انواع بازار مالی

انواع معامله گران در بازارهای مالی

اگر بخواهیم شما را با انواع تریدرها آشنا کنیم، لازم است که ابتدا شما را با واژه ترید و تریدر آشنا نماییم. از این رو اگر شما نیز علاقه‌مند به این مبحث هستید بهتر است در ادامه همراه ما باشید.

ترید چیست و تریدر چه کسی است؟

همانطور که در بالا گفته شد ترید در زبان فارسی به معنای مبادله کردن می‌باشد که شامل مبادله کردن انواع دارایی‌ها و کالا‌ها می‌شود. از این رو تریدر به کسی گفته می‌شود که به انجام معاملات در بازارهای مالی می‌پردازد و به اصطلاح در این بازار‌ها به دنبال کسب سود است. در این خصوص لازم است بدانید که تریدر‌ها افراد خاصی در جامعه نیستند و تمامی افراد عادی می‌توانند با فعالیت در بازارهای مالی و سرمایه‌گذاری در آن‌ها تبدیل به یک تریدر شوند.

اگر تصمیم به ترید کردن در بازارهای مالی را گرفتید، فراموش نکنید که تبدیل شدن به یک تریدر موفق احتیاج به ویژگی‌هایی دارد که عبارتند از:

• مدیریت سرمایه
• توانایی صبر و انتظار
• کنترل احساسات و هیجانات لحظه‌ای
• برخورداری از میزان ریسک‌پذیری بالا

انواع تریدر

به طور کلی تریدر‌های بازارهای مالی به چند دسته تقسیم می‌شوند که در ادامه به معرفی هر یک از آن‌ها خواهیم پرداخت.

معامله گر فاندامنتال (بنیادی)

معامله گر فاندامنتال رویدادهای مختص به شرکت را تحلیل می کند تا تصمیم بگیرد که آیا سهام خاصی را خریداری کند یا نه و چه زمانی می تواند برای خریداری سهام پر منفعت ترین زمان باشد. او تصمیمات را بر مبنای منطق و واقعیت ها اتخاذ می کند، و بجای اینکه بر روش های تجاری کوتاه مدت متمرکز شود، معمولا بر راهبردهای بلند مدت تر یا خرید و نگهداری متمرکز می شود. با اینکه این ممکن است روش موفقیت آمیزی باشد، ممکن است نسبت به روش های دیگر مستلزم زمان بیشتری باشد زیرا بیشتر بر تحقیق تکیه می کند.

معامله گر تکنیکال

معامله گرهای تکنیکال از نمودارها، نگاره ها و سایر ابزارها برای مرور داده های تاریخی استفاده می کنند. آنها در جست و جوی علائم بالقوه واگرایی یا همگرایی که ممکن است فرصت های خوب برای خرید یا فروش دارایی ها را نشان دهند می باشند. معامله گرهای تکنیکال بجای اینکه تصمیمات خود را بر مبنای رویدادهای جاری قرار دهند، آنها را بر مبنای رویدادهای پیشین قرار می دهند زیرا معمولا معتقدند که تاریخ احتمالا تکرار می شود.

تریدر نوسان‌گیر

تریدر نوسان‌گیر تریدری است که فاصله زمانی بین معامله‌هایش از یک روز بیشتر و از یک ماه کم‌تر باشد. به عبارتی این تریدر سهام یک شرکت یا یک ارز دیجیتال را خریداری کرده و منتظر می‌ماند تا قیمت آن افزایش یابد و آن را به فروش برساند.سپس این تریدر ممکن است چند روز یا هفته منتظر بماند تا در موقعیتی مناسب وارد یک معامله دیگر شود. اصولا انواع بازار مالی تریدرهای نوسان‌گیر به منظور کسب سود از روندهای نوسانی بازار، وارد به موقعیت‌های معاملاتی چند روزه می‌شوند.به طور کلی این نوع ترید کردن را می‌توان مناسب افرادی دانست که به تازگی وارد بازارهای مالی شده‌اند؛ چون این افراد در زمان مناسب می‌توانند با تحقیق و تحلیل کافی بر روی سهام مدنظر، معاملات خود را مدیریت کنند.

معامله گر سنتیمنت

معامله گر سنتیمنت تلاش می کند که روندها را شناسایی کند و در آنها مشارکت داشته باشد. آنها از جنبه هایی از تحلیل های بنیادی و تکنیکال استفاده می کنند تا به دنبال اوراق بهاداری باشند که روند بازارها را دنبال انواع بازار مالی می کنند. معامله گر احساسی اغلب تحقیق گسترده را برای مطالعه روندها لازم می داند، و این روش ممکن است ایجاب کند که صبح زود به دنبال خرید یا فروش اوراق بهادار باشد.

معامله گرهای خلاف گرا

معامله گرهای خلاف گرا به دنبال شاخص هایی از احساسات مثبت یا منفی هستند و برخلاف کاری که دیگران در حال انجام آن هستند عمل می کنند. به عنوان مثال، اگر متوجه شوند که بیشتر مردم سهامی خاص را می فروشند، ممکن است آنها این سهام را بخرند، و بر عکس. معامله گرهای خلاف گرا تحت این فرضیه عمل می کنند که افرادی که می گویند بازار در حال ترقی است تنها بدین خاطر این حرف را می زنند که به طور کامل در بازار سرمایه گذاری کرده اند و هیچ قدرت خرید دیگری ندارند.

زمان سنج بازار

این دسته از تریدرها تلاش می کنند تعیین کنند که یک اوراق بهادار خاص در کدام جهت در بازار نوسان خواهد کرد و به سود بردن از آن نوسان مبادرت می کنند. آنها معمولا از داده های اقتصادی یا سایر شاخص های فنی برای ارائه پیش بینی های خود استفاده می کنند. زمانبندی بازار اغلب با اقدامات معامله گری کوتاه مدت رایج تر است زیرا پیش بینی نوسان بلند مدت بازارها می تواند دشوارتر باشد.

معامله گر آربیتراژ (خریدار و فروشنده در دو بازار مختلف)

معامله گر آربیتراژ به واسطه خریدن و فروختن همزمان دارایی ها، به سود بردن از تفاوت های قیمت گزاری ابزارهای یکسان در انواع یا بازارهای مختلف، یا خطاهای قیمت گزاری عمومی مبادرت می کند. افراد بسیاری این روش را به صندوق های سرمایه گذاری تامینی ارتباط می دهند، و این روش می تواند برای تولید سود موفقیت آمیز باشد. با وجود این، پیشرفت های فناوری در حال حاضر سرمایه گذاری در قیمت گزاری اشتباه را دشوارتر می سازند زیرا شرکت ها ممکن است متوجه اشتباهات شوند و آنها را به سرعت اصلاح کنند.

معامله گر تکانه ای

معامله گر تکانه ای سهامی را جست و جو و خریداری می کند که به طور قابل توجهی در یک جهت نوسان دارد. این معامله گر به سرمایه گذاری در تکانه افزایش ناگهانی مبادرت می کند. بر مبنای اینکه سهام با چه سرعتی نوسان می کند یا جهت تکانه با چه سرعتی تغییر می کند، معامله گری تکانه ای می تواند ظرف چند ساعت یا ظرف چند روز اتفاق افتد.

معامله گر روزانه

معامله گر روزانه تمام فرصت ها را در طول روز به انجام می رساند، تمام آنها را ظرف جلسه ای مجزا می گشاید و به اتمام می رساند و در مدت شب از گشوده نگه داشتن هر گونه فرصت اجتناب می کند. این معامله گر معمولا دارایی های نقدی را ترجیح می دهد زیرا این دارایی ها او را مجاز می سازند که به سرعت به درون معامله ها و به بیرون از آنها حرکت کند، و او اغلب گستره ای از سایر راهبردها را برای به انجام رساندن معامله های خود به کار می گیرد. معامله گرهای روزانه اغلب رویدادهای متغیر بازار را بلافاصله دنبال می کنند، که آنها را قادر می سازد که از تغییرات در قیمت یا موقعیت های کوتاه-مدت سود برند. با اینکه معامله گری روزانه ممولا نیازمند سرمایه اولیه قابل توجهی است، ممکن است برای این منظور که سودهای کوتاه-مدت ظرف یک روز تحقق داده شوند سودمند باشد.

معامله گر در طول روز

معامله گر در طول روز مشابه با معامله گر روزانه است زیرا او تمام موقعیت ها را در طول روز تعطیل می کند، و هیچ موقعیتی را در مدت شب گشوده نگه نمی دارد. با وجود این، او معمولا در مقایسه با معامله گرهای روزانه اوقات فراغت کوتاهتری دارد و معامله های بیشتری را به انجام می رساند. معامله گرهای طول روز اغلب از تحلیل و شاخص های فنی استفاده می کنند، و ممکن است در زمینه خرید و فروش ابزارهایی که تنها در طول ساعات تجاری استاندارد در دسترس قرار دارند تخصص داشته باشند.

معامله گر موقعیتی

معامله گر موقعیتی بر روندهای اقتصاد کلان و قابلیت رشد دارایی ها متمرکز می باشد. او روندهای بازار و روندهای اقتصاد کلان را دنبال می کند تا تشخیص دهد که از نظر او بهای کدام دارایی ها بیشتر مستعد بالا رفتن است. معامله گرهای موقعیتی برای رسیدن به سودهای بلند-مدت تلاش می کنند، و مبنی بر اینکه ارزشمندترین گزینه ها برای دارایی های آنها چه زمانی رخ می دهند، بعضی از معامله های آنها ممکن است طی هفته ها، ماه ها و سال ها اتفاق افتند.

معامله گر وابسته به الگوریتم

معامله گرهای وابسته به الگوریتم از برنامه های کامپیوتری استفاده می کنند تا معامله های خود را با بهترین قیمت ها ایجاد کنند. آنها ممکن است دستور عمل های خاصی را برای این معامله ها ارائه دهند یا آنها را با استفاده از الگوریتم های معامله گری با بسامد-بالا فراهم کنند. با اینکه معامله گری الگوریتمی مستلزم درکی عالی از نمودارهای فنی و فناوری می باشد، ممکن است به انجام رساندن معامله ها در هر زمانی از روز و در طول هر گونه چارچوب زمانی برای معامله گرها مفید باشد.

معامله گر رویداد گرا

معامله گر رویدادگرا اخبار جهان، به خصوص رویدادهای سیاسی و اقتصادی، را دنبال می کند تا از آنها برای تصمیمات تجاری خود استفاده کند. او این رویدادها را تحلیل می کند و از سایر ابزارهای تحلیل اساسی برای شکل بخشیدن به تصمیمات خود استفاده می کند، با این امید که از جهش های بزرگ بالقوه که به وسیله رویدادهای جهانی مهم ایجاد شده اند فایده برد. معامله گری رویدادگرا ممکن است برای رسیدن به سودهای کوتاه-مدت و بلند-مدت موثر باشد.

مهارت های معامله گرها

در اینجا چند نمونه از مهارت های مهم وجود دارند که معامله گرها باید آنها را توسعه دهند:

انطباق پذیری: انطباق پذیری به توانایی تغییر دادن روش ها یا برنامه ها بر مبنای شرایط متغیر اشاره دارد. توانایی انطباق یافتن با شرایط متغیر بازار برای معامله گرها ضروری می باشد.

تفکر تحلیلی: مهارت های تحلیلی از معامله گرها در زمینه ارزیابی اطلاعات حمایت می کنند تا آنها مشخص کنند که کدام تصمیمات را باید اتخاذ کنند. این می تواند متضمن تحلیل بازار با هدف شناسایی روندها یا مرور فعالیت های قبلی باشد.

مهارت های تصمیم-گیری: مهارت های تصمیم-گیری به معامله گرها کمک می کنند که روش هایی را که باید به کار گیرند و معامله هایی را که باید پیگیری کنند انتخاب کنند. مهم است که معامله گرها درباره تصمیمات خود مطمئن باشند و بدانند که کدام معامله ها می توانند بری آنها پر منفعت تر باشند.

مهارت های ریاضیاتی: مهارت های ریاضیاتی معامله گرها را قادر می سازند که از ریاضیات برای درک و حل مسائل دنیای-واقعی استفاده کنند. این مهارت ها عبارتند از تابع های ریاضیاتی و روال های پیچیده تر.

آموزش گام به گام بورس اوراق بهادار (قسمت ۱۱۱) / آشنایی با انواع بازارهای مالی در ایران

در آموزش گام به گام بورس اوراق بهادار، همراه شما خواهیم بود و به اصلی‌ترین ابهامات ورود به بازار جذاب بورس پاسخ خواهیم داد:

به گزارش صدای بورس ، در این مقاله آموزش بورس با انواع بازارهای مالی در ایران آشنا می‌شویم و پس از طبقه بندی این بازارها، ویژگی‌های هریک را با هم بررسی خواهیم کرد.

جایگاه بخش مالی در اقتصاد یک کشور

نظام مبتنی بر اقتصاد بازار در سطح کلان به وجود بازارهای ۴ گانه اعتقاد دارد. این بازارها عبارتند از: بازار کالا، بازار کار، بازار پول و بازار سرمایه . تجزیه و تحلیل بازارهای ۴ گانه تعادل عمومی را به اثبات می‌رساند. دو بازار از بازارهای یاد شده در ارتباط با بخش مالی می‌باشد. بخش مالی روی دوم سکه اقتصاد است که در واقع مکمل بخش واقعی اقتصاد است. بنابراین تعادل بلند مدت و با ثبات هر نظام اقتصادی هنگامی به دست می‌آید که دو بخش مالی و اقتصادی با ارتباطات درونی خود در شرایط تعادلی عمل کنند. بر این اساس می‌توان گفت که بخش مالی تزریق کننده حیات به بخش حقیقی اقتصاد است و منظور از توسعه مالی، توسعه سیستم یا بخش مالی یعنی بازارها، نهادها و ابزارهای مالی می‌باشد.

جزئیات پرداخت وام کرونا به فعالان حمل‌ونقل

بازارهای مالی در ایران

بازارهای مالی مناسبات و ترتیباتی هستند که امکان معامله تعهدات و ابزارهای مالی را فراهم نموده و به تقابل عرضه و تقاضای این اسناد می‌پردازند. بازارهای مالی نیز بازارهایی هستند که در آنها دارایی‌های مالی مثل سهام و اوراق قرضه که ارزش آنها به ارزش تولیدات و خدمات ارایه شده توسط شرکت‌های منتشر کننده آنها وابسته است، مبادله می‌شوند. تفاوت دارایی‌های مالی با دارایی‌های واقعی در این است که دارایی‌های واقعی ماهیت فیزیکی دارند مانند اتومبیل، املاک و مستغلات، و وسایل منزل.

یکی از راه‌های سرمایه گذاری خرید دارایی‌های مالی است. مزیت خرید دارایی‌های مالی نسبت به خرید دارایی‌های واقعی از دیدگاه اقتصادی این است که اولا دارایی واقعی کالای مصرفی است نه وسیله پس انداز و سرمایه گذاری. دوم اینکه خرید دارایی‌های واقعی و بلااستفاده نگه داشتن آنها به امید گرانتر شدن در آینده به معنای بلااستفاده نگه داشتن منابع کشور است و ارزش افزوده ای ایجاد نمی‌کند. مگر آنگه از آن استفاده شود.

چند نوع از دارایی‌های مالی عبارتند از: سپرده‌های سرمایه‌گذاری در بانک‌ها، طرح‌های بازنشستگی که توسط صندوق‌های بازنشستگی ارایه می‌شود، انواع بیمه نامه‌های شرکت‌های بیمه و در نهایت اوراق بهادار قابل داد و ستد در بورس اوراق بهادار که توسط کارگزاران خرید و فروش می‌شود.

طبقه‌بندی انواع انواع بازار مالی بازارهای مالی در ایران

بازارهای مالی بر پایه معیارهای متفاوتی قابل طبقه‌بندی هستند:

۱- طبقه‌بندی بر اساس نوع دارایی

۲- طبقه‌بندی بر اساس مرحله عرضه اوراق بهادار

۳- طبقه‌بندی بر اساس سررسید تعهدات مالی

انواع بازارهای مالی بر اساس نوع دارایی

الف) بازار سهام

در این بازار، سهام شرکت‌ها که نشانگر مالکیت دارنده آن در شرکت است، دادوستد می‌شود.

ب) بازار اوراق بدهی

بازاری است که در آن ابزارهای با درآمد ثابت (اوراق قرضه) دادوستد می‌شوند.

ج) بازار ابزارهای مشتق

بازاری است برای معاملات ابزارهایی مبتنی بر دارایی‌های مالی یا فیزیکی از که آن جمله می‌توان به اختیار معامله و قرارداد آتی اشاره کرد.

بازارهای مالی چیست

در سیستم اقتصادی یک کشور ، بازارهای مالی یکی از مهمترین چهره ها است. این مکان مکانی برای تأمین کنندگان و متقاضیان است ، یعنی برای کسانی که محصولاتی برای فروش دارند و کسانی که نیاز به خرید آنها دارند. بنابراین ، درک خوب آن می تواند به شما در دانستن کمک کند بازارهای مالی چیست، آنها برای چه کاری استفاده می شوند ، چه ویژگی هایی دارند یا انواع مختلف آنها وجود دارد.

اگر می خواهید همه این اطلاعات را بدانید ، ما بر روی این رقم اقتصادی تمرکز خواهیم کرد و در مورد آن به شما خواهیم گفت.

بازارهای مالی چیست

به روشی ساده می توانیم بازارهای مالی را تعریف کنیم مکانهایی ، فیزیکی یا مجازی ، که در آن دارایی ها خریداری و فروخته می شوند. با این حال ، این دارایی ها را نمی توان به عنوان محصولات و کالاهای روزمره و یا خدمات درک کرد. یعنی ، یک بازار مالی مسئولیت جمع کردن افرادی که سبزیجات یا لباس می فروشند با کسانی که آنها را می خواهند ، نیست بلکه بیشتر به دارایی های دیگر مانند اوراق بهادار ، محصولات و / یا ابزارهای مالی متمرکز است.

در گذشته ، بازارهای مالی در مکان های مشخصی انجام می شد که در آن رابطه ای پس انداز می شد که خانواده ها می خواستند و سرمایه گذاری هایی که شرکت ها می توانند انجام دهند و همچنین بودجه دولت ها. اکنون این کار بسیار ساده تر است زیرا این کار از طریق سیستم عامل های telematic انجام می شود ، بنابراین برای اتصال فقط به رایانه یا دستگاه همراه نیاز دارید.

به دلیل استفاده از آنها و فعالیتهایی که انجام می دهند ، تنظیم و نظارت می شوند. در این حالت ، نهادی که بیشترین اختیار را دارد بانک مرکزی است ، به عنوان مثال بانک اسپانیا یا کمیسیون ملی بازار اوراق انواع بازار مالی بهادار (CNMV).

آنها برای چه کاری هستند

اکنون که دانستید بازارهای مالی چیست ، وقت آن است که شما بفهمید برای چه کارهایی است. اینها هدف مردم پول خود را در ازای دریافت پاداش خوب سرمایه گذاری می کنند ، و در عوض شرکت ها پول می گیرند تا بتوانند فعالیت کنند و به نوبه خود سرمایه گذاری بیشتری انجام دهند که نتایج مفیدی برای همه به همراه دارد.

بنابراین فعالیت بازارهای مالی همیشه با قانون عرضه و تقاضا کنترل می شود.

اکنون ، اگرچه این عملکرد اصلی است ، اما تماس فروشندگان و خریداران تنها کاری نیست که آنها می خواهند انجام دهند. توابع بیشتری وجود دارد مانند:

• دارایی های قیمت
• به دارایی ها نقدینگی بدهید.
• هزینه های واسطه گری و همچنین مهلت های قانونی را کاهش دهید.

ویژگی های بازار مالی

مقدماتی زیادی وجود دارد که بازارهای مالی می توانند تعریف کنند. اما اساساً پنج ویژگی اصلی در آنها وجود دارد که عبارتند از:

• انعطاف پذیری: به این معنا که آنها قادر به انطباق با تغییرات مداوم در قانون عرضه و تقاضا هستند.
• آزادی: زیرا هیچ مانعی وجود ندارد ، نه در خرید و نه در فروش دارایی های مالی (فراتر از امکانات هر یک برای مواجهه با معامله).
• دامنه: زیرا ما در مورد بازاری صحبت می کنیم که هرچه حجم دارایی بیشتر باشد ، بزرگتر خواهد شد.
• عمق: مرتبط با موارد فوق ، هرچه دارایی آن بیشتر باشد ، تعداد فروش بیشتری وجود خواهد داشت و افراد و شرکتهای بیشتری را در خود جای خواهد داد.
• شفافیت: زیرا می توانید به راحتی در مورد بازار مالی که می خواهید در آن فعالیت کنید اطلاعات کسب کنید.

انواع بازارهای مالی

طبقه بندی بازارهای مالی آسان است ، اما با توجه به اقدامات مختلف ، داشتن انواع مختلف منجر می شود. به عنوان مثال ، تقریباً:

• بازارهای مالی اولیه: صدور اوراق بهادار نیز نامیده می شود ، مانند اوراق بدهی عمومی ، اوراق مشارکت و غیره.
• بازارهای ثانویه: مذاکره نیز نامیده می شود. فروش دارایی های مالی که بخشی از بازار اصلی هستند در آنها فعالیت می کند. یکی از شناخته شده ترین سهام بازار سهام است ، اما تعداد بیشتری از سهام معاملات سهام مجدد وجود دارد.

حال ، اگر بازارهای مالی را بر اساس زمان سرمایه گذاری طبقه بندی کنیم ، در نتیجه می یابیم:

• بازار پول: که بر دارایی های کوتاه مدت تمرکز دارد (کمتر از 12-18 ماه طول می کشد).
• بازار سرمایه: برای دارایی های مالی بلند مدت بهترین شناخته شده سهام دارایی ، درآمد ثابت یا مشتقات مالی است.

علاوه بر این ، یک طبقه بندی تقسیم شده تر ، بازارهای زیر را نیز به ما ارائه می دهد:

• ماده خام.
• واحد پول. بهترین شناخته شده در این موارد فارکس است.
• مشتقات مالی ، جایی که بازارهای سازمان یافته ای مانند آینده مالی یا گزینه های مالی را می یابید. یا غیر سازمان یافته.
• پول نقد
• بیمه
• بین بانکی
• بازار ارزهای رمزنگاری شده. در حال حاضر یکی از پررونق انواع بازار مالی ترین ها به دلیل ارزهای رمزنگاری متفاوتی است که وجود دارد.

چرا تجارت در این بازارها بسیار پیچیده است

بازارهای مالی ، به ویژه برخی از آنها مانند ارزهای رمزپایه یا بورس اوراق بهادار یا اوراق بهادار برای بسیاری از افرادی که تصمیم دارند سرمایه خود را در آنها سرمایه گذاری کنند بسیار جذاب است. با این حال ، فراموش نکنید که این یک خطر بالقوه است.

از آنجا که نوسان در قیمت ها وجود دارد ، زیرا آنها بر اساس قانون عرضه و تقاضا اداره می شوند و شرایط کشورها و اقتصاد آنها بر این بازارها تأثیر می گذارد ، قیمت ها و سرمایه گذاری هایی که انجام می شود می تواند کم یا زیاد شود. به عبارت دیگر ، شما می توانید درآمد زیادی کسب کنید ، یا می توانید مقدار زیادی ضرر کنید.

به طور کلی ، هرچه نوسانات یک دارایی مالی بیشتر باشد ، می تواند بیشتر از دست بدهد. اما ، در عین حال ، سود نیز می تواند بیشتر باشد. به همین دلیل ، بسیاری در جستجوی آن "گنجی" که آرزوی آن را داشتند ، ریسک می کنند. مشکل این است که ، اگر سرب نزنید ، همه چیز می تواند بسیار خطرناک باشد.

برای این کار داشتن یک الزامی است آموزش خوب در بازار مالی که در آن فعالیت می کند تا پیش بینی بحران های احتمالی باشد فرصت های خوب تجاری بوجود می آیند یا می آیند.

اکنون که اطلاعات بیشتری در مورد بازارهای مالی دارید ، می توانید تصمیم بگیرید که وارد آنها شوید یا در حاشیه بمانید. اگر وارد شوید ، اطمینان حاصل کنید که تمام اطلاعات را در اختیار دارید یا افرادی را دارید که واقعاً آن بازارها را درک می کنند.

محتوای مقاله به اصول ما پیوست اخلاق تحریریه. برای گزارش یک خطا کلیک کنید اینجا.

مسیر کامل مقاله: اقتصاد اقتصادی » تجارت » بازارهای مالی چیست

گونه‌شناسی انواع بازارهای مالی

بازارهای مالی شامل انواع گوناگونی می‌شود که برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: بازار پول، بازار سرمایه، بازار بدهی، بازار سهام، بازار رهنی، بازار ارز خارجی و بازار اوراق بهادار مشتقه.

بازارهای مالی مهمترین جزء نظام مالی بوده و منظور از آنها ساختارهایی است که منابع مالی از طریق آنها به گردش در می‌آیند. ذی نفعان در بازارهای مالی عمدتا به مبادله ابزارها و اوراق مالی با هزینه مبادلاتی بسیار کم و در قیمت‌هایی که بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می‌شود، می‌پردازند.

وجود بازارهای مالی پویا با عمق مناسب، منافع گوناگونی برای نظام اقتصادی و مالی هر کشوری ایجاد می‌کند. برخی از مهم ترین این منافع عبارت‌اند از: تجهیز منابع خرد و تخصیص آنها به سرمایه‌گذاران؛ کمک به کشف قیمت منابع به صورت غیردستوری بر اساس ریسک، بازده و سررسید اوراق و ابزارها؛ تقویت قابل توجه نقدشوندگی در نظام مالی؛ ایجاد ارتباط معقول و مشخص بین ریسک و بازده؛ هدایت نقدینگی به مسیر صحیح و جلوگیری از رشد بازارهای ناسالم رقیب؛ بهبود شفافیت در فعالیت‌های اقتصادی؛ کمک به اعمال سیاست‌های مالی توسط دولت و کمک به اعمال سیاست‌های پولی توسط بانک مرکزی.

در اقتصادهای جدید، بازارهای مالی شامل انواع گوناگونی می‌گردد که برخی از مهم ترین آنها عبارت‌اند از: بازار پول، بازار سرمایه، بازار بدهی، بازار سهام، بازار رهنی، بازار ارز خارجی و بازار اوراق بهادار مشتقه. در ادامه به توضیح مختصر برخی از این بازارها پرداخته می‌شود.

الف- بازار پول

بازار پول، یکی از مهمترین انواع بازارهای مالی بوده و بر اساس تعریف، بازاری کوتاه‌مدت جهت انتشار و مبادله دارایی‌های مالی با سررسید کمتر از یک سال است. در این بازار انواع گوناگونی از اوراق با سررسید کوتاه‌مدت و با نقدینگی بالا مبادله می‌شوند. از جمله: اسناد خزانه دولتی، توافق‌های بازخرید، توافق‌های بازخرید معکوس، پذیره‌های بانکی، گواهی‌های سپرده و اوراق تجاری.

بازار پول، بازاری کوتاه‌مدت بوده و هدف از آن تامین مالی نیازهای کوتاه‌مدت است. دلیل اهمیت این مسئله آن است که اشخاص حقیقی، شرکت‌ها، دولت و سایر ذینفعان نظام مالی، دریافتی‌های نقدی که دارند الزاما با پرداختی‌ها و نیازهایشان به نقدینگی برابر و همزمان نیست؛ لذا باید همواره حجم زیادی از منابع را به صورت نقد نزد خود نگه دارند و فرصت کسب سود از این منابع را از دست بدهند. اما وجود بازار پول، به حل این مشکل کمک می‌کند. به این معنی که ذینفعان به جای آنکه منابع خود را به صورت نقد نگه داشته و فرصت‌های درآمدزایی با این منابع را از دست بدهند، می‌توانند این منابع را در بازار پول سرمایه‌گذاری کنند.

به عبارت دیگر، با خرید اوراق و ابزارهای بازار پول، علاوه بر اینکه به سود اوراق و ابزارها دست می‌یابند، این امکان را دارند تا در مواردی که با کسری نقدینگی مواجه می‌شوند، با صرف حداقل هزینه و زمان، اوراق و ابزارهای خود را نقد کنند.

ب- بازار سرمایه

بازار سرمایه بازاری است در آن اوراق بدهی و سهام در سررسیدهای بالای یکسال مبادله می‌شود. مهم ترین عرضه‌کنندگان اوراق و ابزارها (تقاضاکنندگان منابع) در بازار سرمایه، دولت و شرکت‌ها هستند. در مقابل، خانوارها و اشخاص حقیقی، مهم ترین تقاضاکنندگان اوراق و ابزارها (عرضه‌کنندگان منابع) را تشکیل می‌دهند.

مهم ترین ویژگی بازار سرمایه، بلندمدت‌ بودن اوراق و ابزارهایی است که در آن مورد مبادله قرار می‌گیرد. به عنوان مثال اوراق قرضه بلندمدت دولت‌ها و سهام شرکت‌ها که معمولا ماهیت بلند مدت دارند در بازار سرمایه مورد مبادله قرار می‌گیرند.

لازم به ذکر است که هر چند بانک‌ نهاد بازار پول به حساب می‌آید، اما می‌تواند در توسعه ابزارهای بازار سرمایه نقش داشته باشد. به عنوان مثال، یک بانک تجاری می‌تواند به عنوان رکن ضامن، در فرآیند انتشار یک نوع اوراق قرضه شرکتی بلندمدت در بازار سرمایه نقش ایفا و از این مسیر به توسعه بازار سرمایه کمک کند.

پ- بازار بدهی

بازار بدهی بازاری است که در آن انواع اوراق مبتنی بر بدهی (مانند اسناد خزانه دولتی، اوراق قرضه دولتی و غیره) مبادله می‌شوند. در بازار بدهی ذی نفعان می‌توانند دیون جدید را در بازار اولیه خرید و فروش کنند و یا اینکه در بازار ثانویه اوراق مبتنی بر بدهی وارد شده و به خرید و فروش دیون گذشته بپردازند. در بازار بدهی انواعی از اوراق بدهی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت مبادله می‌شود که می‌تواند مرتبط با دولت، شرکت‌ها، بانک‌ها، شهرداری‌ها و غیره باشد.

ریسک مالی چیست؛ آشنایی با انواع ریسک مالی در بازار ارز دیجیتال

در بین بازارهای مالی سراسر دنیا، دنیای ارز دیجیتال یکی از بازار‌های محبوب برای سرمایه‌گذاری است. اما بدلیل نوسانات بسیاز زیاد این بازارها، ریسک مالی در بازار ارز دیجیتال و خطر از دست دادن سرمایه نیز به مراتب نسبت به سایر بازارها بیشتر است.

در این مقاله از والکس، سعی داریم انواع ریسک‌ مالی در بازار ارز دیجیتال را به اختصار بررسی کنیم.

ریسک مالی چیست؟

ریسک مالی به ریسکی گفته می‌شود که خطر از دست دادن پول یا هر سرمایه ارزشمند دیگری در آن وجود داشته باشد. نکته مهم این است که ریسک مالی و خطر از دست دادن سرمایه به معنای ضرر قطعی نیست، در واقع، این ریسک خطری است که ممکن است در آینده رخ بدهد و به آن ریسک ذاتی آن بازار می‌گویند.

تمامی بازارهای مالی این ریسک ذاتی را در خود دارند. بنابراین هر سرمایه‌گذاری در معرض این ریسک‌ها قرار دارد.

انواع ریسک مالی

در ادامه، ۸ نوع ریسک مالی را با هم بررسی می‌کنیم.

۱. ریسک سرمایه‌گذاری

این مدل ریسک رابطه مستقیم با تبادل و سرمایه‌گذاری دارد و بازارهایی که اساس آنها تبادل مالی و داد و ستد است، شامل این مدل ریسک‌ها می‌شوند. مانند پلتفرم‌ ترید ارز دیجیتال که به صورت P2P (کاربر به کاربر) فعالیت می‌کنند. اعتبارسنجی این بازارها قبل از شروع هر گونه فعالیتی، از جمله نکات مهم برای مدیریت ریسک سرمایه‌گذاری است.

۲. ریسک بازاری

این مدل از ریسک همراه با سرمایه یا مال ارزشمند به وجود می‌آید و ارتباط مستقیم با تغییر نرخ یا قیمت دارد.

به عنوان مثال اگر شخصی بیت کوین یا هر رمزارز دیگری را خریداری کند بدلیل نوسانات موجود در بازار رمزارزها، در معرض ریسک بازار قرار دارد.

ریسک بازاری در دنیای رمزارزها بیشتر از نوع ریسک مستقیم است. مثلاً ممکن است بعد از خرید بیت کوین ناگهان و خارج از انتظار ما، قیمت بیت کوین کاهش پیدا کند و در کمتر از چند دقیقه متضرر شویم.

مدیریت ریسک بازاری کاملاً در اختیار شخص سرمایه‌گذار است اما سختی‌هایی نیز در این بین وجود دارد. به عنوان مثال ممکن است افت نرخ بیت کوینی که خریداری کرده باشیم بیشتر از مقدار پیش‌بینی شده ما باشد. بنابراین برای مدیریت چنین شرایطی باید از قبل برنامه‌ای برای جلوگیری از متضرر شدن داشته باشیم.

۳. ریسک نقدینگی

فرض کنیم شخصی ۵۰۰ واحد از یک ارز دیجیتال را به نرخ هر واحد ۳ دلار خریداری کرده باشد. اینکه ارز دیجیتال خریداری شده‌ی وی با چه سرعتی به فروش می‌رسد و نقد می‌شود، از جمله ریسک‌های نقدشوندگی است.

ممکن است حتی تغییری در نرخ ارز خریداری شده رخ ندهد اما سایر معامله‌گران حاضر به خرید یا فروش این ارز با نرخ ۳ دلار نیستند و نقدشوندگی این ارز سخت‌تر از قبل خواهد شد.

برای مدیریت این ریسک بهتر است همواره بازار ارز موردنظر خود را رصد و از تحلیل و هدف‌گذاری غافل نشویم.

۴. ریسک اعتباری

گاهی اوقات برای ما پیش آمده است که مبلغی را به شخصی قرض داده‌ایم اما آن شخص هرگز پول ما را پس نداده است. یا در مثالی دیگر، دوستی از ما تقاضای مبلغی پول کرده است اما ما مطمئن نیستیم که این شخص توان بازپرداخت مبلغ را دارد یا خیر. به این شرایط ریسک اعتباری می‌گویند. در بازار رمزارزها این مدل ریسک بر خلاف تصور عموم کاربران، استفاده زیادی دارد.

بیشتر سرمایه‌گذارانی که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال شده‌اند، در این زمینه تجربه کافی ندارند و ترجیح می‌دهند سرمایه‌های خود را در اختیار تریدری حرفه‌ای قرار دهند. بررس اینکه آیا این شخص قادر به بازگرداندن اصل سرمایه آنها و رساندن سود موردنظر آنها باشد، از جمله ریسک‌های اعتباری در بازار ارزهای دیجیتال به شمار می‌رود.

۵. ریسک عملیاتی

این مدل از ریسک در واقع به شرایطی اطلاق می‌شود که بدلیل اشتباه انسانی، بلایای طبیعی یا حتی کلاهبرداری و دزدی، سرمایه و ارزش آن مال از بین می‌رود. ممکن است شرکتی از سرمایه و ارزش خود در فعالیت‌های فاسد اقتصادی مانند پولوشویی استفاده کند. چنین ریسک‌هایی به از بین رفتن تقریباً صددرصدی ارزش آن سرمایه منجر خواهند شد و شرکت‌های بزرگی را به نابودی خواهد کشاند.

۶. ریسک روان شناختی

در تمام مراحل زندگی ما انسان‌ها، احساسات تاثیر فراوانی در تصمیم‌گیری‌های ما دارند. هر چقدر هم تجزیه و تحلیل انجام دهیم و تلاش کنیم منطقی با شرایط برخورد کنیم، باز هم نقش احساسات در تصمیم‌گیری‌هایمان را نمی‌توانیم انکار کنیم.

اما وقتی بحث پول در میان باشد، این احساسات تاثیرات بیشتری بر روی ما خواهند گذاشت. سقوط یا رشد ناگهانی و بسیار زیاد یک ارز مثل بیت کوین، هیجانات درونی ما را به جنب و جوش انداخته و دوست داریم سریعاً تصمیمی در خصوص رسیدن به سود یا جلوگیری از ضرر انجام دهیم.

این مدل ریسک را ریسک روان شناختی می‌گویند. مدیریت این نوع ریسک کاملاً به خود سرمایه‌گذار بستگی دارد؛ اینکه برای چنین روزهایی، برنامه‌ریزی داشته‌ایم یا نه و اینکه تا چه حدی در کنترل احساسات و رفتارهای هیجانی خود موفق بوده‌ایم.

۷. ریسک سازگاری

برای تمامی وب سایت‌ها، موسسات، بانک‌ها، شرکت‌ها و هر سازمانی که در زمینه مالی فعالیت می‌کند، قوانین و آیین نامه‌های قضائی در نظر گرفته شده است که عدم رعایت آنها می‌تواند مشکلات جدی برای سرمایه‌گذاران ایجاد کند.

بیشتر این سازمان‌ها قوانین سفت و سختی برای سازگاری با آیین نامه‌ها برای خود در نظر گرفته‌اند؛ مانند احراز هویت از مشتری‌های خود یا قوانین ضد پولشویی و سخت‌گیری‌های مالی.

۸. ریسک سیستمی

افتادن مهره‌های دومینو را در نظر بیاورید، با افتادن اولین مهره، سایر مهره‌ها نیز به طبع آن سقوط خواهند کرد. ریسک سیستمی دقیقاً مشابه رفتار مهره‌های دومینو است.

ممکن است بی ثباتی و هرج مرج در یک بازار مالی، یک شرکت بزرگ سرمایه‌گذاری و یا یک بانک بزرگ، زمینه‌ساز فروپاشی یک اقتصاد مالی گردد.

فرض کنید دو یا سه مورد از بانک‌های دولتی یک کشور اعلام ورشکستکی کنند، در اینصورت هرج و مرج بوجود آمده در نظام اقتصادی آن کشور به حدی خواهد بود که ممکن است بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌های دیگر را نیز درگیر و باعث رکود اقتصادی شدید و حتی تعطیلی بسیاری از کارخانه‌ها و شرکت‌ها شود.

صحبت پایانی

مدیریت احساسات و رفتارهای هیجانی ما، شناخت و استفاده از تحلیل های تکنیکال مختلف مانند سطوح مقاومتی و حمایتی تاثیر بسزایی در جلوگیری از ضرر ما در بازارهای مالی خواهد داشت.

بررسی دقیق وایت پیپر رمزارزهای جدید و شناسایی شرکت‌های سرمایه‌گذار این بازار، به ما این امکان را می‌دهد که ریسک مالی در بازار ارز دیجیتال را بهتر مدیریت کنیم. همچنین داشتن برنامه و هدف مشخص نیز در کاهش ریسک مالی در بازار ارز دیجیتال و جلوگیری از متضرر شدن ما بسیار سودمند خواهد بود.

از نظر شما کدام ریسک بیشترین تاثیر را در تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری دارد؟