام پایانی

نئو در ذات خود بسیار منحصر به فرد می باشد و این بدین معنی است که ارز دیجیتال NEO دقیقا یک واحد پولی محسوب نمی شود و البته نمی ‌خواهد که یک واحد پولی هم باشد، بلکه در واقع با خرید نئو می‌ توان حق رای در شبکه این ارز دیجیتال را به دست آورد و با نگهداری آن، همزمان توکن GAS نیز دریافت نمود. در حقیقت نئو به دنبال این است تا با استفاده از اقتصاد هوشمند قدرتمند خود، اقتصاد فعلی را قوی تر کند، نه اینکه جایگزین آن شود!

جالب است بدانید که اقتصاد هوشمند، دارایی ‌های دنیای واقعی را دیجیتالی خواهد کرد، مالکیت آن ها را با استفاده از هویت ‌های قابل تاییید در بلاک چین ردیابی کرده و بهره وری را از طریق قراردادهای هوشمند ممکن خواهد ساخت. هرچند NEO در قبال پذیرش قانون، چرخشی 180 درجه ‌ای نسبت به رویکرد بسیاری از ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز دارد، اما نباید این نکته را از یاد برد که دستیابی به یک اقتصاد هوشمند، به هیچ وجه اقدام کمی نیست.

همان طور که در ابتدا قول داده بودیم، روش خرید ارز دیجیتال نئو و همه چیزی که درباره ارز نئو باید می دانستید را بیان کردیم.

همچنین اگر علاقه مند به حوزه ارزهای دیجیتال هستید، می توانید مطلب سرمایه گذاری در مونرو و راهنمای گام به گام خرید و فروش monero را هم بخوانید.

اگر هم هر گونه سوال یا ابهامی در مورد چگونگی روش خرید ارز دیجیتال نئو داشتید، حتما از بخش ارسال نظرات از ما بپرسید.