تفاوت گردش مالی و درآمد

ای استخدام : آشنایی با شغل کارمند بانک

کارمند بانک که به آن متصدی امور بانکی یا تحویلدار نیز گفته می شود، از افراد اصلی هر شعبه محسوب می شود که ارتباط دائم و مستقیم با مشتریان بانک دارد. به عبارتی معمولا وقتی مشتری وارد بانک می شود، اولین فردی که با او برخورد دارد کارمند بانک است.

بانک یک سازمان اقتصادی است که وظایفی از جمله تهیه و توزیع اعتبارات، عملیات اعتباری، عملیات مالی، خرید و فروش ارز، نقل و انتقال وجوه، وصول مطالبات اسنادی و سود سهام مشتریان، پرداخت بدهی مشتریان، قبول امانات، نگهداری سهام و اوراق بهادار و اشیای قیمتی مشتریان و. را بر عهده دارد. به عبارتی بانکداری فراهم کردن شرایط و امکاناتی است که به مشتریان اجازه می دهد با استفاده از آنها انواع عملیات بانکی خود را انجام دهند.

مشتریان به دلایل مختلف از جمله تحویل یا دریافت پول، ارز یا اوراق بهادار، گرفتن اطلاعات در مورد انواع حساب ها، تسهیلات و سایر خدمات مالی بانک و. به بانک مراجعه می کنند. فردی که مسئول ارائه بیشتر این خدمات می باشد، کارمند بانک است.

شغل کارمند بانک یکی از پرطرفدارترین مشاغل برای بسیاری از افراد در کشور می باشد. این شغل مزایا و معایبی دارد که توجه به آنها برای علاقمندان به شغل کارمندی بانک لازم و ضروری است. کارمند بانک یک شغل بسیار یکنواخت داشته و تقریبا هر روز کارهای یکسان و مشابهی را انجام می دهد. او باید در کار خود تمرکز و دقت زیادی داشته باشد تا دچار اشتباهات بانکی و مالی نشود. چون کارمند بانک مرتب با مشتریان سر و کار دارد و به منزله ابزار اصلی تبلیغاتی هر بانک محسوب می شود، باید از روابط عمومی و اخلاق مناسبی برخوردار باشد. او باید تا حدی با مباحث روانشناسی ارتباطی آشنا بوده و بتواند عکس العمل های مناسب به خصوص در شرایط خاص نشان دهد.

در سیستم بانکی همیشه حق با مشتری است. بنابراین کارمند بانک باید بسیار در گفتار و رفتارش محتاط بوده و نهایت احترام را به مشتری بگذارد. در صورت بروز مشکل یا اعتراضی از سوی مشتری نیز باید آرامش خود را حفظ کرده و شرایط را به خوبی مدیریت کند. در واقع داشتن صبر و تحمل زیاد لازمه اصلی این شغل به حساب می آید.

از مزایای شغل کارمند بانک می توان به امنیت شغلی نسبی، ارتقای شغلی و مزایای تسهیلات آن نام برد. در بانک های کشور به خصوص بانک های خصوصی شرایط برای ارتقای شغلی از تحویلداری به سرپرست ارشد، معاونت و ریاست شعبه مناسب است که این روند ارتقاء در بانک های تازه تاسیس کوتاه تر و سریع تر است. معمولا بانک های خصوصی تازه تاسیس برای رده های ارشد و مدیریتی شعبه در ابتدا از افراد با سابقه و بازنشسته بانک های دولتی استفاده کرده و در سال های نخست به مرور آنها را با کارمندان با سابقه خود جایگزین می کنند. کارمند بانک همچنین هر چند سال یکبار می تواند از وام ها کمک بهره برای خرید خودرو، مسکن و . استفاده کند که این یکی از مهم ترین و جذاب ترین مزایای این شغل است.

ساعت کاری بانک ها و موسسات مالی معمولا از ۸ صبح تا حدود ۴ بعد از ظهر است. البته کارمندان بانک صبح ها برای آماده به کار شدن زودتر آمده و عصرها به علت بستن حساب ها دیرتر می روند. در بسیاری موارد ساعات کاری بانک های خصوصی نسبت به بانک های دولتی کمی بیشتر است. در برخی از ایام تعطیل مانند تعطیلات نوروز، کارمندان بانک به صورت نوبتی باید سر کار خود حاضر باشند.

وظایف کارمند بانک

• مطالعه دستورالعمل ها و بخش نامه های بانک – کارمند بانک باید به طور مرتب آخرین دستورالعمل ها و بخش نامه های بانک را مطالعه کرده و از آنها اطلاع داشته باشد تا در کار خود از آنها استفاده کند.
• داشتن برخورد مناسب با مشتریان، درک نیازشان، پاسخگویی به سوالات و ارائه اطلاعات مفید به آنها
• تحویل فرم های لازم به مشتری از جمله فرم های افتتاح حساب، فرم های واریز و برداشت وجه و. و دادن توضیحات کافی در صورت نیاز
• کنترل فرم های تکمیل شده، رفع نقص های آنها، تطبیق امضا و احراز هویت مشتریان
• تشکیل پرونده برای مشتریان بخش تسهیلات
• انجام کلیه عملیات بانکی مورد نظر مشتریان به کمک سیستم های بانکی
• دریافت و پرداخت پول نقد، ارز، چک و اوراق بهادار
• افتتاح یا بستن حساب های بانکی بنا به درخواست مشتریان
• پاسخگو بودن به سرپرست ارشد، معاون و رئیس شعبه
• کنترل گردش مالی صندوق خود در پایان روز کاری
• کنترل اسناد مالی روزانه و ارائه آنها به بایگانی
• شرکت در دوره های آموزشی که هر چند وقت یکبار بنا به نیاز توسط بانک برگزار می شود

دانش ها و مهارت های موردنیاز کارمند بانک

• مهارت های ارتباطی خوب – از آنجا که کارمند بانک به طور مرتب با مشتریان بانک سرو کار دارد، باید ضمن حفظ احترام آنها بتواند ارتباط خوب و مناسبی برقرار کرده و نیازهای آنها را به درستی تشخیص دهد.
• دقت و تمرکز – وظایف کارمند بانک بسیار حساس است. اگر دقت و تمرکز کافی نداشته باشد، کوچکترین اشتباه می تواند منجر به کسری صندوق حتی در مبالغ زیاد، برداشت یا واریز پول به حساب فرد دیگری غیر از صاحب حساب اصلی، عدم احراز هویت صحیح مشتری و متعاقب آن شاید برداشت غیر مجاز پول از حساب و. بشود.
• آگاهی از قوانین مالی و بانکی – کارمند بانک باید با جدید ترین قوانین و دستورالعمل های بانکی و مالی آشنا بوده و به روز باشد تا به خوبی از آنها در کار خود استفاده کند.
• مهارت ریاضیات و محاسبه – یکی از ارکان اصلی شغل کارمند بانک، محاسبه است. البته بیشتر محاسبات در سیستم های کامپیوتری بانکی انجام می گیرد ولی هنوز در بسیاری مواقع لازم است کارمند بانک با سرعت عمل خوبی یکسری محاسبات انجام دهد.
• همکاری و هماهنگی با سایر کارکنان – در طول یک روز کاری در بانک، همه کارمندان بانک و مسئولان شعبه با هم در ارتباط بوده و همکاری می کنند. به عنوان مثال تایید بسیاری از اسناد و مدارک باید توسط معاون یا رئیس بانک انجام شود و یا اینکه کارمندان بانک باید وجوه مورد نیاز خود را از رئیس صندوق دریافت کنند.
• مهارت کار با کامپیوتر و آشنایی با فناوری اطلاعات – امروزه کلیه سیستم های بانکی مکانیزه شده و بانکداری الکترونیکی بسیار رایج شده است. بنابراین کارمند بانک باید مهارت کافی در استفاده از کامپیوتر داشته و با آخرین دستاوردهای فناوری اطلاعات در حوزه بانکی آشنا باشد.

تحصیلات مورد نیاز و نحوه ورود به شغل کارمند بانک

کارمند بانک در کشور ما در بسیاری از مشاغل از افراد با تخصص مرتبط استفاده نمی شود که این خود نقطه ضعف بزرگی برای بازارکار ما محسوب می شود. گاهی نیز سازمان ها و شرکت ها برای یک شغل افرادی با مدارک تحصیلی عالی استخدام می کنند، در صورتی که واقعا نیاز نیست. کارمند بانک از جمله مشاغلی است که فردی با حداکثر مدرک لیسانس به راحتی می تواند در آن موفق باشد.

به طور کلی بانک ها و موسسات مالی کشور از بین فارغ التحصیلان رشته های زیر برای شغل کارمند بانک استخدام می کنند :

• مدیریت امور بانکی
• مدیریت ( معمولا به جز گرایش های هتلداری، جهانگردی)
• حسابداری
• علوم اقتصادی
• آمار
• ریاضی
• مهندسی صنایع
• مهندسی کامپیوتر
• زبان انگلیسی (برای شعب ارزی)

فارغ التحصیلان رشته های فوق پس از شرکت در آزمون ورودی بانک ها و موسسات مالی و قبولی در آنها، باید در مصاحبه و گزینش شرکت کنند. در فرآیند مصاحبه سوالاتی مختلفی در مورد اطلاعات عمومی، اطلاعات تخصصی، اطلاعات فردی و شخصیتی، سوابق تحصیلی و سوابق قضایی فرد پرسیده می شود. در واقع متقاضی از جهات مختلف مورد ارزیابی قرار می گیرد. در صورت قبولی در مصاحبه، معمولا متقاضیان باید در یکسری دوره های آموزشی و کارآموزی مرتبط که توسط بانک یا موسسه مالی برگزار می شود، شرکت کنند تا برای کار در شعبه آماده شوند.

فرصت های شغلی و بازار کار کارمند بانک

افراد علاقمند و واجد شرایط شغل کارمند بانک می توانند در همه بانک ها و موسسات مالی و اعتباری دولتی و خصوصی کشور مشغول به کار شوند.

بانک ها و موسسات مالی آگهی های استخدام خود را در سایت خود، سایت های کاریابی و استخدامی، روزنامه و. منتشر می کنند که افراد متقاضی با مراجعه مداوم به این بخش ها می توانند از آخرین اطلاعات استخدامی بانک ها اطلاع یابند.

در خصوص میزان استخدام کارمند بانک در کشور آمار دقیقی در دسترس نمی باشد. در بانک های دولتی تعداد استخدام ها بسیار کاهش یافته است زیرا بسیاری از خدمات بانکی الکترونیکی شده است و همچنین مطابق با سیاست های خصوصی سازی کشور، بانک دولتی جدیدی افتتاح نشده و نخواهد شد. بنابراین روند استخدام در بانک های دولتی به شدت رو به کاهش است. اما در حوزه بانک های خصوصی شرایط کمی متفاوت است. علیرغم الکترونیکی شدن بسیاری از خدمات، به دلیل خصوصی و رقابتی شدن فضای حاکم بین بانک ها و موسسات مالی، هر چند وقت یکبار شاهد تاسیس بانک یا موسسه مالی خصوصی جدیدی هستیم. این نشان از این دارد که روند استخدام کارمند بانک در این بخش در چند سال آینده رو به افزایش است.

البته انتظار می رود در چندین سال بعد که مطمئنا تکنولوژی پیشرفت های زیادتری خواهد کرد، عمده خدمات مالی و بانکی به صورت غیر حضوری قابل انجام خواهد بود. از طرفی بازار مالی و بانکی کشور هم از نظر تعداد بانک ها و موسسات مالی تاسیس شده به حالت اشباع خواهد رسید. بنابراین در آن زمان میزان استخدام نیروی کار در این بخش روند کاهشی پیدا خواهد کرد.

وضعیت استخدام این شغل در برخی از کشورهای جهان

استرالیا - میزان استخدام کارمند بانک در ۵ سال گذشته رشد منفی۳ درصد داشته و روند کاهشی در آینده برای آن پیش بینی شده است.

درآمد کارمند بانک

آمار درست و مشخصی از حقوق کارمند بانک در ایران در دسترس نمی باشد. اما باید به این نکته توجه داشت که حقوق و درآمد آنها تفاوت زیادی با کارمندان سایر سازمان ها و شرکت ها ندارد. البته در بانک های خصوصی حقوق و دریافتی ها از بانک های دولتی بیشتر است. تفاوت اصلی کارمند بانک با کارمندان سایر بخش ها در میزان تسهیلات کم بهره ای است که هر چند سال یکبار دریافت می کنند.

درآمد کارمند بانک در برخی از کشورهای جهان

آمریکا - مطابق با آخرین آمارها در سال ۲۰۱۳، درآمد سالانه کارمند بانک در آمریکا ۲۵.۱۰۰ دلار بوده است.

استرالیا - متوسط درآمد سالیانه کارمند بانک ۴۷.۱۰۰ دلار (قبل از کسر مالیات) می باشد.

شخصیت های مناسب این شغل کارمند بانک

در یک انتخاب شغل صحیح و درست، عوامل مختلفی از جمله ویژگی های شخصیتی، ارزش ها، علایق، مهارت ها، شرایط خانوادگی، شرایط جامعه و . برای هر فرد باید در نظر گرفته شوند. یکی از مهم ترین این عوامل ویژگی های شخصیتی می باشد. شناخت درست شخصیت هر تفاوت گردش مالی و درآمد فرد فرآیندی پیچیده و محتاج به تخصص و زمان کافی است. البته هر فردی ویژگی های منحصربه فرد خود را دارد، حتی افرادی که به نوعی تیپ شخصیتی مشابه دارند، باز هم در برخی موارد با یکدیگر متفاوت هستند.

به طور کلی همیشه افراد موفقی از تیپ های شخصیتی مختلف در تمام مشاغل هستند و نمی توان دقیقا اعلام کرد که فقط تیپ های شخصیتی خاصی هستند که در این شغل موفق می شوند. اما طی تحقیقاتی که صورت گرفته تیپ های شخصیتی ای که برای این شغل معرفی می شوند، عموما این کار را بیشتر پسندیده و رضایت شغلی بیشتری در آن داشته اند.

اظهارنامه مالیاتی عدم فعالیت شرکت

تمامی انواع شرکت‌هایی که در قانون تجارت از آن‌ها نام برده شده است، برای شروع فعالیت باید در اداره ثبت شرکت‌ها به ثبت برسند. در واقع صاحبان انواع شرکت‌های هفت‌گانه پس از ثبت شرکت باید به اداره دارایی مراجعه کنند. این کار برای دریافت پرونده مالیاتی و پلمپ دفاتر تجاری صورت می‌گیرد. با وجود این، گاهی در حین انجام کارها موانعی به وجود می‌آید. یکی از این موانع این است که افراد پس از اتمام فرایند ثبت شرکت، برای دریافت پرونده مالیاتی و تعیین حوزه مالیاتی اقدامی انجام نمی‌دهند. از سوی دیگر، ممکن است شرکت پس از انجام امور ثبتی، به دلایل گوناگون از انجام فعالیت خودداری کند. (عدم فعالیت شرکت)

به این شرکت‌ها «شرکت‌های بدون فعالیت» گفته می‌شود. شرکت بدون فعالیت هیچ نوع گردش مالی بانکی ندارد، حتی به عنوان مصارف شخصی صاحبان خود. به عبارت دیگر، عدم فعالیت شرکت به این معنی است که هیچ فعالیتی در این شرکت انجام نمی‌گیرد و هیچ قرارداد خرید و فروشی در آن منعقد نمی‌گردد. در این شرایط، تسلیم اظهارنامه عدم فعالیت ضروری است.

اعلام عدم فعالیت شرکت چگونه است؟

پس از ثبت شرکت، مشخصات صاحبان آن از طریق اداره ثبت شرکت‌ها به اداره دارایی گزارش خواهد می‌شود. در صورت عدم فعالیت شرکت شما، می‌توانید با رعایت اصول کلی زیر که به اختصار بیان شده‌اند مشمول جریمه مالیاتی نشوید:

بر اساس ماده ۱۸۴ قانون مالیات‌های مستقیم، ادارات ثبت مکلف هستند در آخر هر ماه فهرست کامل شرکت‌ها و موسساتی را که در طول ماه به ثبت می‌رسند و تغییراتی را که در شرکت‌ها و مؤسسات موجود به وجود می‌آیند به همراه نام اشخاص حقیقی یا حقوقی‌ای که دفتر قانونی به ثبت رسانده‌اند با ذکر تعداد دفاتر ثبت‌شده و شماره‌های آنها به اداره امور مالیاتی محل اقامت موسسه ارسال کنند. باید توجه داشت که مراتب امر، از زمان ثبت تا زمانی که شرکت فاقد فعالیت بوده است، باید طی نامه‌ای کتبی در سربرگ شرکت و با مهر و امضا به این واحد مالیاتی اطلاع داده شود.

خرید هر گونه اموال و اثاثیه و تجهیزات در سال مورد نظر جزو خرید شرکت محسوب می‌شود و قابل رهگیری است.

توجه به این نکته بسیار ضروری است که اعلام عدم فعالیت نسبت به گذشته اثر دارد و قابل‌قبول است و نمی‌توان این کار را برای آینده انجام داد.

شرکت‌های ثبت‌شدۀ بدون فعالیت چه اقداماتی باید انجام دهند؟

اگر شرکتی در اداره ثبت شرکت‌ها به ثبت برسد اما در هر مرحله‌ای به هر دلیلی دیگر به فعالیت خود ادامه ندهد، باید اقدامات قانونی لازم برای اعلام عدم فعالیت خود را فوراً تکمیل کند. در حقیقت، شرکت‌های بدون فعالیت نیز باید اقداماتی انجام دهند. اقداماتی که برای تسلیم اظهارنامه عدم فعالیت شرکت باید انجام دهید عبارت‌اند از:

• شرکت‌های بدون فعالیت ملزم به تهیه دفاتر قانونی و اظهارنامه مالیاتی هستند.
• نامه عدم فعالیت شرکت‌های بدون فعالیت (در سربرگ رسمی شرکت و با مهر و امضا) باید در ابتدای چهار ماه سال مالی اعطا شود. در صورت عدم تحویل در موعد مقرر، جریمه مالیاتی به شرکت تعلق می‌گیرد.
• اظهارنامه‌های ارزش‌افزوده به صورت صفر نیز باید در مهلت مقرر تحویل داده شوند.
• عدم فعالیت شرکت مربوط به سال مالی قبل است. بنابراین نمی‌توان برای سال مالی بعد اعلام عدم فعالیت کرد.
• در صورت عدم فعالیت شرکت، هر گونه خرید و فروش توسط اعضا ممنوع است. توجه تفاوت گردش مالی و درآمد به این نکته ضروری است که حتی خریدهای شخصی در این زمینه نیز به عنوان فعالیت شرکت محاسبه می‌شود.
• برای اعلام عدم فعالیت شرکت هر بار در هر سال مالی باید اقدام کرد. به عبارت دیگر، یک بار اعلام عدم فعالیت شرکت برای کل حیات شرکت کفایت نمی‌کند.
• اگر زمان زیادی از عدم فعالیت شرکت بگذرد، شرکت منحل خواهد شد.
• بدون تشکیل پرونده مالیاتی یا دارایی نمی‌توانید نامه عدم فعالیت تنظیم کنید.
• اگر فاکتور خرید و فروشی در تضاد با مدارک ارائه‌شده توسط شرکت‌های بدون فعالیت به اداره مالیاتی ارائه شود، این شرکت‌ها مشمول جریمه‌های سنگین مالیاتی می‌شوند.
• اگر شرکتی در اساسنامه خود آورده نقدی دارد، حتماً باید در حساب بانکی و در اظهارنامه عملکرد نشان داده شود.

مالیات شرکت‌هایی که فعالیت ندارند چگونه محاسبه می‌شود؟

همان‌طور که می‌دانید، مالیات بر درآمد صورت می‌گیرد. ثبت شرکت‌ها عموماً برای انجام فعالیت‌های تجاری است. بنابراین شرکت‌ها از زمان تاسیس مشمول پرداخت مالیات می‌شوند. حال اگر شرکتی فعالیت اقتصادی نداشته باشد، باید عدم فعالیت شرکت را به حوزه مالیاتی خود اطلاع دهد تا مشمول مالیات نشود. تسلیم اظهارنامه عدم فعالیت شرکت از دید قانون الزامی است. برخی تصور می‌کنند تا زمانی که در اداره مالیات تشکیل پرونده دارایی نداده‌اند مشمول مالیات نخواهند شد.

در حالی که این تصور کاملاً اشتباه است. اداره ثبت شرکت‌ها طبق قانون مالیات‌های مستقیم مکلف است در پایان هر ماه تمام اطلاعات مربوط به ثبت شرکت‌ها و موسسات و نیز تغییرات آنها را به اداره مالیات ارائه دهد. در نتیجه، اعلام عدم فعالیت شرکت‌ها بسیار حائز اهمیت است، زیرا در غیر این صورت نه تنها به این شرکت‌ها مالیات تعلق می‌گیرد، بلکه مشمول جرائم مالیاتی نیز خواهند شد.

به شرکت‌هایی که فعالیتی ندارند توصیه می‌شود تشکیل پرونده دارایی خود را به تأخیر نیندازند. حتی اگر فعالیت اقتصادی ندارید، باز هم باید تشکیل پرونده دارایی بدهید و عدم فعالیت خود را اعلام کنید. اداره مالیات دو ماه به شرکت‌های تازه تاسیس مهلت می‌دهد تا برای تشکیل پرونده دارایی و اخذ کد اقتصادی اقدام کنند. اگر ظرف مدت مقرر اقدام نکنند، مشمول جرائم مالیاتی می‌شوند.

گاهی شرکت‌ها در آغاز فعالیت خود با مشکلاتی مواجه می‌شوند و از فعالیت بازمی‌مانند. این شرکت‌ها و تمام شرکت‌هایی که به هر دلیلی برای مدتی فعالیت تجاری ندارند باید این موضوع را اعلام کنند و اقدامات لازم در این زمینه را انجام دهند. مالیات بر درآمد است و زمانی که شما درآمدی ندارید، مالیاتی به شما تعلق نمی‌گیرد. برای اثبات عدم فعالیت شرکت خود، باید این موضوع را به حوزه مالیاتی مربوطه اعلام کنید. در صورت عدم اطلاع‌رسانی در زمینۀ عدم فعالیت، به شما مالیات تعلق می‌گیرد.

نامه عدم فعالیت شرکت را چگونه بنویسیم؟

در زیر می‌توانید نمونه نامه عدم فعالیت شرکت را مشاهده کنید.

ریاست محترم امور مالیاتی …

با سلام

احتراماً بدین وسیله اعلام می‌دارد شرکت … به شماره ثبت … و کلاسه پرونده … از تاریخ … هیچ‌گونه فعالیت اقتصادی نداشته است و عدم فعالیت خود را اعلام می‌دارد.

توجه به این نکته بسیار ضروری است که عدم فعالیت شرکت را باید در مهلت قانونی آن (چهار ماه اول سال مالی) اعلام کنید. اگر این درخواست خارج از این مهلت داده شود، مالیات ماه‌های اعلام‌نشده برای شرکت محاسبه می‌شود. گفتنی است که به انضمام اعلام کتبی، عدم فعالیت دفاتر مالی و اظهارنامه مالیاتی نیز باید تسلیم شود. همچنین یادآور می‌شویم که عدم فعالیت شرکت مربوط به گذشته است و نمی‌توان برای آینده یا سال تفاوت گردش مالی و درآمد مالی بعد اعلام عدم فعالیت کرد.

عواقب اعلام نکردن عدم فعالیت چیست؟

اگر افراد در چهار ماه نخست سال مالی، غیر فعال بودن شرکت خود را به هر دلیلی اعلام نکنند و یا دفاتر پلمپ خود را به همراه اظهارنامه مالیاتی سال قبل ارسال نکنند، مشمول جریمه علی الراس شدن مالیات می‌شوند. نکتۀ مهم این است که شرکت‌ها تنها به اندازۀ سود سالیانه از خرید و فروش و دست‌آورد مالی سالانه‌شان، مطابق با دفاتر پلمپ و اظهارنامه مالیاتی خود، مشمول پرداخت مالیات می‌شوند. اگر شرکتی فعالیت کم داشته باشد نیازی به پرداخت مالیات سنگین ندارد و نباید از این موضوع بترسد. اما اگر اشخاص در زمان مقرر اقدام به ارائه نامه عدم فعالیت نکنند و یا دفاتر خود را از ترس مالیات زیاد ارسال نکنند، بهای سنگینی باید پرداخت کنند. بنابراین اگر نمی‌خواهید مشمول مالیات علی الراس شوید، باید در اسرع وقت انحلال شرکت خود را ثبت کنید یا غیر فعال بودن آن را اعلام نمایید.

انحلال شرکت غیر فعال به چه صورت است؟

شرکت‌ها و به طور کلی اشخاص حقوقی به دلایل گوناگون می‌توانند اعلام انحلال کنند. از جملۀ این دلایل می‌توان به ناممکن بودن ادامه فعالیت شرکت، منقضی شدن زمان حیات شرکت، عدم فعالیت طولانی مدت شرکت، عدم تصدی سمت مدیرعامل یا بعضی سمت‌های دیگر و تصمیم مجمع عمومی فوق‌العاده شرکت به انحلال شرکت غیر فعال اشاره کرد. انحلال شرکت به معنای پایان حیات شرکت است. از مهم‌ترین اقداماتی که باید برای این موضوع انجام بگیرد می‌توان به تصفیه دیون و بدهی‌های شرکت و نیز تقسیم اموال به‌جامانده بین شرکا یا سهامداران اشاره کرد. پیش از تشکیل مجمع عمومی برای انحلال شرکت، اعضای هیئت‌مدیره و مدیران وظیفه دارند بدهی‌ها و دارایی‌های شرکت را لیست کنند و در روز مجمع در اختیار اعضا بگذارند.

توجه به این نکته بسیار مهم است که عدم تسلیم این نوع اظهارنامه انحلال شرکت یا تهیه آن به صورت خلاف واقع باعث می‌شود یک یا دو درصد سرمایه پرداخت‌شده شرکت در تاریخ انحلال به عنوان جریمه برداشت شود. تمام شرکا و ضامن‌های شرکت نیز برای پرداخت این جریمه مسئولیت خواهند داشت. لیست بدهی‌ها و دارایی‌های اشخاص حقوقی نیز باید طبق نمونه خود سازمان امور مالیاتی تهیه شود. فرم اظهارنامه مالیاتی انحلال شرکت را می‌توانید از سایت سازمان امور مالیاتی دریافت کنید. یکی دیگر از انواع اظهارنامه انحلال شرکت‌ها، همان اظهارنامه مالیاتی آخرین سال فعالیت شرکت است که تهیه آن بر عهده مدیران تصفیه است. عدم تسلیم اظهارنامه انحلال شرکت غیر فعال سبب مسئولیت مدیران تصفیه و ضامن‌ها در پرداخت جرائم خواهد شد. همچنین باید توجه داشت که اعلام رسمی اظهارنامه عدم فعالیت شرکت در هر مرحله‌ای از دید قانون الزامی است.

آیا عدم اعلام شروع فعالیت به اداره امور مالیاتی مشمول جریمه است؟

اگر شرکت ثبت‌شدۀ شما به هر دلیلی (ورشکستگی، عدم فعالیت طولانی‌مدت، عدم دریافت مجوزهای لازم، راکد بودن بازار و غیره) هیچ‌گونه گردش مالی نداشته باشد (حتی تفاوت گردش مالی و درآمد برای مصارف شخصی)، شرکت غیرفعال محسوب می‌شود و باید انحلال آن را ثبت کرد. توجه داشته باشید که شرکت غیرفعال را نمی‌توان به حال خود رها کرد. برای در امان ماندن از جرائم مالیاتی باید اقداماتی قانونی برای آن انجام داد. تسلیم اظهارنامه عدم فعالیت شرکت به همین منظور صورت می‌گیرد. در پایان، اگر تمام نکات را رعایت کنید و طبق قانون پیش بروید، هیچ مشکل و دردسری برای شما پیش نخواهد آمد. انحلال شرکت یا غیر فعال بودن شرکت را حتماً در اسرع وقت اعلام کنید تا از عواقب پرداخت مالیاتی آن در امان بمانید.

پرسش‌های پرتکرار پیرامون اظهارنامه مالیاتی عدم فعالیت شرکت

منظور از شرکت بدون فعالیت چیست؟

اگر شرکت پس از انجام امور ثبتی، به دلایل گوناگون از انجام فعالیت خودداری کند، به آن «شرکت بدون فعالیت» گفته می‌شود. شرکت بدون فعالیت هیچ نوع گردش مالی بانکی ندارد، حتی به عنوان مصارف شخصی صاحبان خود. به عبارت دیگر، هیچ فعالیتی در این شرکت انجام نمی‌گیرد و هیچ قرارداد خرید و فروشی در آن منعقد نمی‌گردد.

چگونه برای شرکت خود اعلام عدم فعالیت کنیم؟

برای اعلام عدم فعالیت شرکت باید در چهار ماه اول سال مالی به اداره امور مالیاتی رفت و این موضوع را به صورت رسمی اعلام کرد. تسلیم اظهارنامه عدم فعالیت شرکت از نظر قانونی الزامی است.

شرکت‌های ثبت‌شدۀ بدون فعالیت چه اقداماتی باید انجام دهند؟

اگر شرکتی در اداره ثبت شرکت‌ها به ثبت برسد اما در هر مرحله‌ای به هر دلیلی دیگر به فعالیت خود ادامه ندهد، باید اقدامات قانونی لازم برای اعلام عدم فعالیت خود را فوراً تکمیل کند. برای این منظور باید با در دست داشتن مدارک لازم به اداره امور مالیاتی مراجعه کرد.

مالیات شرکت‌هایی که فعالیت ندارند چگونه محاسبه می‌شود؟

تمام شرکت‌هایی که به هر دلیلی برای مدتی فعالیت تجاری ندارند باید این موضوع را به اداره امور مالیاتی اعلام کنند و اقدامات لازم در این زمینه را انجام دهند. مالیات بر درآمد است و زمانی که شما درآمدی ندارید، مالیاتی به شما تعلق نمی‌گیرد. اما برای اثبات عدم فعالیت شرکت خود، باید این موضوع را به حوزه مالیاتی مربوطه اعلام کنید. در صورت عدم اطلاع‌رسانی در زمینۀ عدم فعالیت، به شما مالیات تعلق می‌گیرد.

نامه عدم فعالیت شرکت چگونه تنظیم می‌شود؟

ریاست محترم امور مالیاتی … با سلام، احتراماً بدین وسیله اعلام می‌دارد شرکت … به شماره ثبت … و کلاسه پرونده … از تاریخ … هیچ‌گونه فعالیت اقتصادی نداشته است و عدم فعالیت خود را اعلام می‌دارد.

عواقب اعلام نکردن عدم فعالیت چیست؟

اگر افراد در چهار ماه نخست سال مالی، غیر فعال بودن شرکت خود را به هر دلیلی اعلام نکنند و یا دفاتر پلمپ خود را به همراه اظهارنامه مالیاتی سال قبل ارسال نکنند، مشمول جریمه علی الراس شدن مالیات می‌شوند.

انحلال شرکت غیر فعال به چه صورت است؟

شرکت‌ها می‌توانند به دلایل گوناگون (از جمله عدم فعالیت) اعلام انحلال کنند. اما عدم تسلیم اظهارنامه انحلال شرکت غیر فعال سبب مسئولیت مدیران تصفیه و ضامن‌ها در پرداخت جرائم خواهد شد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس؛ کدام بهتر است؟

معاملات در بازار ارز دیجیتال و فارکس چه شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند؟

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس، در ابعاد زیادی قابل مقایسه است. اغلب معاملات کریپتوکارنسی با معاملات فارکس شبیه به هم هستند. در بازار فارکس forex، فیات یا ارزهای سنتی کشورها، معامله می گردند و در بازار کریپتو crypto، ارزهای دیجیتال مورد معامله قرار می گیرند.
با این حال چند تفاوت اساسی بین این دو بازار وجود دارد، که در ادامه این مقاله ارز دیجیتال و ویدیو آموزشی، تفاوت ارز دیجیتال و فارکس به طور کامل شرح داده می شود.

‫تفاوت بازار ارز دیجیتال و فارکس در چیست و آیا در ایران قانونی هستند؟

• بازار فارکس یکی از صنایع حجیم جهانی با قدمت زیاد است. در واقع فارکس تاکنون یکی از بزرگترین بازارهای سیاره زمین بوده است. در حالی که معامله در بازار کریپتو یک صنعت نوآوری محسوب می شود.
• درحالی که ارزهای تفاوت گردش مالی و درآمد موجود در بازار فارکس توسط یک دولت متمرکز حمایت می شوند، ارزهای دیجیتال بر یک شبکه غیر متمرکز استوار می باشد.
• موسسات کارگزاری، بنگاه های واسطه گری و دلالان پایه های اصلی معاملات در بازار فارکس هستند که برای خدمات خود در هر مرحله‌ ای کارمزد معاملات را دریافت می کنند. یکی از برتری های مهم بازار کریپتو، عدم نیاز به واسطه یا بروکرها می باشد.
• یک نکته مهم در تفاوت ارز دیجیتال و فارکس، نقدینگی در این دو بازار است. یک واقعیت مهم که باید به آن توجه داشته باشید این است که بازار فارکس به دلیل سابقه طولانی فعالیت، دارای نقدینگی عمیق و مستحکم هستند. در حالی که در بازار کریپتوکارنسی کمبود نقدینگی وجود دارد.
• معامله گران فارکس در یک مشارکت نهادی با بانک های جهانی، معامله گران ماهر و سایر شرکت ها و بنگاه های خصوصی به معامله می پردازند و در رقابت دشواری با هم هستند. تریدرهای کریپتوکارنسی نیازی به رقابت با یکدیگر ندارند.
• نوسانات قیمت در بازار ارز دیجیتال بسیار بیشتر از بالا و پایین رفتن قیمت در بازار فارکس است.

جزئیات تفاوت ارز دیجیتال و فارکس کدامند؟

میانگین نرخ گردش مالی در معاملات فارکس به طور روزانه به میزانی حدود تریلیون ها دلار می رسد. این در حالی است که گردش مالی مبادلات بیت کوین به عنوان اصلی ترین رمزارز، میزانی بالغ بر چند میلیارد دلار است.

فارکس به عنوان یک بازار جهانی، تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله تحرکات سیاسی، میزان تورم و نرخ بیکاری قرار دارد. به طور متوسط روزانه 5.3 تریلیون دلار در فارکس معامله می شود.

اگر به صورت جزئی بخواهیم حجم مبادلات روزانه بیت کوین را با حجم معاملات روزانه فرانک سوئیس در فارکس مقایسه کنیم؛ به طور مثال، معاملات فرانک سوئیس پنج درصد از حجم معاملات بازار فارکس را در برمی گیرد. این میزان حدود 265 میلیارد دلار را شامل می شود. ولی بازدهی سود بازار فارکس حدود دو سوم بازدهی سود معاملات رمزنگاری می باشد.

بازار فارکس یک بازار جهانی است و بروکرهای فارکس در سرتاسر جهان وجود دارند. معاملات فارکس هزینۀ زیادی دارد زیرا تمام بروکرها و واسطه های معاملات برای خدمات خود کارمزد دریافت می کنند. این هزینه ها باعث شده که معامله گران فارکس برای آنکه بتوانند وارد این بازار شوند، نیاز تفاوت گردش مالی و درآمد است که در شروع فعالیتشان سرمایه زیادی داشته باشند.

نقش امنیت در تفاوت ارز دیجیتال و فارکس چیست؟

میزان امنیت در معاملات ارز دیجیتال حائز درجه بالایی از ایمنی می باشد، زیرا تولید توکن ها و انجام تراکنش ها در شبکه بلاک چین صورت می گیرد.

درست است که خبرهایی در مورد هک شدن و یا از دست رفتن سرمایه ارز های دیجیتال شنیده می شود ولی با توجه به اینکه شبکه بلاک چین از ایمنی قابل قبولی برخوردار است، اقدام به هک کردن این شبکه بسیار سخت است ولی به هر حال احتمال کمی نیز وجود دارد.
از طرف در اکثر کشورها مقرراتی در مورد شرایط رمزارزها وجود ندارد و همین امر سبب شده که تریدرهای ارز دیجیتال مورد کلاهبرداری واقع شوند.

در برخی از کشورها سرمایه افراد در بازار فارکس از طریق دولت بیمه می شود، بنابراین اگر تریدری به از دست دادن سرمایه اش دچار گردد، میزانی از ضرر او جبران می گردد.

تفاوت پایداری و نوسانات ارز دیجیتال و فارکس به چه میزان است؟

بازار ارزهای دیجیتال از نوسانات زیادی برخوردار است، در حالی که بازار مالی فارکس دارای نوسانات کمتری است. چون تفاوت نرخ خرید و فروش کم است. بنابراین سود اندکی از معاملات فارکس نصیب معامله گران می شود ولی از آنجا که نقدینگی در بازار فارکس زیاد است، دستیابی به سود نسبتا آسان است.

در بازار فارکس جفت ارزهای زیادی برای معامله وجود دارد و به همین خاطر گردش مالی بالایی در این بازار مشاهده می شود. در بازار فارکس حتی ارزهای کم اهمیت نیز از حجم معاملات بالایی برخوردارند.

از آنجا که حجم نقدینگی در فارکس بالاست، بنابراین انجام معاملات بزرگ بر بالا رفتن یا پایین آمدن قیمت تاثیر زیادی ندارد. در حالی که در معاملات کریپتوکارنسی، حجم بالای معاملات تاثیر زیادی بر قیمت ها دارند.

کارمزدهایی که برای معاملات ارز دیجیتال دریافت می شود نسبت به حق العمل های بروکرهای فارکس بسیار کمتر است. از آنجا که در معاملات رمزارزها واسطه وجود ندارد، نیاز به پرداخت هزینه هایی برای کارمزد معاملات نیست.

نوسانات بازار رمزارز بسیار زیاد و غیرقابل پیش بینی است، به طوریکه می بینیم در همان صبحی که حجم خرید بالاست، ممکن است حجم فروش در عصر نیز بسیار بالا باشد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر بنگاه های مالی چیست؟

یکی از مواردی که باعث تفاوت ارز دیجیتال و فارکس شده است، تفاوت بنگاه های عرضه کننده آنها می باشد. در واقع وظایف کارگزار بورس با صرافی ارز دیجیتال تفاوت دارد.

صرافی میتواند در خرید ارز یا تبدیل ارز شما به ارز دیگری کمک نماید. برخی از صرافی های ارز دیجیتال امکاناتی از جمله نمودار قیمت، خرید مشروط یا شرطی و یا leverage را هم برای کمک به تریدرها اضافه نموده اند.

خرید مشروط سفارشی است که شامل یک یا چند معیار مشخص شده، می باشد. معمولاً خرید شرطی به انواع سفارشات پیچیده تری که در استراتژی های معاملات پیشرفته استفاده می شود، اشاره دارند.

کارگزار یا بروکر، در بازارهای مالی از جمله بورس سهام یا بازار فارکس فعالیت دارند. وظیفه اصلی بروکرها خرید و فروش هر متاعی از جمله سهام، فلزات قیمتی، کالاهای اساسی، سهام انرژی نفت و گاز، و حتی ارزهای دیجیتال می باشد.

به طور معمول، علاقمندان به خریداری سهام شرکت های موجود در بازار بورس، به طور مستقیم امکان خریداری ندارند. آنها ابتدا باید در یک بروکر حساب باز کنند. سپس درخواست خرید هر متاعی که بنگاه کارگزاری با آنها قرارداد دارند، را برای بروکر بفرستند. در اینجاست که بنا به نوع خریدشان، ممکن است این معامله برایشان سود یا زیان به همراه داشته باشد.

بروکرهای های فارکس که کارگزاری بازار معاملات ارزهای خارجی از قبیل دلار، یورو، پوند و دیگر ارزها را دارند، به طور معمول به معامله گران خود لوریج یا اهرم پاداش میدهند تا بتوانند چند برابر سرمایه‌ شان خرید نمایند.

برخی از بروکرهای بازار فارکس برای خرید رمزارز، قراردادهایی با شرکت های تامین نقدینگی می بندند. تریدر درخواست خرید یا فروش بیت کوین را طی قراردادی به بروکر واگذار می کند.

طی این قرارداد اگر تریدر سود کند معادل دلاری سود از طرف بروکر به او پرداخت می شود و اگر ضرر کند، تریدر باید معادل دلاری ضرر را به بروکر برگرداند. در این قرارداد، تریدر صاحب رمزارز نیست و تنها خرید و فروش و یا معامله آن را انجام می دهد. در واقع تریدر در نزد بروکر سرمایه‌گذاری نمی کند.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر افتتاح حساب کاربری چیست؟

پروسه بازکردن حساب در صرافی‌ همانند ایجاد اکانت در دیگر وبسایت ‌ها می باشد. فرآیند کار همان روند معمول ارائه دادن ایمیل، انتخاب رمز عبور و تایید آدرس ایمیل است. وقتی ثبت نام انجام شد، برای این‌که امکان سپرده ‌گذاری و برداشت از حساب خود را داشته باشید، لازم است پروسه تایید هویت را بگذرانید.

جهت ثبت نام در کارگزار فارکس یا همان بروکر نیز مراحل کار دشواری لازم نیست و همان روند افتتاح حساب در صرافی را دارد. همانند مورد فوق برای انجام فعالیت سپرده‌ گذاری و یا انجام معامله، تایید هویت کاربر اجباری و الزامی می باشد. ممکن است اسکن از مدرکی که اثبات شناسایی و آدرس شما باشد، لازم گردد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر سپرده‌ گذاری و برداشت از حساب چیست؟

گذاشتن پول فیات در صرافی ‌های ارز دیجیتال به عنوان سپرده مالی دردسرهایی دارد. به عنوان مثال برای نگهداری سپرده در بایننس امکان ذخیره دلار و یا یورو نیست و لازم است از رمزارز استفاده شود. بنابراین شما باید بتوانید ابتدا مقداری رمزارز بخرید و سپس آن را سپرده کنید.
در کارگزاری ها و بروکرها گذاشتن سپرده در حساب و یا برداشت از آن، به طور معمول به شکل دلار یا یورو انجام پذیر است. بنابراین برعکس صرافی‌ها انجام فعالیت های واریز و برداشت با ارز دیجیتال نیست. شاید اگر جستجو کنید بتوانید بروکرهایی که ارزهای دیجیتال را می پذیرند، پیدا کنید.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر خرید و فروش ارز چیست؟

انجام معاملات خریداری ارز و یا به فروش رساندن آن در صرافی احتیاج به کسب دانش ویژه ای ندارد. کافی است تریدر ابزار معاملاتی دلخواه خود را برگزیند، نمودار قیمت‌ها را مشاهده کند و وارد ترید گردد.

شما در حکم معامله گر ارز دیجیتال، امکان گذاشتن سفارشات خریداری، به فروش رساندن و به کار بردن stop limit و یا limit order را دارید ولی از این بابت صرافی‌ ها محدودتر از بروکرها هستند.

شما به عنوان معامله گری که بخواهید از پلتفرم بروکر برای خرید و فروش استفاده کنید، امکانات ویژ‌ه ای را خواهید داشت. آنها به شما کمک می‌کنند تا تکنیک ‌های خود را دقیق‌تر پیاده سازی نمایید. به طور مثال شما می توانید اندیکاتورهای اضافی بر روی نمودار قیمت گذاشته و از ابرازهای تحلیل تکنیکال بهره مند شوید.

شباهت های ارز دیجیتال و فارکس کدامند؟

در پایان باید گفت، در حالی که در مناطق خاصی اختلافات شدید بین بیت کوین و بازارهای فارکس وجود دارد، شباهت ها و پتانسیل هایی برای همگرایی بیشتر وجود دارد زیرا دارایی های دیجیتالی در حال متصل کردن خود به سیستم مالی جهانی هستند.
هر دو بازار از پلتفرم های اینترنتی بهره مند بوده و خرید و فروش در آنها با راحتی انجام پذیر است. البته برای بالا بردن میزان سود مهارت های کافی لازم است.

جمع بندی مطالب ارائه شده:

هر معامله ای که در بازار فارکس و یا در دنیای ارز های دیجیتال انجام پذیرد، دارای ریسک ها و خطرات ضرر و یا پاداش و دریافت سود است. پس معامله در این بازارها، هر دو جنبه مثبت و منفی را دارد. ولی به نظر می رسد در کل انجام معاملات در فارکس دارای ثبات و امنیت بیشتر است و از آنجا که تاریخچه طولانی تری دارد، مراتب قانون گذاری آن مشهودتر است.

تعدادی شباهت نیز بین این دو بازار وجود دارد. برای مثال، برای قیمت گذاری دارایی های مربوطه، پویایی اساسی بازار و عرضه و تقاضا حاکم است.

شباهت دیگر دو بازار فارکس و ارز دیجیتال این است که دارای پلتفرم های اینترنتی برای معاملات خود هستند. یعنی crypto و forex هر دو نمایانگر یک فروشگاه دیجیتالی با ارزش هستند که می توان با سهولت خریداری و فروش را انجام داد.

آنها هر دو نوسان بالایی دارند که فرصتی برای سود سریع در معاملات long و short را ایجاد می کند.

البته ترید رمزارزها وعده سود بیشتری در قیاس با معاملات فارکس را می دهند، بنابراین معامله گران با استعداد و با تجربه که در حد بالایی ریسک پذیر هستند، می توانند سود بیشتری را در ترید با ارز های دیجیتال به دست آورند و هیچ ارگان یا موسسه ای در معاملات آنها دخالت نمی کند.

سرانجام باید گفت در بازار فارکس، نقدینگی بیشتر بوده و بالا و پایین رفتن قیمت کمتر است، ولی در مقابل در بازار کریپتو بالا و پایین رفتن قیمت زیادتر است ولی نقدینگی کمتری از فارکس دارد. بنابراین معامله گران هر دو بازار باید بدانند که جهت وارد شدن به هر یک از این بازار ها باید تکنیک های ویژه آنها را آموخت و به کار گرفت.

سوالات متداول:

وظیفه کارگزار یا بروکر چیست؟

کارگزار یاbroker یک فرد یا بنگاه مالی است که به عنوان دلال میان سرمایه گذار و بورس اوراق بهادار عمل می­ کند. کارگزار همچنین می تواند در حکم یک بنگاه به عنوان نماینده برای مشتری عمل کند و مشتری را به ازای خدمات خود، مجاب به پرداخت کارمزد یا کمیسیون نماید.
به عبارت دیگر بروکر شخص یا بنگاهی است که معاملات بین خریدار و فروشنده را با دریافت حق العمل یا کمیسیون ترتیب می دهد. همچنین بروکری که به عنوان فروشنده یا به عنوان خریدار عمل می کند به عنوان طرف اصلی معامله محسوب می شود.

صرافی ارز دیجیتال چه کاری انجام می دهد؟

صرافی کریپتوکارنسی یا صرافی ارز دیجیتال (DCE) شغلی است که به مشتریان امکان می دهد ارزهای رمزنگاری یا ارزهای دیجیتال خود را با سایر دارایی ها، مانند پول معمولی فیات یا سایر ارزهای دیجیتال مبادله کنند.
صرافی ها نرخ ارز را برای هر کوین و هر توکن بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می کنند. اصولاً صرافی های رمزنگاری مشابه بورس های معمولی سهام کار می کنند.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس در میزان نوسانات چقدر است؟

هر دو این بازارها دارای volatility بالایی هستند به این معنی که مستعد تغییرات سریع و غیرقابل پیش بینی، به خصوص به سمت بدتر شدن می باشند. این ویژگی هم مثبت است و هم منفی.
نوسانات در هر دو بازار فارکس و رمزنگاری وجود دارد. اما، هرچه ریسک بالاتر باشد، پاداش نیز بیشتر می شود. گرچه ارزهای رمزنگاری گرایش زیادی به نوسان دارند، اما بازار ارز دیجیتال و بازار فارکس می توانند در یک دوره زمانی کوتاه دچار تغییر و تحول عظیمی در قیمت شوند.

معامله در فارکس یا ارز دیجیتال، کدام یک بهتر است ؟

داد و ستد ارزهای رمزنگاری یا ارزهای خارجی از سطح بالایی از تعامل برخوردار می باشد. این امر به برنامه ریزی منطقی مؤثر، مدیریت صحیح ریسک، پشتکار و تفاوت گردش مالی و درآمد تمایل شدید به یادگیری مداوم نیاز دارد.
اما بدون شک انجام معامله در هر دو این بازارهای جهانی می تواند منجر به فرصت های قابل توجهی برای سرمایه گذاری باشد که تریدر باید آموزش کافی دیده باشد و با تمرین کافی، مهارت لازم را به دست آورده باشد.
در بررسی تفاوت ارز دیجیتال و فارکس باید گفت، ترید با ارز دیجیتال، به ویژه با ماهیت کوتاه مدت، روشی دشوار است که صرف نظر از دارایی مورد نظر، تنها درصد کمی از تریدرها تاکنون موفق به اخذ سود از آن شده اند.

آیا فرق بین یک دارایی و بدهی را می‌دانید؟

یکی از دلایل پولدار نشدن مردم ندانستن تفاوت میان دارایی و بدهی است. از کار یک فرد پولدار، موجودی و دارایی متولد می‌شود اما مردم کم درآمد بدون این‌که خودشان بدانند بدهی می‌آفرینند.

اکنون با یک حساب سرانگشتی درباره زندگی خود و اطرافیان‌تان قضاوت کنید و بگویید ماهانه چقدر قسط پرداخت می‌کنید؟ اجاره خانه چطور؟ و.

شما بدون این‌که خودتان بدانید برای خود بدهی می‌تراشید قسط ماشین‌تان تمام نشده قسط مسکن شروع می‌شود .

این یعنی از دست دادن فرصت‌ها، کار سخت و کوشش زیاد برای پیشرفت .

در واقع چیزی که شما اسمش را پیشرفت گذاشته‌اید اما با کمال احترام سخت در اشتباهید، شما به جای کسب دارایی به هزینه‌کردن مشغولید . با این برنامه ثابت و منظم هیچ راهی برای ریسک و سرمایه‌گذاری پیش‌روی‌تان قرار نمی‌گیرد .

در مورد بدهی‌ها باید گفت که دو نوع بدهی وجود دارد: بدهی خوب و بدهی بد. هنگامی که مشاور مالی شما می‌گوید از بدهی اجتناب کنید، منظورش اجتناب از بدهی بد است. بدهی بد به معنی قرض‌گرفتن پول برای خریدهای غیرسرمایه‌ای می‌شود مانند استفاده از کارت‌های اعتباری برای خرید تلویزیون یا رفتن به تعطیلات و یا گرفتن وام برای خرید خانه‌ای که قصد سکونت در آن را دارید. دور ماندن از چنین بدهی‌هایی، توصیه خوبی است اما مشکل این‌جاست که شاید مشاور مالی در مورد بدهی‌های خوب حرفی به شما نمی‌زند. بدهی خوب، نوعی از بدهی است که برای خرید دارایی مانند املاک که اجاره داده می‌شوند، به کار گرفته می‌شود .

هنگامی که شما از پول بانک برای خرید یک ملک که برای شما جریان نقدی ایجاد می‌کند، استفاده می‌کنید. شما بخش کمتری از پول خود را هزینه می‌کنید و همچنین مستاجرین شما بدهی‌های‌تان را پرداخت خواهند کرد .

از دست بدهی های بد فرار کنید

بدهی های بد سارق درآمد شما هستند و تا زمانی که آن ها را تسویه نکنید آن ها مالک شما هستند. ما در جهانی زندگی می کنیم که در مورد هر چیزی می توانیم وام یا قرض بگیریم و البته با بهره های بالا و همین بهره های بالا گاها دریافت وام یا قرض را توجیه ناپذیر می کند .

شما برای خرید ماشین، منزل، لوازم خانگی و غیره با توجه به قیمت های سرسام آور کنونی نیازمند به دریافت وام یا ارائه ی تسهیلات در خرید هستید، ولی اگر قرار بر ثبات نرخ دلار باشد آیا خرید آن کالای جدید واقعا آنقدر ضروری است که بخواهید برای آن بهره ی سالانه ۲۵ درصد یا بالاتر پرداخت کنید؟ !

بنابراین توصیه می کنیم قبل از هر خرید این سوال را از خودتان بپرسید: “آیا واقعا این کالا آن قدر ضروری است که بابت آن بهره ی قابل توجهی بپردازم؟ ”

از این مسئله که بگذریم گفتنی است به علت ضعف سواد مالی در کشور، متاسفانه مردم به راحتی به صحبت های فروشنده گوش فرا می دهند و گاها موجب زیان آن ها می شود .

لینک های مفید

Mona	| 1399/03/03 17:21:51 |
بدهی بد مانند خرید تلویزیون یا وام گرفتن یا قرض گرفتن برای خرید غیرسرمایه ای و بدهی خوب مانند خریدن خانه و اجاره دادن آن به افراد و با گرفتن مبلغ اجاره میتوان بدهی حاصل از خرید خانه را پوشش داد
زهرا افتخاری	| 1399/03/03 23:05:28 |
بدهی بد در نتیجه خرید دارایی است که هیچ ضرورتی برای خرید آن وجو د ندارد و هیچ ارزشی را نیز ایجاد نمیکند . در مقابل بدهی خوب در مقابل ایجاد دارایی است که دارای ارزش افزوده است که با ارزشی که آن دارایی ایجاد میکند میتوان اقساط بدهی را پرداخت کرد . خانه.ماشین ارز سکه طلا
مسعود زارع بیدکی	| 1399/03/07 08:45:23 |
بدهی بد بدهی است که شخص با قرض کردن شروع به خرید اقلام بی ارزش می کند که هیچ خاصیت دارایی و ارزشمند ندارد و فقط هزینه است اما بدهی خوب بدهی است که شما بابت بدست آوردن یک دارایی مثل خونه به سمت استقراض میروید دارایی های یک خانواده می تواند انواع دارایی های پولی -شبه پولی وغیره باشد اما به نظر من دارایی یک خانواده آشنایی کامل با سواد مالی است
فرزانه جنتی	| 1399/03/13 22:36:34 |
بدهی بد در نتیجه خرید دارایی است که هیچ ضرورتی برای خرید آن وجو د ندارد و هیچ ارزشی را نیز ایجاد نمیکند . در مقابل بدهی خوب در مقابل ایجاد دارایی است که دارای ارزش افزوده است که با ارزشی که آن دارایی ایجاد میکند میتوان اقساط بدهی را پرداخت کرد .
مرتضی ندافی	| 1399/04/12 19:02:31 |
بدهی های خوب و بد بستگی به دلیلی که باعث آن بدهی شده است دارد که ایا ان یدهی انجام کار درستی بوده یا خیر اگه در مسیر درست بوده بدهی خوب و اگر غیر این باشد بدهی بد است خرید زمین و خانه ، ماشین ، طلا ، سهام و .
الناز بهروزی	| 1399/04/13 01:48:45 |
بدهی خوب و بد صرفا با این بستگی دارد که صرف چه کار یا چه هزینه ای شده اگر صرف هزینه ای شده که خوب و کارآمد و درآمد زا بوده و کسب سود دارد بدهی خوب است تفاوت گردش مالی و درآمد و اگر صرف هزینه های بیهوده و غیر ضروری شده بدهی بد است سپرده ها ، زمین ، ماشین ، سهام و .
محدثه دهقان طزرجانی	| 1399/04/17 18:12:59 |
بدهی بد آن است که جهت خرید کالاهای بی اهمیت باشد مثل خرج سفر تفریحی، خرید ماشین مدل بالا تر، و. ، اما بدهی خوب بدهی است که صرف کار با اهمیتی می‌شود مثل اجاره مسکن، یا مغازه، خرج عمل جراحی واجب و. ، مثل طلا، سکه، دلار و..
زهرا غنی زاده زارچ	| 1399/04/24 08:04:49 |
بدهی بد یعنی قرض گرفتن پول برای خرید دارایی های غیر سرمایه ای و بی ارزش. بدهی خوب یعنی وام گرفتن برای خرید دارایی های سرمایه ای مانند املاک که بعدا اجاره داده می شوند. - دارایی های موجود در یک خانواده مانند زمین ، ساختمان، طلا، نقره، وسایل منزل.
زهرا غنی زاده زارچ	| 1399/04/24 10:52:04 |
- بدهی خوب یعنی برای قرض گرفتن برای خریدن دارایی های سرمایه ای که بعدا اجاره داده می شوندو بدهی بد یعنی قرض گرفتن برای مخارج اضافی و غیر سرمایه ای. -دارایی های خانواده شامل طلا، نقره، سکه، زمین، ساختمان خانه.
محمدصالح شکیبا	| 1399/04/26 16:14:39 |
دارایی یعنی پولی ویاسرمایه ای که یک فرد دارد ومی تواند درموقع لزوم از ان استفاده کند . بدهی مقدار پولی که شخص باید به شخص دیگر در مدت معینی پرداخت کند البته بدهی دو نوع است 1.بدهی که باعث افزایش سرمایه نشود . 2.بدهی که باعث افزایش سرمایه دردرازمدت می شود.
حسین فتوحی اردکانی	| 1399/04/26 19:53:36 |
بدهی بد در نتیجه خرید دارایی است که هیچ ضرورتی برای خرید آن وجو د ندارد و هیچ ارزشی را نیز ایجاد نمیکند . در مقابل بدهی خوب در مقابل ایجاد دارایی است که دارای ارزش افزوده است که با ارزشی که آن دارایی ایجاد میکند میتوان اقساط بدهی را پرداخت کرد .. مثل زمین، ساختمان، موجودی نقدی و موجودی کالا و یا بصورت حقوق مالی
مهدی رضایی بیداخویدی	| 1399/04/27 03:43:22 |
بدهی بد استفاده از وام برای پرداخت دارایی که ارزش آن را کاهش می دهد نمونه ای از بدهی بد است. چرا؟ زیرا شما بیش از آنچه تفاوت گردش مالی و درآمد کالای آن را دارد بازپرداخت خواهید کرد ، به این معنی که در معامله پول خود را از دست داده اید. وام خودرو برای این منظور کار می کند. بدهی خوب ایده "بدهی خوب" بر این فرض استوار است که می توان از بدهی برای خالص کردن بازده ارزشمند استفاده کرد. بنابراین اگر در نتیجه دریافت وام درآمد و یا ارزش خالص خود را افزایش می دهید ، در پایان روز وام گرفتن پول به نفع شما است و بنابراین برای فرد یا یک نهاد تجاری خوب است.

برخی از نمونه های بدهی خوب عبارتند از .وام دانشجویی، وام و وام تجاری
تجهیزات و اشیاگرانقیمت و وسایل در خانه
استفاده از وام برای پرداخت دارایی که ارزش آن را کاهش می دهد نمونه ای از بدهی بد است. چرا؟ زیرا شما بیش از آنچه کالای آن را دارد بازپرداخت خواهید کرد ، به این معنی که در معامله پول خود را از دست داده اید. وام خودرو برای این منظور کار می کند.

بدهی به چیزی گفته می شود که پول را از جیب شما خارج می کند.

با ذکر یک مثال موضوع را روشن خواهیم کرد.

اگرشخصی ماشین پراید داشته باشد و آن را بفروشد و با گرفتن وام بانکی به مبلغ دریافتی20 میلیون تومان با باز پرداخت 35 میلیون تومان، با این پول اقدام به خرید یک ماشین مدل بالاتر بکند. او عملا مبلغ 35 میلیون تومان را تا سال ها در ستون هزینه های جاری ردیفی خاص را به خود اختصاص خواهد داد. این در صورتی است که همان ماشین پراید تا مدت ها می توانست مشکل رفت و آمد او را مرتفع سازد. معمولا افراد فقیر با پول خود وسایل تجملاتی و لوکس می خرند، خرید های آنها به جای منطقی بودن احساسی هست.

پاسخ به ۸ سوال درباره بودجه شرکت های دولتی

مرکز پژوهش‌های مجلس طی گزارشی به ۸ سوال کلیدی درباره بودجه شرکت‌های دولتی پاسخ داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، مرکز پژوهش‌های مجلس در ۸ پرسش به برخی ابهامات متداول در زمینه بودجه شرکت‌های دولتی پاسخ داد.

سوال ۱: بودجه شرکت‌های دولتی چیست؟

اصولاً زمانی که عنوان می‌شود بودجه یک شرکت دولتی X ریال است، تلقی رایجی شکل می‌گیرد مبنی بر اینکه شرکت مذکور X ریال در سال مورد نظر خرج خواهد کرد (یا اینکه دولت به شرکت مذکور X ریال منابع اختصاص خواهد داد). این تصور در خصوص بودجه شرکت‌ها دقیق نیست. بودجه یک شرکت در اصل منعکس کننده رقم گردش مالی شرکت در سال مورد نظر است. برخلاف منابع و مصارف بودجه عمومی، منابع و مصارف بودجه شرکت‌های دولتی ناشی از عملیات خود شرکت است.

منابع عبارت است از: درآمدهای شرکت (ناشی از فروش کالا یا خدمات تولیدی شرکت) و سایر وجوه کسب شده در سال مورد نظر مانند تسهیلات بانکی، سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌های شرکت و غیره؛

مصارف شرکت نیز عبارت است از: هزینه‌های تولید کالاها و خدمات و مواردی مانند بازپرداخت تسهیلات و وجوهی که شرکت‌ها باید به دولت بپردازند مانند سود سهام و مالیات.

بودجه شرکت عبارت است از: جمع منابع یا جمع مصارف شرکت مورد نظر در یک سال مالی (طبعاً جمع منابع و مصارف برابر بوده، لذا تفاوتی نمی‌کند کدام ملاک قرار گیرد و هردو نشاندهنده حجم گردش مالی شرکت در سال مورد نظر است).

سوال ۲: آیا می‌توان بودجه شرکت‌های دولتی را با بودجه سایر دستگاه‌های دولتی (بودجه عمومی) مقایسه کرد؟

همانطور که در پاسخ سوال پیش عنوان شد، بودجه شرکت‌ها به لحاظ ماهیت با بودجه سایر دستگاه‌های اجرایی متفاوت است. بودجه شرکت‌های دولتی نشان‌دهنده حجم عملیات شرکت در یک سال است، اما بودجه سایر دستگاه‌های اجرایی نشان‌دهنده مبلغی است که دستگاه مورد نظر در سال مزبور از خزانه دولت دریافت و صرف خواهد کرد. لذا مقایسه بودجه شرکت‌های دولتی با بودجه سایر دستگاه‌های اجرایی اساساً فاقد وجاهت است. حتی جمع نمودن این دو مبلغ نیز به دلیل تفاوت ماهوی فاقد معناست (هرچند مطابق قوانین کشور ما، رقم بودجه کل کشور از حاصل جمع بودجه عمومی و بودجه شرکت‌های دولتی به‌دست می‌آید. لذا بنا به دلایل پیش گفته، اصلاح تعریف بودجه کل کشور در قوانین مربوط ضروری است).

سوال ۳: چه بخشی از مصارف شرکت‌های دولتی توسط دولت تأمین می‌شود؟

وجوه پرداختی ازسوی دولت به شرکت‌های دولتی شامل دو بخش است. یک بخش اعتبارات عمرانی است. در اصل دولت معمولاً طرح‌های عمرانی خود را از طریق شرکت‌های دولتی اجرا نموده و اعتبارات عمرانی دولت از طریق این شرکت‌ها به اجرای پروژه‌های عمرانی اختصاص می‌یابد. به عبارت دیگر، شرکت‌های دولتی در این حوزه، در حقیقت عاملیت دولت در اجرای پروژه‌های عمرانی را برعهده دارند (شایان ذکر است که پروژه‌های عمرانی با اعتبارات عمومی تنها پروژه‌های عمرانی شرکت‌های دولتی نیست و این شرکت‌ها از محل منابع داخلی خود نیز اقدام به اجرای پروژه‌های عمرانی می‌کنند). این اعتبارات عمرانی، موارد مصرف کاملاً مشخصی داشته و صرفاً در طرح‌های عمرانی مربوطه (مطابق پیوست شماره ۱ لوایح بودجه سالیانه) قابل صرف هستند.

غیر از اعتبارات پروژه‌های عمرانی، عمده وجوه پرداختی از خزانه دولت به شرکت‌های دولتی، مبالغ مربوط به پوشش زیان شرکت‌های زیان ده (کمک‌زیان) است. جمع کل مبلغ کمک‌زیان در نظر گرفته شده در بودجه سال ۱۳۹۹ حدود سه هزار میلیارد تومان است که حدود ۱,۷۰۰ میلیارد تومان از این مبلغ تنها برای صدا و سیما پیش‌بینی شده است. شایان ذکر است منابع عمومی بودجه سال جاری حدود ۵۷۰ هزار میلیارد تومان است، لذا عدد سه هزار میلیارد تومان ذکر شده نشان می‌دهد پوشش کمکزیان شرکت‌های دولتی بخش اندکی از منابع عمومی را به خود اختصاص می‌دهد.

سوال ۴: آیا بودجه شرکت‌های دولتی سه برابر منابع عمومی است؟

میزان بودجه شرکت‌های دولتی در لایحه بودجه سال ۱۳۹۹ بالغ بر ۱,۴۸۰ هزار میلیارد تومان بوده که ظاهراً حدود سه برابر میزان منابع عمومی (۵۷۰ هزار میلیارد تومان) است. این نسبت کم و بیش در سایر سال‌های اخیر نیز تکرار شده است. اما نکته مهم آن است که بخشی از مصارف مندرج در بودجه شرکت‌های دولتی صرفاً از جنس حسابداری بوده و مابه‌ازای آنها مبلغی در عمل خرج نمی‌شود (دارای ماهیت هزینه واقعی نیستند).

در اصل، بزرگنمایی بودجه شرکت‌های دولتی، ریشه در ارقام مربوط به صادرات و فروش داخلی نفت خام و میعانات گازی دارد که از پرداختن به جزئیات آن صرفنظر کرده و تنها به بیان یک مثال بسنده می‌کنیم: رقم واقعی درآمد شرکت ملی نفت برای سال ۱۳۹۹ حدود ۷۸ هزار میلیارد تومان است در حالی که در بودجه برای این شرکت ۷۱۵ هزار میلیارد تومان درآمد ثبت شده است؛ تفاوت این دو عدد درواقع به منابعی برمی‌گردد که در اختیار شرکت ملی نفت نبوده (مانند سهم دولت و صندوق توسعه ملی از صادرات نفت) اما در صورت‌های مالی این شرکت به‌عنوان درآمد درج می‌شود.

درمجموع ارقام حسابداری (غیرواقعی) منعکس شده در بودجه شرکت‌های دولتی در سال ۱۳۹۹ حدود ۶۰۸ هزار میلیارد تومان است که معادل حدود ۴۱ درصد از کل بودجه شرکت‌های دولتی در لایحه بودجه سال ۱۳۹۹ است. با کسر این عدد از رقم ۱,۴۸۰ هزار میلیارد تومان بودجه شرکت‌های دولتی، به عددی در حدود ۸۷۲ هزار میلیارد تومان می‌رسیم که می‌تواند به‌عنوان رقم حقیقی بودجه (گردش مالی) شرکت‌های دولتی تلقی شود. لذا این تصور که بودجه شرکت‌های دولتی سه برابر منابع عمومی است در حقیقت تصور دقیقی نیست.

سوال ۵: آیا می‌توان با درصدی صرفه‌جویی در بودجه شرکت‌های دولتی، درآمد قابل توجهی برای دولت ایجاد کرد؟

اتخاذ هر سیاستی به‌منظور صرفه‌جویی، پیش از هر چیز نیازمند دانستن میزان هزینه‌های قابل کاهش است. برای رسیدن به این عدد باید ارقامی که به‌لحاظ ماهیت نمی‌توان آنها را هزینه تلقی کرد، از سرجمع هزینه‌ها کسر شوند. همانطور که عنوان شد حدود ۴۱ درصد رقم بودجه شرکت‌های دولتی اساساً ماهیت واقعی نداشته و صرفاً به‌صورت حسابداری در صورت‌های مالی شرکت‌ها درج می‌شود، لذا صرفه‌جویی در خصوص آنها بی‌معنا خواهد بود.

در رابطه با مابقی ۵۹ درصد بودجه شرکت‌های دولتی نیز همانطور که عنوان شد، رقم بودجه شرکت‌های دولتی میزان گردش مالی شرکت‌های مذکور است که لزوماً تمام اقلام زیرمجموعه آن قابل کاهش یا صرفه‌جویی نیست. به‌عنوان مثال بخشی از مصارف شرکت‌های دولتی بازپرداخت تسهیلات، سود سهام پرداختی به دولت و مالیات است که صرفه‌جویی در خصوص آنها موضوعیت نخواهد داشت. در رابطه با بانک‌های دولتی نیز سود پرداختی به سپرده‌گذاران به‌عنوان هزینه‌های بانک در صورت‌های مالی آنها منعکس می‌گردد. همچنین در خصوص شرکت‌های زیان ده، علی‌القاعده منابع حاصل از صرفه‌جویی می‌بایست در وهله اول به پوشش زیان یا زیان انباشته اختصاص یابد. لذا با توجه به ملاحظات فوق وضع قواعدی از جنس صرفه‌جویی در کل هزینه‌های شرکت‌های دولتی دارای منطق کارشناسی نیست.

سوال ۶: آیا صرفه‌جویی در هزینه‌های شرکت‌های دولتی امکان‌پذیر است؟

طبعاً هزینه‌های شرکت‌های دولتی نیز مانند هزینه‌های سایر دستگاه‌های اجرایی با ناکارایی‌هایی مواجه است که نیازمند بررسی دقیق و یافتن راهکارهایی برای صرفه‌جویی حداکثری است. اما نکته مهم، اصلاح دید نسبت به صرفه‌جویی هزینه‌ها در این شرکت‌هاست.

صرفه‌جویی در هزینه‌های این شرکت‌ها می‌بایست با هدف افزایش کارایی و ارتقای عملکرد خود آنها (و نه لزوماً ایجاد منابع درآمدی برای دولت) دنبال شود. بسیاری از شرکت‌های دولتی در حال حاضر به دلایل مختلف از سودآوری کمتری نسبت به پتانسیل‌های موجود خود برخوردارند؛ اصلاح وضعیت این شرکت‌ها می‌بایست با هدف ارتقای عملکرد شرکت در حوزه کیفیت ارائه خدمات، سرمایه‌گذاری و سودآوری انجام پذیرد؛ لذا در این مسیر، ایجاد منبع درآمدی برای دولت می‌تواند یک هدف جانبی قلمداد شود.

سوال ۷: چه نهادهایی بر بودجه شرکت‌های دولتی در ایران نظارت می‌کنند؟

نظارت بر اجرای بودجه شرکت‌ها در وهله اول در حوزه وظایف هیئت مدیره و در مرحله بالاتر در حوزه وظایف مجمع عمومی شرکت است؛ ضمن اینکه سازمان برنامه و بودجه نیز وظیفه نظارت عملیاتی بر اجرای بودجه شرکت‌های دولتی را داراست. همچنین دیوان محاسبات کشور به استناد اصل پنجاه‌وپنجم (۵۵) قانون اساسی، به کلیه حساب‌های وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی، شرکت‌های دولتی و سایر دستگاه‌هایی که به‌نحوی از بودجه کل کشور استفاده می‌کنند، رسیدگی و حسابرسی می‌کند.

سوال ۸: شیوه ورود مجلس به بررسی بودجه شرکت‌های دولتی چگونه است؟

مرکز پژوهش‌های مجلس ضمن اشاره به دلایل در حاشیه قرار گرفتن بررسی بودجه این شرکت‌ها در مجلس و همچنین دلایل غیردقیق بودن ارقام بودجه شرکت‌های دولتی که در پیوست ۳ لایحه بودجه درج می‌شود، استفاده از ظرفیت قانون الحاق یک تبصره به ماده (۱۸۲) قانون آئین‌نامه داخلی مجلس که در سال ۹۸ به تصویب رسیده را یکی از بهترین راهکارهای ورود مجلس به این موضوع دانسته و توضیحاتی درباره ظرفیت‌های این قانون ارائه داده است.

در بخش «جمع بندی» این گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس با تاکید بر اینکه امکان ایجاد منابع درآمدی قابل توجه برای دولت از محل صرفه‌جویی در کل هزینه‌های شرکت‌های دولتی، تصوری دور از واقعیت است ولی این موضوع به‌معنای بی‌اهمیت بودن صرفه‌جویی و افزایش کارایی در این شرکت‌ها نیست، آمده است: «بنا به دلایل متعدد، عایدی قابل توجهی برای دخل و تصرف مجلس در ارقام ریز بودجه شرکت‌های دولتی، قابل تصور نیست، لیکن مجلس شورای اسلامی می‌تواند با استفاده مؤثر از ظرفیت ماده (۱۸۲) آئین‌نامه داخلی مجلس، نقش نظارتی خود را در این حوزه ارتقا دهد.